:: TRIP & TREK :: โลกกว้างของคนเดินทาง ::

เชิญตั้งคำถามของคุณได้ที่นี่ครับ

บันทึกคนเดินทาง ตอน ที่นี่ไม่ใช่ซอร์สพริกศรีชา แต่เป็นศรีราชารสพริก

เช้าตรู่ 6.00 น. ของวันเสาร์ที่ 2 เมษายน 2548 เป็นเวลาที่เรานัดกันไว้ เป้าหมายของเราคือเกาะสีชังเพื่อตามรอยดอกลั่นทมที่กำลังผลิดอกบานทั่วเกาะ ณ สถานโอ่อ่าหน้าสหกรณ์ภายในอาคารขาออกชั้นล่างคือจุดนัดพบของเรา แหงนดูนาฬิกาตอนนี้ได้หกโมงกว่า เฮ้อ...ง่วงจัง เมื่อคืนนั่งรถมาทั้งคืนอากาศเย็นจนนอนไม่ลง เดินไปเดินมาไม่ถึง 10 นาทีทุกคนก็ค่อยๆโผล่ตัวแสดงตนในชุดลำลองพร้อมลุยทะเล มีพี่ใหญ่เข้ามาทักผมเป็นคนแรก ส่วนคุณกุ้งกำลังเจรจากับพนักงานขายตั๋วโดยใช้มารยาหญิงกับความสวยที่พอจะมีอยู่ แต่ประทานโทษคนขายตัวเป็นผู้หญิง งานนี้เลยใช้เสน่ห์หลอกล่อขึ้นรถฟรีไม่สำเร็จจำเป็นต้องเสียค่ารถคนละ 74 บาท ไม่เอ่ยชื่อบริษัทเพราะเขาอาจใช้สิทธิพาดพิงได้

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 22:56:02]

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 22:56:47] #1105 (1/25)

สรุปว่าสมาชิกของเรา 8 คน ประกอบด้วย พี่ใหญ่ คุณกุ้ง พี่เจี๊ยบ พี่ตูน คุณคลิ๊ก คุณเชาว์ คุณเอ และกระผม พอระดมพลกันครบก็เตรียมตัวไปขึ้นรถมุ่งสู่ศรีราชาที่ชานชาลา 5 ซึ่งหมายถึงทริปนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

เวลาผ่านไป 105 นาที รถระดับการศึกษาชั้นประถมปีที่หนึ่งถึงที่หมายและพร้อมที่จะต่อรถสองแถวไปยังสถานีถัดไป เน็กสเตชั่นของเราอยู่ที่ตลาดสดเทศบาลเพื่อซื้ออาหารทะเลสดและหาพลังงานใส่ท้องตามสโลแกน "ใครไคร่กิน กิน" ให้มีพลังงานเพียงพอก่อนจะถึงมื้อต่อไปซึ่งไม่รู้ว่าจะต้องผ่านวิกฤติพลังงานหรือไม่

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 22:57:30] #1106 (2/25)

ตลาดสดที่นี่ก็เหมือนที่อื่น ต่างกันตรงที่ของทะเลมันสดจริงๆ ปูกระดองแข็ง กระดองอ่อน ถูกจับมัดแข้งมัดขาพ่นน้ำเล่นปุดๆในถาดใส่น้ำรอให้ลูกค้าใจบุญซื้อไป กุ้ง(หมายถึงคน)ลองเอามือแหย่เพื่อพิสูจน์ความสดว่ามันน่ากินมากกว่าน่าปล่อย แม่ค้าบอกว่าโลละ 100 นึกกระหยิ่มในใจ "หวานตรูล่ะ" ได้ของถูกเลยเหมาหมดชั่งน้ำหนักได้โลครึ่ง พอจ่ายตังแม่ค้าอีกคนบอกว่าโลละ150 เลยอุทานด้วยความผิดหวังเล็กๆ แต่ด้วยความเป็นวีรสตรีไทย สองสาวกุ้งเจี๊ยบยังต่อสู้กับราคาจนมาแตะเพดานต่ำสุดที่โลละ 120 เป็นอันว่าเราต้องเสียทรัพยากรในกระเป๋าให้กับปูกระดองแข็งไป 180 บาท จากนั้นเดินซื้อของอื่นๆต่อ มีอยู่ร้านหนึ่งหอยแครงตัวใหญ่มาก เห็นแล้วน่ากลัวมากกว่าน่ากิน ตัวจะใหญ่กว่าหอยแครงทั่วไปประมาณครึ่งถึงหนึ่งเท่า กัว ไม่กล้ากิน เอาตัวเล็กดีกว่า จากนั้นปลาหมึกกล้วย หอยแมลงภู่ก็ตามมาอีก 1 ล๊อต

