มนต์เสน่ห์แห่งฝนบนภูหลวง แปกดำ VS ภูขน ตอน เปราะภูสีชมพูนางเอกแห่งแปกดำ

[Joyful]

หน้าฝนปีนี้ก็เหมือนทุกปี “หน้าฝนดี มีดอกไม้บาน”  ถือเป็นช่วงดี ๆ ของนักเดินทางโดยเฉพาะพลพรรครักดอกไม้  หน้าฝนเป็นอีกช่วงเวลาที่ผืนป่าภูหลวงจะเขียวชะอุ่ม  และแต่งแต้มไปด้วยดอกเปราะภูสีชมหวานไปทั่วบริเวณ  มนต์เสน่ห์แห่งฝนจึงร้องเรียกให้เราได้กลับไปภูหลวงอีกครั้ง


ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง

มนต์เสน่ห์แห่งฝนบนภูหลวง แปกดำ VS ภูขน ตอน เปราะภูสีชมพูนางเอกแห่งแปกดำ

http://www.tripandtrek.com/tntboard/index.php?topic=2448.0

มนต์เสน่ห์แห่งฝนบนภูหลวง แปกดำ VS ภูขน ตอน เปราะภูสีขาวสาวงามแห่งภูขน

http://www.tripandtrek.com/tntboard/index.php?topic=2450.0

[Joyful]

หลังมื้อเช้าง่าย ๆ ที่ตลาดเช้าภูเรือ  ทุกคนก็แยกย้ายกันหาเสบียงมื้อกลางวันสำหรับทานกลางวันที่แปกดำ  ไม่ลืมที่จะเตรียมข้าวกลางวันไปเผื่อเจ้าหน้าที่นำทางด้วย  แยกย้ายกันซื้อผักผลไม้เพิ่มอีกหน่อยก็พร้อมเดินทางสู่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าภูหลวงแล้ว  เมื่อถึงที่ทำการ ฯ ติดต่อเจ้าหน้าที่เรียบร้อยก็มุ่งหน้าสู่หน่วยพิทักษ์ป่าโคกนกกระบา 

ตลอดเส้นทางป่าไม้สองข้างทางดูเขียวชะอุ่มสดชื่นเป็นพิเศษ  เพราะเข้าสู่ฤดูฝนแล้วและเมื่อคืนฝนยังตกลงมาทั้งคืนอีก  บางช่วงของเส้นทางจึงถูกปกคลุมด้วยสายหมอกขาว  ดอกเอนอ้าข้างทางก็เบ่งบานรับน้ำค้างยามเช้าเห็นแล้วรู้สึกสดชื่นจริง ๆ  เมื่อมาถึงลานจอดเฮลิคอปเตอร์  ดอกเปราะสีชมพูก็อวดกลีบบางสวยไปทั่วบริเวณ  ที่เริ่มสะลึมสะลือกันเมื่อเช้าก็ตื่นแล้วทีนี้  ถึงที่ทำการ ฯ โคกนกกระบา  รอคุณเปาเจ้าหน้าที่นำทางพร้อมก็ออกเดินทางกันเลย

สำหรับเพื่อน ๆ ที่คุ้นเคยกับภูหลวงหน้าแล้ง   ภูหลวงหน้าฝนเป็นอีกเส้นทางที่สวยงามมาก ๆ ราวป่าจะเขียวสดใส  ดอกเอื้องแวะภูบานไปไปทั่วบริเวณ  ส่วนข้าวตอกฤาษีและฟองหินก็ดูสดชื่นไม่แห้งแล้ง  ดอกเปราะภูสีหวานแต่งแต้มพื้นป่าให้สวยสดงดงาม  น้ำในลำธารเล็ก ๆ ก็ไหลรินไม่ขาด

จากป้ายนิเทศหน้าทีทำการเส้นทางสู่แปกดำที่เราจะต้องเดินวันนี้ ระยะทาง 6.5 กิโลเมตร  ไปกลับก็เท่ากับ 13 กิโลเมตร  ซึ่งปกติการเดินเท้าท่องเที่ยวทั่วไปจะใช้เวลา 2.5 ก.ม./ชั่วโมง  ซึ่งเท่ากับว่าเราต้องเดินเท้าไปกลับราว ๆ 6 ชั่วโมง  และโชคไม่ดีที่วันนี้เรามีเจ้าหน้าที่นำทางเพียงหนึ่งนาย  เพราะเจ้าหน้าที่ที่เหลือจะต้องไปปฏิบัติภารกิจในการหยุดยั้งการรุกพื้นที่ป่า จากแผนเดิมที่จะมีเจ้าหน้าที่ปิดท้ายเพื่อคอยเก็บกลุ่มหลังที่เดินช้า  ก็เลยต้องเปลี่ยนมาเป็นเดินเร็วตามกันทุก ๆ คน

[Joyful]

* ข้าวตอกฤาษีและมอสดูชุ่มฉ่ำ สดชื่น

[Joyful]

รายทางมีดอกเปราะภู  ดอกหญ้าข้าวก่ำ ขึ้นให้เห็นประปราย  ช่วงนึงเราพบกล้วยไม้สิงโตปากนกแก้วกำลังบานสะพรั่งเต็มที่  เจอราชินีกล้วยไม้หน้าฝนแบบนี้ไม่แวะไม่ได้แล้ว  ว่าแล้วก็รุมกระหน่ำยิงปากนกแก้วกันอย่างไม่ยั้ง  จากนั้นก็เดินทางกันต่อช่วงนี้เส้นทางเริ่มตัดผ่านป่าไผ่  มีร่องรอยการหากินของฝูงช้างทั้งเก่าใหม่   มีขี้ช้างก้อนเล็กก้อนใหญ่บ่งบอกขนาดตัวของเจ้าของ  ต้นไม้บางต้นก็ถูกล้มลง  ไม่รู้ว่าขวางทางเดินหรือมันเขี้ยวก็มิทราบ  ส่วนเจ้าทากตองสีเขียวลายสวยก็มีให้เห็นบ้างประปรายไต่ขาพอให้ตื่นเต้นเป็นระยะ

