Ifugao Rice Terrace : มรดกโลก มรดกภูมิปัญญา ตอน โรงละครกลางแจ้งแห่งบาตัด

[Joyful]

เดินมาถึงศาลาเล็ก ๆ เราก็นั่งพักเหนื่อยทอดสายตามองไปบนผืนนาสีเขียว  การเป็นคนไทยนี่ช่างดีเสียเหลือเกิน  เราเดินทางไปไหนก็แสนสบาย  พื้นที่ไร่นาเราก็เป็นที่ราบง่ายต่อการเพาะปลูกและขนส่ง   จะมีที่ไหนสุขสบายอย่างเมืองไทยเราเห็นจะไม่มีเสียแล้ว  พ้นจากภวังค์นั้นกลับมาพิจารณาที่นาขั้นบันไดอีกครั้ง   ด้วยความใหญ่โตของพื้นที่นาขั้นบันไดแห่งบาตัด  แม้ว่าก่อนที่จะเดินทางมาที่นี่เราจะเห็นภาพบาตัดมาบ้างแล้ว  แต่ไม่นึกไม่ฝันว่านาขั้นบันไดที่แห่งนี้จะมีขนาดสูงใหญ่เหลือเกิน  แต่ละขั้นต่อด้วยก้อนหินอย่างปรานีตมีความสูงท่วมหัว  ขั้นที่สูงที่สุดที่เราเจอคิดว่าน่าจะสูงกว่าสามเมตรเลยทีเดียว  นับว่าการทำนาขั้นบันไดที่นี่ต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่ง  ที่จะขนเอาก้อนหินมาให้มากพอที่จะก่อเป็นกำแพง  และ ทางเดินไปทั่วทั้งหุบเขา

* อยากนั่งอยู่ตรงนี้ทั้งวัน  มุมมองนี้สวย  และพอคิดว่าต้องไปกินข้าวที่อยู่ในหมู่บ้านกลางหุบเขาโน่น โอ้ไม่อยากจะนึก

[Joyful]

ทำงานในแปลงนา

[Joyful]

* เพื่อมื้อกลางวัน  กัดฟันเดินต่อไป 

[Joyful]

เกือบเที่ยงวันเราเดินเก็บภาพกันมาจนถึงหมู่บ้านบาตัดกลางหุบเขา  แวะกินข้าวกลางวันง่าย ๆ กันที่ร้านอาหารเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง  ที่นี่มีบริการที่พักด้วยเจ้าของบอกว่าเคยมีคนไทยมาพักอยู่หลายครั้ง  แต่การเดินทางมาที่นี่นึกแล้วก็เหนื่อย  และถ้าเทียบกับมุมมองที่มองจากบ้านพัก  การเลือกที่พักบ้านบนไหล่น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด   หลังมื้อกลางวันเราเดินเก็บภาพไปอีกฝากหนึ่งของหุบเขา  ด้านนี้จะมีทางเดินที่จะไปยังน้ำตกได้  นักท่องเที่ยวจำนวนไม่น้อยชอบไปเที่ยวที่น้ำตก  แต่สำหรับพวกเราคนไทยคงมีน้ำตกสวยงามมากกว่าที่จะเสียเวลาไปเที่ยว  เลยเลือกที่จะเก็บภาพและนั่งเสพบรรยากาศนาขั้นบันไดให้เต็มที่ดีกว่า 

[Joyful]

จากหมู่บ้านมองกลับไปที่ศาลาจุดชมวิว

[Joyful]

ถ่ายจากอีกฝั่งของหมู่บ้าน จะเห็นที่พักของพวกเราอยู่บนเขาสูงฝั่งตรงข้าม

[Joyful]

นั่งทอดถอนหายใจ  จะกลับไปที่พักยังไง เดินมาทั้งวันเหนื่อยแล้ว

[Joyful]

