:: TRIP & TREK :: โลกกว้างของคนเดินทาง ::

เชิญตั้งคำถามของคุณได้ที่นี่ครับ

นครบางจำ?.สู่สายน้ำแห่งการล่องแก่งคลองยัน

เสียงรถไฟขบวนรถด่วนกรุงเทพฯ - นครศรีธรรมราช วิ่งฝ่าความมืดเข้าไปยังจุดหมายข้างหน้า พวกเราเหล่านักเดินทางหน้าเก่าๆได้เดินทางมุ่งหน้าสู่เส้นทางใหม่ เส้นทางอันแสนยาวไกล ?นครบางจำ?.สู่สายน้ำแห่งการล่องแก่งคลองยัน? ระยะทาง 650 กิโลเมตรจากสถานีรถไฟหัวลำโพง ถึงสถานีบ้านนาสาร ในจังหวัดสุราษฏร์ธานี ใช้เวลานานถึง 14 ชั่วโมง เพราะฉะนั้นรถไฟตู้นอนจึงเป็นสิ่งอำนวยความสะดวกในการเดินทางอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เกือบ10โมงเช้า รถไฟจึงเข้าสู่ชานชาลาสถานีรถไฟบ้านนาสาร วันนี้พวกเราจะแวะไปพักผ่อนที่บ้านเพื่อน และจะแวะไปเที่ยวชมสวนผลไม้ก่อนที่จะไปสมทบกับเพื่อนอีก2คนที่สถานีรถไฟพูนพินในวันรุ่งขึ้น ตลอดวันจึงหมดไปกับการเดินเที่ยว และชิมผลไม้ในสวน โชคดีที่พวกเรามาถูกฤดูกาลออกผลผลิตของต้นไม้เหล่านี้ ทั้งเงาะ ทุเรียน มังคุด จึงมีให้ชิมกันตลอดทางที่เดินเที่ยวชมสวน คืนนี้พวกเรานอนหลับแต่หัวค่ำเพื่อจะเก็บแรงไว้เดินทางต่อในเช้าวันรุ่งขึ้น การเดินทางสู่นครบางจำ
เช้าวันรุ่งขึ้นหลังอาหารเช้า จึงเดินทางไปสมทบกับเพื่อนร่วมทางอีก 2คน ที่สถานีรถไฟพูนพิน เมื่อถึงจุดนัดพบ เพื่อนทั้งสองรออยู่ก่อนแล้วพร้อมกับคุณสามารถ สุขบรรจง ผู้ประสานงานศูนย์บริการท่องเที่ยวนครบางจำ ? อุทยานแห่งชาติแก่งกรุง เมื่อรวมกลุ่มกันได้จึงเดินทางด้วยรถกะบะสู่นครบางจำ
นครบางจำ หมู่บ้านเล็กๆในเขตกิ่งอำเภอวิภาวดี จ.สุราษฏร์ธานี ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งของภาคใต้ โดยได้รับความสมบูรณ์จากผืนป่าของอุทยานแห่งชาติแก่งกรุง เขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าคลองนาคา เขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าคลองแสง คลองยัน และพื้นที่ชุ่มน้ำชั้นหนึ่ง รวมพื้นที่ป่าอนุรักษ์ผืนเดียวกันซึ่งเป็นต้นน้ำคลองยันกว่า 6 แสนไร่ ความสมบูรณ์ของผืนป่าทำให้แม่น้ำคลองยัน ซึ่งเป็นต้นกำเนิดแม่น้ำตาปี มีน้ำใสไหลตลอดทั้งปี ประกอบกับความสวยงามของแก่ง และโขดหินที่ธรรมชาติสร้างมา รวมทั้งสายน้ำ ทำให้ชาวบ้านในพื้นที่ลุ่มน้ำคลองยันตอนบน เริ่มหันมาทำการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ โดยได้ระดมทุนซื้อเรือยางสำหรับการล่องแก่งโดยเฉพาะ และจัดบ้านของตนให้เป็นที่พักอาศัยในรูปแบบโฮมสเตย์
การเดินทางสู่นครบางจำเส้นทางค่อนข้างลำบาก เนื่องจากภูมิประเทศเป็นภูเขาสูง ถนนขรุขระเป็นหลุมเป็นบ่อ และบางช่วงเป็นดินเหนียว ซึ่งต้องใช้รถขับเคลื่อนสี่ล้อ โดยเฉพาะในช่วงฤดูฝน การเดินทางนั้นจะยิ่งลำบากมากยิ่งขึ้น ตลอดทางที่ผ่านสองข้างทางจะได้เห็นวิถีชีวิตเกษตรกรชาวใต้ ซึ่งมีรายได้หลักมาจากการทำยางพารา สวนกาแฟ สวนปาล์ม และสวนผลไม้
