@ โลกสวยด้วยสรรพสี.....มิใช่ขาว
จึงก่อเกิดเรื่องราวได้หลากสรรค์
ถึงวันที่สีหนึ่งหลอมรวมกัน
เป็นสีเหลืองที่มุ่งมั่นประจัญพาล
@ คือสีเหลืองเรืองฤทธิ์ร่วมจิตใจ
“พันธมิตรประชาไทย”ให้เล่าขาน
วินิจชั่ว-ดีด้วยวิจารณญาณ
และตั้งมั่นในปณิธานอันถูกควร
@ แม้มิได้เสียเลือดและเสียเนื้อ
แต่ก็เหมือนถูกเถือใจ....กันทั่วถ้วน
สันดอนหยาบทำปกปิดกระบิดกระบวน
วันนี้ล้วนเป็นผู้นำประเทศไทย
@ ต้องเสียชื่อ เสียศักดิ์ศรี....พลีแผ่นดิน
มาตุภูมิผองมันสิ้นยังขายได้
แล้วกล่าวอ้าง “ที่ผิดพลั้ง..ไม่ตั้งใจ”
ทุด!!! ต้องเถือเนื้อ....ให้เลือดหลั่งสังเวยดิน
@ วันนี้มี “คนกลาง” ที่เป็นสีขาว
ชั่วไม่เอา...ดีไม่เอา...ขลาดเขลาสิ้น
ฤๅจะเดินไม่ดูฟ้าไม่แลดิน
ไม่ยลยินผลและเหตุสังเวชใจ
@ เป็นนักปราชญ์มีสมองต้องตรองคิด
ตรองถูกผิดด้วยปัญญา....ยากไฉน ?
ฤๅจะรอเห็นไทยสิ้นในถิ่นไทย
นิ่งเฉยแล้ว “ช่วยอะไร”....ไหนบอกที ?
@ จงก้าวข้ามความเขลาเถิดสีขาว
จะสีเทาหรือเลือกรับทุกสรรพสี
จงเริ่มคิด....ระดมสติประดามี
ให้คุ้มคุณแผ่นดินที่....ได้ “เป็นไท” @