ใช้เวลาอยู่โขกว่าพวกเราจะตะกายขึ้นมาบนไหล่เขา  เลยขึ้นไปโน่นคงเป็นจุดชมวิวที่โฆษณาเอาไว้ว่าเป็น Highest viewpoint แต่เดินกันมาทั้งวันขอชมแค่ความสูงกลาง ๆ นี่ก็พอแล้ว  ก็ได้แต่นั่งทอดถอนหายใจเมื่อนึกว่าจะต้องเดินย้อนลงหุบเขาผ่านหมู่บ้าน  และไต่กลับขึ้นไปที่พักอีกครั้ง   โชคดีที่เจอไกด์คนหนึ่งพานักท่องเที่ยวมาบอกทางให้  ไม่งั้นเราคงต้องเดินย้อนกลับทางเดิม  บ่ายสี่โมงเราก็เดินไต่บนไหล่เขาอ้อมกลับมาที่พัก  สรุปว่าวันนี้เราใช้เวลากันตั้งแต่เจ็ดโมงเช้า  ยันห้าโมงเย็นในหุบเขาบาตัด  เดินท่อมไปบนอัฒจรรย์ของโรงละครกลางแจ้งแห่งบาตัดจนขาแทบจะหลุดเสียให้ได้

[Joyful]

ระหว่างรอมื้อเย็นวันนี้ฝนก็ตกลงมาห่าใหญ่  โชคดีที่เรากลับมาถึงที่พักทันเวลาไม่งั้นคงได้เดินทำมิวซิควีดีโอกันกลางสายฝน  เมื่อฝนหยุดเพียงไม่นานปรากฎการณ์ธรรมชาติที่สวยงามก็เกิดขึ้น  ความร้อนสะสมในทุ่งนาทั้งวันเมื่อโดนสายฝนก็ระเหยกลายเป็นไอ  ลอยล่องขึ้นมาในหุบเขา  และเมื่อไอน้ำนั้นต้องลมก็ลอยพริ้วไม่ต่างจากระบำสายหมอก  นับเป็นภาพความทรงจำอันงดงามของบาตัด  ที่จะติดตาตรึงใจไปอีกนาน

[Joyful]

ส่งท้ายภาพภาพระหว่างเดินกลับไปที่ Saddle point ในวันรุ่งขึ้นค่ะ  มองเห็นจุดจอดรถขาว ๆ บนสันเขา

[Joyful]

สำหรับใครที่ไม่ได้เตรียมไม้เท้าเดินป่ามาเองแนะนำเช่าเจ้านี่ค่ะ 
ร้านของที่ระลึกบน Saddle point
ลาก่อนบาตัด
จี๊ปนีย์สีสดที่จะพาเรากลับสู่ บานาเว่

[Joyful]

โปรดติดตาม

Ifugao Rice Terrace : มรดกโลก มรดกภูมิปัญญา ตอน บานาเว่ - ฮาเปา

ในตอนต่อไปค่ะ 

[cybereak]

สุดยอดเลยอ่ะ... 
ยิ่งเห็นวิวแบบนี้ตอนเพิ่งลงจากดอยมาแบบปวดขาๆ นะ...  ได้อารมณ์เหมือนไปเที่ยวเพิ่งกลับมาได้เหมือนกัน 55+

เสียดายที่มันไม่มีแผนที่ ไม่งั้นจะเดินได้สนุกกว่านี้นะเนี่ย 

[ฮานาเล]

หมายหัวไว้ก่อนนะคะ จะมีโอกาสได้ไปหรือป่าว ค่อยว่ากัน ภาพสวย อลังการมากค่ะ

[Joyful]

หมายหัวไว้ก่อนนะคะ จะมีโอกาสได้ไปหรือป่าว ค่อยว่ากัน ภาพสวย อลังการมากค่ะ

เลือกเวลาไม่เหมาะนะคะ  เห็นบางคนไปตอนไม่มีข้าวไม่สวยเลย