เมื่อเดินทางมาถึงนครบางจำ พวกเราได้รับการต้อนรับอย่างดีจากชาวบ้านซึ่งเป็นชาวบ้านบางจำ คุณสามารถแยกนักท่องเที่ยวออกเป็น 2 กลุ่มเพื่อไปอาศัยกับชาวบ้านในรูปแบบโฮมสเตย์คืนนี้ เนื่องจากมีนักท่องเที่ยวคนอื่นๆที่สนใจมาท่องเที่ยวด้วย พวกเราทั้ง 6 คนได้ที่นอนคืนนี้เป็นบ้านของพี่ประจวบ ซึ่งบ้านของพี่ประจวบนั้นต้องนั่งรถเข้าไปในหมู่บ้านอีก
ไม่เลวทีเดียวสำหรับที่พักคืนนี้ บ้านไม้ทรงใต้ถุนสูง ตั้งอยู่ในหุบเขา มีสวนผลไม้ และกาแฟล้อมรอบ อากาศตอนเย็นกำลังเย็นสบาย นั่งสนทนากับเจ้าของบ้านสักพัก แล้วจึงไปช่วยภรรยาเจ้าของบ้านจัดแจงทำอาหารเย็น ซึ่งเป็นอาหารพื้นบ้านหาวัตถุดิบได้ภายในหมู่บ้าน
หลังอาหารเย็นจึงมารวมกลุ่มสนทนากบเจ้าของบ้านต่อ มีอดีตผู้ใหญ่ฟุ้งมาร่วมสนทนาด้วย ผู้ใหญ่ฟุ้งได้เล่าถึงการต่อสู้ของชาวบ้านนครบางจำในอดีตเพื่อดำรงอยู่ของชุมชนในปัจจุบัน โดยชาวบ้านในลุ่มน้ำคลองยันตอนล่าง ได้ต่อสู้เพื่อพิทักษ์ป่าผืนนี้ไว้ โดยเมื่อ10กว่าปีก่อน รัฐบาลได้อนุมัติโครงการก่อสร้างเขื่อนแก่งกรุง ชาวบ้านรวมตัวกันคัดค้านเพราะต้องเสียพื้นที่ป่าเป็นจำนวนมาก ชาวบ้านต้องอพยพออกจากพื้นที่และมีบทเรียนเรื่องน้ำเน่าเสีย และทรัพยากรที่สูญเสียไปจากการก่อสร้างเขื่อนเชี่ยวหลาน ทำให้การต่อสู้ยืดเยื้อนานกว่า 3เดือน แต่ในที่สุดชาวบ้านก็เป็นฝ่ายชนะ เมื่อรัฐบาลมีมติยกเลิกโครงการและประกาศพื้นที่ดังกล่าวเป็นเขตอุทยานแห่งชาติแก่งกรุง เมื่อปี 2535
การท่องเที่ยวแม้ทำรายได้ให้กับประเทศเป็นจำนวนมาก แต่ก็ต้องแลกกับสภาพแวดล้อมที่เสื่อมโทรม ซึ่งไม่มีใครฟื้นฟูให้เหมือนเดิมได้และในหลายพื้นที่มีการเปลี่ยนแปลงชุมชนและวิถีชีวิตเพื่อรองรับธุรกิจท่องเที่ยว แต่ที่นครบางจำการท่องเที่ยวเป็นไปตามศักยภาพของชุมชน โดยจะดำรงความเป็นชุมชนของตัวเองไว้ แม้ว่าจะมีการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์เข้ามาในวิถีชีวิตก็ตาม อดีตผู้ใหญ่ฟุ้งพูดทิ้งท้ายก่อนจะลาจากไปในคืนนี้
ยิ่งดึกอากาศยิ่งเย็นขึ้นเรื่อยๆ บ้านพี่ประจวบเป็นบ้านไม้ยกใต้ถุนสูง มีช่องหน้าต่างที่เปิดให้ลมเข้าได้ จึงรู้สึกเย็นเป็นพิเศษ 4ทุ่มเศษ พระจันทร์ดวงกลมโตจึงโผล่พ้นมาทักทายพวกเราจากยอดเขา แสงจันทร์ทอแสงนวลกระจ่างไปทั่วบริเวณบ้าน คืนนั้นเราซุกผ้าห่มนอนอย่างมีความสุข แม้จะรำคาญจากเสียงกรนของเพื่อนข้างเคียง การรับรู้แนวคิดของอดีตผู้นำชุมชน และของคนในชุมชนทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ชุมชนนครบางจำแห่งนี้คงจะดำรงอยู่ได้อีกนาน
รุ่งเช้าทุกคนตื่นขึ้นมาด้วยความสดชื่น วันนี้เราจะไปล่องแก่งกัน หลังอาหารเช้า ซึ่งเป็นอาหารพื้นเมืองรสจัดจ้าน ตบท้ายด้วยเงาะที่กินเท่าไหร่ก็ไม่หมด ร่ำลาเจ้าของบ้านแล้วจึงเดินทางออกไปรวมกลุ่มกับนักท่องเที่ยวอีกกลุ่มหนึ่งเพื่อเดินทางสู่จุดเริ่มต้นของการล่องแก่ง