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 22:58:16] #1107 (3/25)

ที่ตลาดสด เพิ่งรู้ว่าที่นี่เป็นรังของเอเลี่ยน เห็นไข่ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางกว่า 2 ซม.วางเรียงรายบนถาดใบใหญ่หลายฟอง พี่เจี๊ยบบอกว่าอร่อยมาก กรึ๋ยส์ส์ส์ พี่เจี๊ยบกินไข่เอเลี่ยนด้วย ถ้างั้นก็หมายความว่า..... พี่เจี๊ยบเป็น...... พี่เจี๊ยบเป็น...... Manager คนใหม่ของ GE อิอิ ดีใจล่วงหน้า มันคือไข่ของปลาริวกิวครับ ถ้าไม่ใช่อนุญาตให้คัดค้าน สุดท้ายเพื่อเพิ่มความเปรี้ยวของทริปจึงมีมะนาวติดมือไปอีกหลายลูก ลูกละ 7 บาท โห...แทบหายเปรี้ยวเลย

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 22:58:56] #1108 (4/25)

เมื่อทุกอย่างพร้อมเดินพวกเราก็พร้อมลุย แต่ลุยด้วยสามล้อเครื่องเหมาคันละ 30 บาทอัด 4 มุ่งตรงไปยังท่าเรือที่กำลังจะออกในเวลา 10.00 ขึ้นเรือเสร็จต่างคนต่างเลือกที่นั่งตามความสะดวกของตัวเอง พี่ตูน คุณคลิ๊ก ม่อน นั่งรั้งท้าย พี่ใหญ่ กุ้ง นั่งชั้นล่าง ที่เหลือนั่งตรงไหนมั่งจำไม่ได้ พอเรือออกไปได้สักพักเราเริ่มรับรู้ถึงพลังแห่งท้องฟ้าและสายน้ำแห่งท้องทะเลอันเวิ้งว้าง เมื่อความร้อนจากแสงอาทิตย์ส่งตรงถึงหลัง ใบหู ใบหน้า ลำคอ และทุกๆส่วนของร่างกายที่มันจะเผาได้โดยปราศจากการกลั่นกรองของก้อนเมฆหรือแม้แต่ชั้นบรรยากาศ ทำให้ตลอดเวลาเดินทาง 45 นาทีรู้สึกสดชื่นมาก -_-!

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:00:11] #1109 (5/25)

พอถึงฝั่งหลายคนคงรู้สึกประหนึ่งจักรพรรดิ์ก้าวเท้าเหยียบแผ่นดิน เหล่าสารถีมาเรียงรายรอกันจนแน่นอึ่ดคอยไต่ถามทุกข์สุขด้วยความห่วงใย จะไปไหน พักไหน มากันกี่คน เราเลือกราชรถคันงามรุ่น NV อัดหน้า2 อัดท้าย6 สนนราคาเหมาจ่าย 400 บาท วันแรกให้ไปส่งที่วังก่อนแล้วค่อยเคลื่อนพลเข้าสู่ที่พัก วันที่สองให้พาเที่ยวรอบเกาะ

สถานที่ท่องเที่ยวแห่งแรกที่เรากำลังเข้าไปเยือนคือวังพระจุฑาธุชราชฐาน เดินไปได้ไม่เท่าไรพลังงานที่สะสมอยู่ค่อยๆหดหายไป จนกระทั่งไปไม่ถึงไหน เพราะความสดใสของท้องฟ้าทำให้เราค่อนข้างจะใช้พลังงานในการขับเคลื่อนค่อนข้างมาก พวกเราเลยตัดสินใจขอเข้าที่พักก่อนดีกว่า

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:01:42] #1110 (6/25)

