Mt. Kinabalu : where Heaven & Hell met ตอน สวัสดีคินาบาลู - Poring hotspring

[Joyful]

“ดอยสูงเท่าใด ไม่เกินหัวเข่า”   คติคำสอนของชาวกะเหรี่ยงที่เราเคยได้ยินจากเนื้อเพลงเมื่อหลายปีก่อน  เมื่อใดที่มีโอกาสก้าวย่างไปบนดอยสูง  เมื่อความเหนื่อยล้าเกาะกินแข้งขาและแรงใจ  คติคำสอนนี้ก็มักจะก้องมาในห้วงความคิดเสมอ   ไม่ว่าดอยสูงมากน้อยเพียงใด  ขึ้นชื่อว่า "ดอย" เดินขึ้นก็ต้องเหนื่อยเป็นธรรมดา  แต่ไม่ว่าอย่างไร  เมื่อสองเท้าพาเราก้าวสูงขึ้นไปเรื่อย ๆ ในที่สุดก็ไม่มีดอยใดสูงเกินหัวเข่าของเราอีกต่อไป

บนเส้นทางสู่ยอดเขาคินาบาลู  แม้ไม่สูงชันยาวไกลไปกว่าภูเขาหลายลูกในเมืองไทย  แต่เพราะการเดินบนที่สูงเหนือระดับน้ำทะเลกว่าสี่พันเมตร  ในสภาพความกดอากาศต่ำและออกซิเจนเบาบาง  แม้ย่างเพียงไม่กี่ก้าวกับน้ำหนักกระเป๋ากล้องที่คุ้นชินก็ทำให้เหนื่อยได้แทบขาดใจ  ในบางครั้งสภาพอากาศก็ไม่อำนวยฝนที่พรำสายในระหว่างเดินทางก็ทำให้การเดินทางยากลำบากขึ้นกว่าเดิม 

แต่ในย่างก้าวที่เหน็ดเหนื่อยนั้น  กลับพาเราเข้าไปพบพานกับความสวยงามอัศจรรย์ของพันธุ์ไม้ในป่าฝน  และ พันธุ์ไม้บนที่สูงที่แปลกตามากมาย  ยิ่งบนยอดเขาหินแกรนิตสูงชันนั้น  ก็พาให้พวกเราไปยืนอยู่ ณ จุดสูงสุดสมญา “ หลังคาเอเชียอาคเนย์ ”  ได้ดื่มดำกับทิวทัศน์กว้างไกล 360 องศา  ที่งดงามหาที่ใดมาเปรียบ  ณ ที่แห่งนี้จึงไม่ มีอะไรมาบรรยายได้ดีเกินกว่า “ ที่ ๆ พาให้นรกและสรวงสวรรค์มาพบกัน ”


กระทู้ที่เกี่ยวข้อง

Mt. Kinabalu : where Heaven & Hell met ตอน สวัสดีคินาบาลู - Poring hotspring
http://www.tripandtrek.com/tntboard/index.php?topic=2221.0

Mt. Kinabalu : where Heaven & Hell met ตอน Laban Rata ฉันมาแล้ว
http://www.tripandtrek.com/tntboard/index.php?topic=2223.0

Mt. Kinabalu : where Heaven & Hell met ตอน พิชิตคินาบาลู
http://www.tripandtrek.com/tntboard/index.php?topic=2225.0

Mt. Kinabalu : where Heaven & Hell met ตอน ลาก่อนคินาบาลู
http://www.tripandtrek.com/tntboard/index.php?topic=2226.0

Mt. Kinabalu : where Heaven & Hell met  ตอน ตามหาหม้อข้าวหม้อแกงลิงแห่งเมอซิเลา
http://www.tripandtrek.com/tntboard/index.php?topic=2229.0

Mt. Kinabalu : where Heaven & Hell met ตอน ลิงจมูกยาว Proboscis ฝรั่งแก่บนเกาะบอเนียว
http://www.tripandtrek.com/tntboard/index.php?topic=2230.0

ทริปหัวใจเดินทาง # 46

Mt. Kinabalu : where Heaven & Hell met  ตอน สวัสดีคินาบาลู - Poring hotspring

หลังจากรอนแรมข้ามน้ำข้ามทะเลจีนใต้จากเมืองไทยสู่สนามบินกัวลาลัมเปอร์  และ บินจากกัวลาลัมเปอร์สู่เมืองโคตาคินาบาลู บนเกาะบอเนียวมาตั้งแต่เมื่อวาน  เช้านี้คุณฮาลิมคนขับรถที่นัดไว้มารอที่หน้าโรงแรมในเมืองโคตาคินาบาลูเจ็ดโมงเช้าตามเวลา    พวกเราขอให้คุณฮาลิมพาไปทานอาหารเช้าก่อนจะเดินทางสู่บ่อน้ำร้อน Poring   วันนี้ได้ทานอาหารจีนเพราะว่าร้านอาหารมาเลย์ปิดเนื่องจากเดือนรอมมะฎอน หรือ เดือนแห่งการถือศีลอด  ซึ่งชาวมุสลิมที่ถือศีลอดจะไม่รับประทานอาหาร หรือ น้ำดื่มตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นจนพระอาทิตย์ตกดิน  ได้ยินมาว่าที่เคร่งมาก ๆ ก็ไม่แม้แต่จะกลืนน้ำลายต้องถ่มทิ้ง