เมื่อทุกอย่างพร้อมทั้งอุปกรณ์ เรือยาง ชูชีพ หมวกกันน็อค จึงออกเดินทางออกจากหมู่บ้าน เดินเท้าประมาณ 30 นาทีทางสบายๆก็ถึงจุดเริ่มต้น แก่งแรกที่เห็นทันทีที่ลงเรือ ตลอดสายน้ำมีแก่งต่างๆมากมาย ตลอดแก่งกระแสน้ำจะเป็นผันผวน บางช่วงเป็นสันน้ำ บางตอนเป็นโขดหิน พวกเราทั้ง 6 รวมทั้งคนชับ(หมายถึงคนชำนาญ)รวมเป็น 7 ชีวิตต่างช่วยกันคนละไม้คนละมือเพื่อจะให้พ้นแก่งเหล่านี้ จึงไม่ปรากฏว่าเรือยางของพวกเราจะพลิกคว่ำเลยสักครั้ง คงต้องยกความดีความชอบให้คนท้าย กับพี่ผู้ชายในทีมที่คอยดูร่องน้ำให้ ตลอดสองข้างทางจะเป็นป่าอันอุดมสมบูรณ์ ป่าฝั่งซ้ายเป็นเขตของอุทยานแห่งชาติแก่งกรุง ส่วนป่าฝั่งขวาเป็นเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าคลองยัน เมื่อเรือผ่านดงผัก***ดซึ่งเป็นเฟิร์นชนิดหนึ่ง จึงหยุดเรือและเฮโลลงไปเก็บผัก***ดเพื่อเป็นอาหารเย็นนี้อย่างสนุกสนาน
คืนนี้พวกเราได้ที่พักกลางป่าซึ่งเรียกว่าหาดปากชุน อยู่ใกล้กับแก่งปากชุน เป็นหาดทรายและลานหินจำนวนมาก ชาวบ้านที่ล่องเรือหางยาวมาก่อนหน้านี้พร้อมสัมภาระ ได้กางเต๊นท์และจัดเตรียมอาหารรอไว้อยู่แล้ว เป็นอีกทริปหนึ่งที่สบายเหลือเกิน ตกเย็นบนท้องฟ้วพวกเราทุกคนต่างตื่นตาตื่นใจกับฝูงนกเงือกฝูงใหญ่ที่บินผ่านมาอวดโฉมแถวที่พัก ฝูงนกเงือกเป็นดัชนีชี้วัดว่าป่าแถบนี้ยังอุดมสมบูรณ์อยู่
เสร็จจากอาหารเย็นที่มีผัดผัก***ดที่พวกเราเก็บมาระหว่างทางเป็นอาหารจานโปรด จึงมานั่งล้อมวงสนทนากันต่อ ท้องฟ้าคืนนี้ไร้เมฆฝน ฟ้าใสดาวกระจ่างทอแสงระยิบระยับอยู่ทั่วฟ้า 4ทุ่มเศษพระจันทร์ดวงกลมโตสุกสว่างก็โผล่พ้นมาจากทิวเขา พวกเราจึงอำลากันไปนอน
การล่องแก่งวันสุดท้ายนี้ พวกเราต้องผ่านแก่งต่างๆอีกหลายแก่ง และแก่งสุดท้ายที่ผ่านคือแก่งกรุงที่มีระยะทางของแก่งยาวที่สุดคือ 400 เมตร webmasterของthaitrip4u.comได้ลงจากเรือยางเพื่อไปตั้งกล้องถ่ายรูปการล่องแก่งไว้เพื่อเป็นที่ระลึก พ้นจากแก่งกรุงไปในไม่ช้าก็ถึงจุดสิ้นสุดของการล่องแก่ง ซึ่งเป็นสวนผลไม้ของชาวบ้าน เดินผ่านสวนผลไม้เพื่อขึ้นรถสู่ที่ทำการอุทยานแห่งชาติแก่งกรุง อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วจึงอำลาเพื่อนๆน้องๆอีกกลุ่มซึ่งจะไปต่อที่เขื่อนเชี่ยวหลาน ส่วนพวกเราต้องรีบไปให้ทันรถไฟเที่ยวที่จองตั๋วไว้ ขอขอบคุณคุณสามารถที่ส่งพวกเราขึ้นรถไฟทัน
กลางดงดอย?เรื่อง
ขอขอบคุณชาวบ้านนครบางจำทุกคน พี่ประจวบเจ้าของบ้านพัก และเพื่อนๆพี่ๆน้องๆร่วมทริปทุกคน
ติดต่อขอทราบรายละเอียดได้ที่ คุณสามารถ สุขบรรจง ผู้ประสานงานศูนย์บริการท่องเที่ยวนครบางจำ-อุทยานแห่งชาติแก่งกรุง โทร 01-3975411 , 077-299398 , 09-8742927 E-mail : bangjum@hotmail.com>