โชเฟอร์คนเดิมพาสมาชิกทั้ง 8 ลัดเลาะไปตามซอกซอย ถนนเล็ก ถนนใหญ่ ผ่านต้นลั่นทมที่กำลังออกดอกสวยงามตลอดเส้นทางไปสู่ที่พักริมหาดทรายขาวที่สามารถทำตัวเป็นหมาเน่าลอยน้ำได้เพียงแห่งเดียวของเกาะที่ชื่อว่า TAMPANG BEACH RESORT มีเจ้าของชื่อเจ๊เล็กมาคอยต้อนรับด้วยน้ำเสียงไพเราะ พร้อมเชิญมาร่วมสนุกในการต่อรองราคาห้องพัก เขาบอกว่า "วันหยุดคนเยอะมาก ตอนนี้เหลือห้องเดียวที่โทรจองไว้ เดิมเราจะมา 12 คนที่ราคาห้อง 1800 แต่ตอนนี้มา 8 คนจะให้ราคาเท่าไรดีคะ ไหนลองเสนอมาซิ" พอเราเห็นคิดนานเขาเลยเสนอขึ้นมาที่ 1500 สายเลือดวีรสตรีไทยของสองสาวคนเดิม กุ้งเจี๊ยบ พยายามต่อรองราคาให้เหลือสัก 1200, 1300 จนแล้วแต่ไม่รอด เจ๊แกบอกว่าแกเสียโอกาสไปแล้ว เออหนอ...แล้วจะให้ต่อรองทำไมเนี่ย ต่อไม่ได้ขอแถมเป็นกาแฟนตอนเช้าได้ไหม ผลคือ ไม่ได้เหมือนกัน แกบอกว่า แกเสียโอกาสไปแล้ว และ แหม...กาแฟถ้วยละสิบบาทเอง นั่นสิแค่แก้วละสิบบาท 8 คนก็แถมไม่ได้ สรุปว่าเราตกลงพักที่รีสอร์ทแห่งนี้ในราคา 1500/คืน ไม่ต้องเสียค่าเตียงชายหาด

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:07:40] #1111 (7/25)

พอจัดการกับสัมภาระที่แบกมาและอาบน้ำเรียบร้อยจนเย็นใจแล้วเราถือโอกาสนั่งทอดสายตาไปชมความสวยงามของหาดทรายขาวที่มีคนน้อยนิด ลักษณะหาดที่นี่เว้าลึกเข้าหาฝั่ง สองข้างหาดจะเป็นเกาะแก่งของโขดหินทำให้เหลือพื้นที่ที่เป็นทรายขาวไม่มากนัก น้ำทะเลยังคงความสวยใส เพราะเจ้าของพื้นที่ค่อนข้างดูแลกับขยะที่จะล่องลอยมาจากทะเลอันไกลโพ้นด้วยการผูกทุ่นกันไว้จนเกือบครอบคลุมทางเข้า

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:08:58] #1112 (8/25)

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:09:55] #1113 (9/25)

ลมเย็นพัดผ่านเปลชายหาดที่ตั้งเรียงรายภายใต้ร่มคันโต เสียงคลื่นซัดสาดชวนให้น่าหลับไหล แต่ยังครับ ยังไม่หลับเด็ดขาด ส้มตำไม่เผ็ดกับโคตรเผ็ด ไก่ย่าง ข้าวผัดปู ปลาหมึกผัดขี้เมา ข้าวไข่เจียว กำลังยั่วให้น้ำลายสออยู่ตรงหน้า ข้าวผัดจานโตราคา 35 บาท อร่อยจนเกินอิ่ม แผล๊บเดียวทุกสิ่งทุกอย่างที่วางอยู่ตรงหน้า เป็นอันตรธานหายไปในพริบตา(ทั้งนี้ไม่รวมภาชนะ) ถึงแม้ท้องจะอิ่มขนาดไหนก็ทนความหวั่นไหวของน้ำแข็งไสไม่ได้ ขนมปัง+สับปะรดกวนภายใต้เกล็ดน้ำแข็งราดด้วยน้ำหวานสีแดงแล้วตามด้วยนมข้นหวานที่ราดล้นขอบภาชนะ รสชาติหวานเย็นที่สัมผัสลิ้นทำให้รู้สึกสดชื่นท่ามกลางความร้อนระอุจากเปลวแดด ไม่นาน สสารที่ไม่มีวันสูญหายไปจากโลกมันค่อยๆเปลี่ยนที่อยู่ไปในกระเพาะแทน พอคิดได้ว่าจะถ่ายรูปตอนกำลังต่อสู้กับอาหารในจานก็ปรากฏว่าไม่ทันซะแล้ว ภาพที่ได้จึงเป็นแค่ร่องรอยของอารยธรรมที่เคยปรากฏอยู่ในจานมาก่อน