ร้านอาหารจีนที่เราทานเช้านี้ชื่อ Fongip บนถนนกายา  ภายในร่านโปร่งสบายวางโต๊ะไม้กลม ๆ และเก้าอี้ตัวเล็กไว้เต็มร้าน  คล้าย ๆ กับร้านอาหารจีนแถวภาคใต้บ้านเรา    มีเมนูให้เลือกทานมากมาย หรือจะไปชี้ที่ตู้เลยก็ยังไหว  วันนี้เลยได้ลองกินอาหารกันหลากหลาย  เริ่มตั้งแต่ข้าว Nasi lamak ที่เป็นวัฒนธรรมการกินแบบชาวมาเลย์  โดยจะมีข้าวขาว มีน้ำพริกจากปลากรอบ มีปลาชิ้งช้าง ถั่วทอด และ ไข่ต้มแนมมาด้วย  มีบะหมี่แห้ง   มีข้าวหน้าไก่ ติ่มซำ  กาแฟ  ขนมปังสังขยาเนื้อนิ่มที่เจ้าของร้านภูมิใจนำเสนอ  และ ตบท้ายด้วยชาชักอร่อย ๆ

อิ่มท้องแล้วก็ออกเดินทางกันต่อ เมืองโคตาคินาบาลูเป็นเมืองเล็ก ๆ ริมทะเล มองเห็น Gaya Island อยู่ไม่ไกล   เส้นทางที่เราผ่านมีมหาวิทยาลัย และ สุเหร่า ที่มีสถาปัตยกรรมที่เป็นเอกลักษ์สวยงามและลงตัว   จากทางราบเริ่มตัดขึ้นสู่ภูเขา  ฮาลิมแสดงฝีมือการขับรถขึ้นเขาแบบปลอดภัย และ ไม่เหวียงไปมาให้คนนั่งต้องไม่สบายจนอยากคายของเก่า  ส่วนพวกเราก็ฮือฮากับวิวทะเลภูเขาที่บางช่วงเติมเต็มไปด้วยทะเลหมอกตลอดทาง

ราว ๆ ชั่วโมงพวกเราก็มาถึง Nabalu  ซึ่งเป็นจุดชมวิวและจุดขายของที่ระลึก  จุดนี้สามารถมองเห็นภูเขาคินาบาลูได้เต็มตา  ถ้าอากาศดี ๆ ก็จะมองเห็นยอดเขาด้านบนได้ทั้งหมด  รวมไปถึงที่พักที่ Laban rata แต่ว่าวันนี้มีสายหมอกลอยอ้อยอิ่ง  ฮาลิมบอกว่าที่พักเราอยู่ใกล้ก้อนเมฆก้อนโน้นแน่ะ  โอ้โห... มองแล้วอึ้งพรุ่งนี้เราขึ้นไปปีนภูเขาลูกนี้กันจริง ๆ หรือ???  นอกจากแวะชมวิวแล้วที่นาบาลูยังมีผลไม้และของที่ระลึกมากมายขายด้วย  โดยเฉพาะสับปะรดของที่นี่หวานชื่นใจดีจัง  ถ้าเพื่อน ๆ มีโอกาสก็อย่าพลาดนะคะ

[Joyful]

อิ่มทั้งวิว อิ่มทั้งสับปะรด และได้ของฝากติดไม้ติดมือกันมาแล้วพวกเราก็ออกเดินทางกันต่อ ผ่านหน้าที่ทำการอุทยานคินาบาลู หรือ Kinabalu National Park Headquarter คุณฮาลิมก็ชี้ให้ดูว่าพรุ่งนี้พวกยูจะต้องมาเริ่มต้นลงทะเบียนกันตรงนี้แหละ  กว่าจะเดินทางมาถึงที่ทำการ ฯ ที่ Poring ก็ปาเข้าไปสิบเอ็ดโมง  ก็เลยตกลงใจกันว่ากินข้าวกินปลาให้มันเสร็จ ๆ แล้วจะได้ไปเดินเที่ยวข้างในกันรวดเดียวเลย

