:: TRIP & TREK :: โลกกว้างของคนเดินทาง ::

เชิญตั้งคำถามของคุณได้ที่นี่ครับ

อุบัติเหตุ ไม่ใช่คราวเคราะห์..

"จ๊ากกกกกกกก..." เสียงฉันดังลั่นห้องฉุกเฉิน เมื่อคุณพยาบาลพยายามใช้นิ้วมือควานเอาเศษดินเศษหินออกจากหัวเข่า
ตามด้วยน้ำเกลือที่ราดลงมาไม่ขาดสายเพื่อชะล้างเอาสิ่งสกปรกออกจากบาดแผล แต่ละนาทีผ่านไปอย่างเชื่องช้า ฉัน
เริ่มเข้าใจแล้วว่าคนที่ "ทนพิษบาดแผลไม่ไหว" ตายอย่างไร น้ำตาฉันไหลออกมาอย่างไม่ตั้งใจ ... นานเท่าไหร่ไม่ทันรู้ตัว

"เสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวฉีดยาชา แล้วจะต้องตัดเอาหนังที่มันวิ่น ๆ ออกนะคะ ไม่งั้นเย็บแล้วแผลไม่สวย" คุณพยาบาลพูดขณะ
ฉีดยาไปรอบ ๆ แผลที่หัวเข่า จากนั้นเธอก็เริ่มใช้กรรไกรตัดหนังวิ่น ๆ รอบ ๆ แผล
"จ๊าก... ยังเจ็บอยู่เลยคุณพยาบาล" ฉันร้องสุดเสียงอีกครั้ง
"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว" คุณพยาบาลยังตั้งหน้าตั้งตาตกแต่งแผลต่อไปโดยไม่สนใจเสียงร้องของฉันที่ดังตามมาทุกครั้ง
ที่เธอตัดหนังออกไป
"เสร็จแล้วค่ะ เดี๋ยวเย็บแผลกันเลยค่ะ" คุณพยาบาลพูดขณะที่เตรียมเข็มเย็บ
"จ๊าก.. " ฉันร้องเสียงดังอีกครั้ง เมื่อคุณพยาบาบร้อยเข็มเข้าไปที่ขอบแผลข้างหนึ่ง
"จ๊าก..." เข็มร้อยผ่านขอบแผลอีกข้างหนึ่งแล้วฉันรู้
"จ๊าก .. ยังเจ็บอยู่เลยคุณพยาบาล" เนื้อหนังฉันถูกดังรั้งขึ้นเพื่อมัดปมไหม ความเจ็บปวดยังอยู่ทุกอณูเนื้อ
"เอ.. น่าจะชาได้แล้วนะ งั้นเดี๋ยวฉีดยาชาเพิ่มนะ" คุณพยาบาลว่า เอาเลยค่ะฉีดเลยไม่งั้นตายแหง ๆ
เข็บยาชาถูกนำมาจิ้มรอบ ๆ แผลหลายจุด จากนั้นการเย็บดำเนินไปอย่างรวดเร็ว ไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกแล้ว ...

ฉันพาขาที่ปวดร้าวระบมมานั่งแกร่วอยู่ร้านกาแฟ แหม่มสาวหน้าตาสะสวยเดินลาขากมาพร้อมกับรอยแผลเต็ม
ขาขวา.. นี่ถ้าหากฉันไม่ประมาทขี่จักรยานยนต์โดยระมัดระวังมากกว่านี้อีกสักนิดฉันคงไม่ได้ไปเย็บแผลที่โรงพยาบาล
เพื่อนร่วมเดินทางของฉันคงไม่ต้องบาดเจ็บ และไม่ต้องจ่ายค่าซ่อมรถให้กับร้านเช่ารถ หรือหากฉันแต่งตัวให้มิดชิดกว่านี้
สวมกางเกงขายาว เสื้อแขนยาว สวมรองเท้า บาดแผลฉันคงไม่หนักหนาขนาดนี้ โชคดีที่ฉันยังสวมหมวกนิรภัยไม่งั้น
ฉันอาจจะต้องเย็บแผลมากกว่าที่หัวเข่า ... และถ้าเรื่องทั้งหมดไม่เกิดป่านนี้ฉันคงได้เที่ยวไปรอบ ๆ เมืองปาย ได้เก็บ
ภาพสวย ๆ อย่างที่ฉันตั้งใจ คงไม่ต้องมานั่งเศร้าสลดอยู่อย่างนี้

