หกปีที่มิตรภาพ..ตกผลึก

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เมื่อวันเวลาเคี่ยวกลั่นให้ความผูกผันของพวกเรา ....งวดขอด
หกปีครบ  ฝ่าฝน  สัมผัสหนาว เสพทุกข์สุขร่วม     ..พิสูจน์

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ในท่ามกลาง บึงไหญ่ ท่ามกลางโลกวิไล วันเวลาได้กรองแยกเนื้อน้ำแห่งความผูกพันและจริงใจ  ของผู้คน
ด้วยบทพิสูทธิ์แห่งความคงแท้  ด้วยสุขทุกข์แห่งกาลฤดูที่ผันเปลื่ยนตามวิถี

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ปัจจุบัน  สิ่งที่ตาเห็น  สิ่งที่ใจสัมผัส  รับได้  คือ ผลึกงาม  ของมิตรภาพแห่งหมู่เรา

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เป็นผลึกงานที่วันผ่านคือบทพิสูทธิ์ความแน่นจริงของ..น้ำมิตร
เป็นผลึกใส  ที่โปร่งสะอาดด้วยน้ำมิตรแห่งเรา ไม่ปนเปือน..และตีค่าด้วย  เงินตรา

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

แต่มิตรภาพงามของพวกเรา จัก ประมินค่าเทียบเทียมกัยสิ่งใดได้เล่า...
  คุณค่าแห่งเงินตรา  อาจจะสูงหรือไกลห่างเกินไปกับกลุ่มคนธรรมดาเฉกเช่นชาวเรา
 เราติดดิน  เราอื้อเฟือ  เราจริงใจ   ซึ่งคุณค่าเหล่านี้   ล้วนมาจาก  ใจ  ทั้งสิ้น

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ใจที่คงมั่น  ของพวกเรา
ใจที่วันเวลากรองและแยกแบ่ง  ให้เหลือรอย  เป็นเนื่อใจ..นิสัยเดียว
แม้น้อยนิด  แม้น้อยหนึ่ง  ผลึกแก้วใสที่ส่งสุขให้ฉันสัมผัส  วันนี้
ต่างตกตะกอนมาจาก...ใจดวงเล็กๆของเพื่อนๆที่พร้อมยื่นข้างที่คงมั่นตลอดเวลา

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

หกปี..ที่หัวใจของพวกเรา  เดินทางร่วมกัน

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

หกปี ที่เราต่างเดินทาง  ค้นหาความงดงามที่โลกซ่อนหลบรอผู้ซึ่งค่าได้เสพรับและเข้าถึง

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

หกปีที่เราต่างเดินทางสู่  เส้นทางและเรื่องราวภายใน  ..ตัวตน
เพื่อเรียนรู้และทำความเข้าใจในการอยู่ร่วมกัน  อย่าง...เข้าถึง  และ เข้าใจ

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

เมื่อวานนี้    เมื่อวันผ่าน   .ฉันมีเธอ...เป็นเพื่อนร่วมทาง
ณ.วันนี้   ณ.เวลานี้   ทุกคนอยู่ในห้วงคำนึงยามหัวใจร่านริ..จะรอนแรม
อนาคต ของวันพรุ่ง   เธอจะยังร่วมแรมรอนรายทาง  อีกไหมหนอ

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

หกปี  ที่หัวใจเดินทาง  มาพานพบ  เพื่อน
ขอบคุณนักสำหรับความรู้ สำหรับความสุข สำหรับบทเรียนนานาเรื่อง...
ฉันสัญญา   ฉันสัญญา  เพื่อนรัก ..
ในช่วงเวลาที่ชีวิตสามัญธรรดาๆของคนเช่นฉัน ดำรง..
  เธอ  คือ แสงประทีปหนึ่งที่ฉันจัก หวงแหนและซึ้งค่า...
จักถนอม  ดูแล มีให้เปลวประกายแห่งมิตรงามนั้น..ดับมืดลง   ฉันสัญญา ฉันสัญญา..เพื่อนรัก

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

แล้ว  เธอละ..เพื่อน..รักแห่งฉัน
สองแขน สองมือเธอยังพร้อมรับที่จะพยุงยื่นให้ยาม  ฉันอ่อนล้า  อีกหรือเปล่าหนอ
สองเท้าของเธอยังคงพร้อมก้าวย่างเคียงคู่ผจญโลกไปกับฉัน ในวันพรุ่ง   หรือเปล่าหนอ

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

อย่าพึ่งตอบฉันในวันเวลานี้..เพื่อนรัก
ปล่อยให้วันเวลาได้ทำหน้าที่กรองกลั่น  ความเป็นจริง
ปล่อยให้วันเวลาเคี่ยวอัดให้น้ำมิตรแห่งเราได้..แน่นเหนึ่ยวจน  ตกผลึก
เป็นผลึกใส ที่โปร่งงาม เสมื่อน ผลึกทิพย์ที่บีดอัดและหลอมรวมสุขบรรจุไว้  ภายใน
อย่าพึ่งตอบฉันในวันเวลานี้..เพื่อนรัก
  วันเวลาจักขานใข  คำตอบเหล่านี้เอง..เมื่อถึงเวลา.....
               หกปีหัวใจเดินทาง อุยานแห่งชาติแม่ปิง
                ๑๓ -๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๑

[นายซาไกทัดดอกฝิ่น]

ขออนุญาต ลบกระทู้อาจีจีและลุงมนุษหินก่อนนะครับ  มาเม้นไหม่นะครับผม

[tuy333]

ปัจจุบัน  สิ่งที่ตาเห็น  สิ่งที่ใจสัมผัส  รับได้  คือ ผลึกงาม  ของมิตรภาพแห่งหมู่เรา

พี่แต่ง ส่งประกวดเลย สวยๆๆ ชนะจะได้ไปฉลองกันพี่