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:10:29] #1114 (10/25)

ช่วงเวลาถัดไปใครไคร่หลับ หลับ แต่ใครหลับอาจถูกแอบถ่ายภาพได้ ซรวยเลยเราภาพเบ๊อะๆถูกแอบถ่ายไปซะได้ ภาพพจน์เสียหายโม้ด แบบนี้ต้องบ่งเอาหนามออก (หึหึ เสียงหัวเราะอยู่ในลำคออย่างมีชัย) หลับๆตื่นๆไปหลายรอบจนเริ่มเบื่อ มองไปมองมาไม่รู้หายไปไหนกันหมด คุณคลิ๊กหายไปนานจนเพื่อนๆรอกุญแจเข้าห้องจนร่างกายแทบละลายไปกับเหงื่อ

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:11:25] #1115 (11/25)

กุ้งแจกภาพจากทริปก่อนๆให้ลูกทริปเป็นที่ระทึก ส่วนพี่เจี๊ยบได้โมบายสีม่วงแล้วเอาไปแขวนอยู่กลางห้อง(ที่จริงบอกเป็นนัยว่าขึ้นคานนะยะ อิอิ) ภาพถ่ายจากทริปภูหลวงของพี่เจี๊ยบสวยมาก ถึงแม้จะเป็นมือใหม่แต่ฝีมือระดับโปร ตอนแรกชั่งใจว่าระหว่างพี่เจี๊ยบกับภาพสวยจากภูหลวงใครจะสวยกว่ากัน คะแนนที่ตัดสินใจจากคณะกรรมเกินเพียงคนเดียวกำลังจะเคาะระฆังให้ภาพสวยกว่า แต่ด้วยขนมปั้นขลิบใส้ปลาที่เอามาฝากทำให้ความสวยงามของพี่เจี๊ยบชนะไปอย่างหวุดหวิด

อาทิตย์เริ่มอ่อนแรงพอที่ร่างกายจะไม่แผดเผา คุณเชาว์เริ่มแปลงกายเป็นปลาโลมาไปดำผุดดำว่ายอยู่ชายหาด ม่อนตามไปติดๆ ว่ายไปว่ายมาเห็นใครคนหนึ่งกำลังลอยคอ จากทรงผมที่เห็นนี่เป็นทรงสมัยานิยมซะด้วย คาดว่าจะหล่อไม่เบา พอเห็นหน้า อ้าว! พี่เจี๊ยบนี่เอง หล่อจนจำไม่ได้

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:13:03] #1116 (12/25)

จ๋อมแจ๋ม จ๋อมแจ๋ม โอ๊ะนั่น พี่เจี๊ยบเจอกับสัตว์ทะเลตัวใหญ่ โอ้ พี่เจี๊ยบยกมันขึ้นมาแล้ว โอ้โฮ ใหญ่มากครับ มันมีขนาดพอๆกับปลาราหู น่าตื่นตาตื่นใจ โอ...ถุงปุ๋ยใหญ่มากครับ พี่เจี๊ยบเลยเก็บมันขึ้นไปทิ้งบนบก ใกล้กันมีสุนัขสองตัวมาขุดคุ้ยหลุมทรายฝังตัวเอง วิ่งไปวิ่งมาหยอกล้อกันสนุกสนาน มันคงมีความสุขมาก มากพอกับพี่เจี๊ยบที่กำลังหยอกล้อมันอยู่ เป็นภาพที่ดูแล้วอบอุ่นจัง

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:15:25] #1117 (13/25)

อาทิตย์ลับหายไปจากขอบฟ้า ได้เวลาไปต่อตอน 2 ครับ

โดยคุณ Joyful [2005-04-22 23:21:08] #1118 (14/25)

รูปน้อยจังอ่ะ แต่บรรยายเห็นภาพอีกแระ

โดยคุณ ม่อน [2005-04-22 23:41:14] #1119 (15/25)

วันแรกไม่มีไรอ่ะ ร้อนตับแล่บอารมณ์สุนทรีย์เลยไม่ค่อยมี