ขอโทษทีไม่มีรูปประกอบ..แบบว่ากลัวกล้องเปียกอะ

โดยคุณ กลางดงดอย [2003-05-11 22:07:12]

โดยคุณ Joyful [2003-05-11 22:11:52] #1041 (1/8)

ปีที่แล้วก็เกือบ ๆ จะได้ไปล่องแก่งที่แก่งกรุงเหมือนกันค่ะ แต่เผอิญว่าเวลาไม่พอก็เลยพลาดไป ไว้มีโอกาสจะกลับไปอีกแน่นอนค่ะ

ขอบคุณสำหรับข้อมูลดี ๆ ที่เอามาฝากเพื่อน ๆ ชาว tnt นะคะ ไว้เรือ่งภาพกลับไปล้างตากันนะ

โดยคุณ Joyful [2003-05-12 01:06:22] #1044 (2/8)

เพิ่งจะได้อ่านเรือ่งเล่าอย่างละเอียดจนจบ เขียนบรรยายได้ดีจนมองเป็นภาพบ้านพี่ประจวบได้อย่างแจ่มชัด ไว้ไปไหนมาไหนก็มาเล่าสู่กันฟังนะคะ แบบนี้ช่วยคลายเหงาได้เยอะเชียว ..

โดยคุณ กลางดงดอย(ป่าเขาลำเนาไพร) [2003-05-12 12:28:34] #1046 (3/8)

แวะมาขอบคุณจ้า
ถ้าชอบมีมาให้อ่านอีกเป็นกุรุสเลย
ดีใจที่มีคนอ่านจนจบ ยังไงๆก็อยากให้ทุกคนแวะไปเที่ยวที่นครบางจำและล่องแก่งคลองยันกัน ชาวบ้านที่นั่นน่ารักมาก

โดยคุณ Joyful [2003-05-12 21:10:11] #1049 (4/8)

ดีเลยค่ะ มีเรื่องดี ๆ เอามาแบ่งกันอ่าน แบบนี้ได้กุศลแรง ถือว่าช่วยคนที่ไม่ค่อยออกไปไหนได้คลายเหงา แต่ถ้าไม่เรื่องดี ๆ ไม่เอามาแบ่งกันอ่าน แบบนี้มันจะบาปนา.. อิ ๆ

โดยคุณ mum [2003-05-14 04:45:15] #1060 (5/8)

แล้วอย่าเที่ยวจนลืมสุขภาพนะจ๊ะ คุณกลางดงดอย น้องๆเค๊าเป็นห่วงน่ะ นี่ได้ข่าวว่าหนีไปเที่ยวเสม็ดอีกละ

โดยคุณ Lighthouse [2003-05-15 20:11:27] #1065 (6/8)

คุณ กลางดงดอยไปเที่ยวบ่อยๆอย่าลืมส่งโปสการ์ดมาทักทายชาว TnTบ้างนา...ครับ

โดยคุณ กลางดงดอย [2003-05-16 00:50:59] #1066 (7/8)

ตกลงจ้าคุณlighthouse แล้วจะส่งโปสการ์ดมาทักทาย
ว่าแต่ตอนนนี้มีเรื่องที่ไปปางสีดาเมื่อคราวโน้นนนนน อยากอ่านไม๊คุณlighthouse มีคุณม่ำ คุณlighthouseเป็นดาราในเรื่องด้วย
คุณม่ำ แหมไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้ขอเที่ยวบ้างเพราะอีกหน่อยจะไม่ได้เที่ยวแล้วตั้งหลายปี

โดยคุณ mum [2003-05-18 02:48:25] #1070 (8/8)

ให้มันจริงเฮอะ....ฮิๆ