ฉันย้อนเวลากลับไปไม่ได้แล้ว แต่ครั้งต่อ ๆ ไปฉันตระหนักแล้วว่าฉันไม่ใช่มอร์เตอไซค์รับจ้าง ฉันขี่รถไม่แข็งขนาดนั้น
ฉันจะระวังให้มากขึ้น จะไม่ประมาทอีกแล้ว และครั้งต่อไปหากฉันมีความจำเป็นต้องขับขี่รถจักรยานยนต์ ฉันจะแต่งตัว
ให้รัดกุมเสมอ

ฉันหวังว่าบาดแผลและความเจ็บปวดของฉัน จะเป็นอุทธาหรณ์ให้นักเดินทางทุกท่าน.. อุบัติเหตุไม่ใช่คราวเคราะห์
อย่าถือว่าเป็นการฟาดเคราะห์

โดยคุณ Joyful [2005-01-13 13:43:51]

โดยคุณ ปีศาจลูกควาย [2005-01-13 14:00:10] #5596 (1/21)

อย่าลืมใส่หมวกกันน็อคด้วยล่ะ

โดยคุณ เมรัย [2005-01-13 15:39:16] #5600 (2/21)

หายเร็วๆเด้อ

โดยคุณ debby [2005-01-13 15:59:23] #5602 (3/21)

ขวัญเอ๊ย ขวัญมา

โดยคุณ jui Mail to jui

[2005-01-13 16:01:13] #5603 (4/21)

55555 สมน้ำหน้าโดน ด่า แช่ง แหงๆ นี่ขนาดแช่งแค่คนเดียวนะ
แต่ไม่เป็นไรมีคนเอาใจช่วยให้หายเร็วๆ มีเยอะแยะตาแป๊ะขายขวด

โดยคุณ jui Mail to jui

[2005-01-13 16:02:51] #5604 (5/21)

หูยยยย น่ากินอ่ะ แต่วันหลังไม่ต้องแล้วนะ

โดยคุณ น้าหล่อ [2005-01-13 23:29:28] #5609 (6/21)

ไดโม่อน ไดโดม่อน บรื๊ออออออ.

โดยคุณ aor [2005-01-15 07:38:36] #5663 (7/21)

ขอให้หายเร็วๆนะคะ คุณกุ้ง จะได้กลับไปออน เดอะ ทัวร์ต่อได้ค่า อิอิ

โดยคุณ พี่เจี๊ยบ [2005-01-18 16:43:36] #5773 (8/21)

ขอเอาใจช่วยให้วิ่งได้เร็ว ๆ นะนู๋กุ้ง

โดยคุณ Starry* ณ เงินสกาว [2005-01-20 14:25:28] #5821 (9/21)

ได้ยินข่าว เยยแวะมาดู
เห็นรูปแย้ว ได้แต่ร้องจ๊ากกกก!!!!!!!!!
เปงงายบ้างอ้ายน้อง หายรึยัง...

หายแย้วจิได้ไปซ่าส์กันต่อ...เอ๊ย! ไม่ใช่...อิอิ

หายไวไวเน้อ

โดยคุณ ชาคลิน Mail to ชาคลิน

[2006-02-07 15:36:28] #14899 (10/21)

ขอร้องล่ะถ้าอย่ากทำอย่างนี้ไม่เอาด้วยนะครับครัยพี่......

โดยคุณ กำ อุบล [2006-03-21 14:53:13] #15569 (11/21)

น่าสงสารจัง

โดยคุณ กาวงท่าเรือ [2006-09-26 17:23:32] #19835 (12/21)

เจ็บไหม

โดยคุณ G.kratib Mail to G.kratib

[2006-10-31 12:33:17] #20175 (13/21)

น่ากลัวจัง

โดยคุณ บี [2006-11-28 19:03:27] #20534 (14/21)

น่ากลัวที่สุดในโลกเลย