สิบโมงเศษ ๆ เราก็เริ่มมองเห็นหมู่สนภูเขายืนต้นเด่นในสายหมอกขาว   คุณเปาก็บอกพวกเราว่ามาถึงแล้วที่นี่แหละแปกดำ  สรุปเราใช้เวลาเดินกันสองชั่วโมงทำไมเราพวกเราเดินเก่งกันอย่างนี้  เมื่อเช็คระยะทางจากจีพีเอสแล้วก็ถึงบางเพราะระยะทางมันแค่ 4.5 กิโลเมตรเท่านั้นเอง  แปกดำเป็นกลุ่มสนที่กินพื้นที่ไม่มากนักโอบล้อมด้วยพรรณไม้ชนิดอื่น  พื้นล่างมีไม้พุ่มหลายชนิด  และมีดอกเปราะภูและหญ้าข้าวก่ำขึ้นแซม   ปีนี้เจ้าหน้าที่แจ้งว่าไม่มีไฟป่าดอกเปราะภูเลยไม่มากมายอย่างที่คิดเอาไว้

[Joyful]

* หญ้าข้าวก่ำที่แปกดำ

[Joyful]

* สิงโตปากนกแก้ว และ เอื้องแซะภู

[Joyful]

เดินเล็ง ๆ มุมถ่ายภาพกันสักพัก  ก็ตัดสินใจทานมื้อกลางวันกันก่อน  อาจเพราะโจ๊กมื้อเช้าถึงย่อยไปหมดแล้วเลยหิวกันแต่หัววัน   หลังมื้อกลางวันก็แยกย้ายเก็บภาพกัน “มุมใคร มุมมัน”  งานนี้มีทั้งมุด หมอบ คลาน ครบทุกท่า   ถึงแม้แปกดำจะไม่มีดอกไม้สวยเหมือนอย่างที่ตั้งใจไว้ ดอกเปราะภูบานกระจัดกระจาย ดอกหญ้าข้าวก่ำยังไม่เบ่งบานเต็มที่  บางต้นเพิ่งจะแทงช่อดอกตูมขึ้นมาเท่านั้น  แต่สายหมอกก็สวยงามมากมาย  ดอกหญ้าบนพื้นเก็บน้ำค้างที่โปรยปรายเป็นหยดน้ำกลมใส่ราวสร้อยอัญมณี   สองชั่วโมงเศษที่เดินอยู่บนผืนป่าย่อม ๆ ของแปกดำ  ก็คุ้มค่าการมาถึง

บ่ายแล้วพวกเราทะยอยเดินทางกลับ  เสน่ห์ของดอกหญ้าข้าวก่ำสีม่วงก็ยังดึงดูให้พวกเราแวะข้างทางได้บ่อย ๆ  ดอกกล้วยไม้ดินเล็ก ๆ กลีบสีขาวแต้มด้วยสีม่วงเผยกลีบงามอยู่ใกล้กอหญ้า  ก็ดึงให้พวกเราลงไปคุกเข่าแทบเท้าความงามนั้นได้อีกพักใหญ่  สำหรับใครที่เคยเห็นเห็ดขี้ควายมาแล้ว   รับรองว่าท่านไม่เคยเห็นเห็ดขี้ช้างแน่ ๆ เห็ดสีขาวบนก้านร่มสีดำสนิท  งอกงามดีบนขี้ช้างก้อนใหญ่เกิดมาก็เพิ่งเคยเห็นวันนี้    ผ่านเข้าป่าไผ่ผลันสายตาเห็นดอกกล้วยไม้ดินสีเขียว ๆ   ไม่ต้องสงสัยว่าเราจะแวะเก็บภาพกันอีกหรือไม่

แวะเก็บภาพดอกไม้ตรงโน้นทีตรงนี้ที  บ่ายแก่ ๆ พวกเราก็มาถึงโคกนกกระบา  รีบกุลีกุจอไปช่วยกันทำมื้อเย็น  มื้อนี้มีต้มยำขาหมู  ปลาทับทิมทอด  ผัดคะน้า ไข่เจียว  เมนูง่าย ๆ ช่วยกันทำ ช่วยกันกิน  อิ่มแล้วก็เข้าบ้านพักเก็บแรงเอาไว้เดินทางไปตามหาดอกเปราะภูสีขาวในวันรุ่งขึ้น

[Joyful]

* มาดูกันใกล้ ๆ เปราะภูสีชมพู  นางเอกสวยหวานของภูหลวงหน้าฝน

[Joyful]

*ย่ำไพร

[Joyful]

*อัญมณีแห่งพงไพร

[Joyful]

* เอื้องเบี้ยไม้ใบขน  และ บุ้งตัวขน ๆ

[Joyful]

* กล้วยไม้ดินดอกจิ๋ว

[Joyful]

* เก็บ(ภาพ)เห็ดขี้ช้าง ท่ามกลางดงสนทราย

[Joyful]

* เก็บกล้วยไม้ดิน

[Joyful]

* ความงามบนรายทาง