ยังไม่ได้เริ่มเที่ยวเลยแต่อิ่มหนำสำราญกันไปสองมื้อแล้ว  กว่าจะได้ฤกษ์เที่ยวก็เลยเที่ยงวันไปนิด ๆ  ภายในบริเวณที่เที่ยวของ Poring ประกอบด้วยหลายส่วน  แต่ที่หลัก ๆ ที่นักท่องเที่ยวมาเที่ยวก็จะเป็นกิจกรรมแช่น้ำร้อนธรรมชาติ     แล้วก็เยี่ยมชมสวนผีเสื้อ     สวนกล้วยไม้  และที่เป็นไฮท์ไลท์อีกอย่างก็คือสะพานแขวนบนยอดไม้ที่เรียกว่า Canopy walkway

วันนี้พวกเราตัดสินใจเริ่มกันที่สวนผีเสื้อ  เพราะสวนกล้วยไม้นั้นเจ้าหน้าที่แนะนำว่าไม่ค่อยมีกล้วยไม้เท่าไหร่  ไม่คุ้มที่จะเสียเงินค่าเข้าไปดู    ก่อนเข้าสู่สวนผีเสื้อจะมีอาคารจัดแสดงตัวอย่างผีเสื้อที่พบได้ในแถบนี้ให้ชม  มีทั้งผีเสื้อ  จักจั่นงวงช้าง  แมลงกิ่งไม้สารพัดสายพันธุ์    แต่ที่พวกเราจะมุ่งเป้าสำหรับทริปนี้ก็คงหนีไม่พ้นผีเสื้อ Rajah Brooke's Birdwing ผีเสื้อขนาดใหญ่สีสันสวยงามและพบได้เฉพาะที่คินาบาลูเท่านั้น    และอีกตัวคือผีเสื้อร่อนลมมลายู   ที่มีท่าบินที่สวยงามน่ารัก  สามารถพบเห็นได้ตั้งแต่ป่าสูงทางภาคใต้บ้านเรามาจนถึงป่าสูงในภูมิภาคนี้

เมื่อย่างเข้าสู่ส่วนของสวนผีเสื้อ  เจ้าผีเสื้อใบไม้ใหญ่กำลังดูดน้ำหวานจากกล้วยสุกอย่างเพลิดเพลิน  และผีเสื้อมากมายหลายชนิดก็ขยับปีกบินว่อนไปหมด  โน่นไงเจ้า Rajah Brooke's Birdwing บินสูงปราดเปรียวอยู่ด้านในโน่น  ถึงตอนนี้ก็ได้แต่มองเพราะยังไงมันก็ไม่มีท่าทีว่าจะร่อนลงมาจอดเลยสักนิด    ในที่สุดพวกเราก็ได้แต่เก็บภาพผีเสื้อชนิดอื่นไปพลาง ๆ ร่วมชั่วโมงก็เลยตัดสินใจอำลา Rajah Brooke's Birdwing  ไปเดินเล่นบนสะพานแขวนบนยอดไม้ดีกว่า

จากสวนผีเสื้อเพียงแค่ร้อยเมตร  ก็ถึงจุดจำหน่ายบัตรเข้าสู่ Canopy walkway  ซึ่งสำหรับใครที่ต้องการถ่ายภาพด้านในก็จะต้องเสียค่าธรรมเนียมอีก  สำหรับกล้อง DSLR นั้นเสียเพิ่มไปอีก 5 ริงกิต  พวกเราจึงยืนยันว่าต้องการถ่ายภาพด้วยกล้องเพียงตัวเดียวเท่านั้น   จากจุดนี้เราต้องเดินเท้าผ่านเนินเขาค่อนข้างสูงชันเป็นระยะทางเกือบแปดร้อยเมตร  แต่ระหว่างทางก็จะมีพืชพรรณให้ได้ชมกันตลอด  โดยเฉพาะต้นไม้ยักษ์แผ่กิ่งก้านสาขาใหญ่โตที่ทุกคนจะต้องเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึก

ร่วม ๆ ครึ่งชั่วโมงพวกเราก็มายืนอยู่ที่จุดเริ่มต้นขึ้นสู่สะพาน Canopy walkway  ที่ความสูงกว่า 40 เมตร  สำหรับคนที่จะต้องเดินขึ้นคินาบาลูวันรุ่งขึ้น  การได้มาเดินยืดเส้นยืดสายเบา ๆ ที่นี่ก็ถือว่าเป็นการอุ่นเครื่องที่ไม่เลว  แถมยังทำให้คุ้นกับน้ำหนักของกระเป๋ากล้องที่เราจะต้องสะพายตลอดเวลานี่อีก   สำหรับการเดินสะพานบนยอดไม้นั้น จะแบ่งเป็นทั้งหมดสี่ช่วง  สั้นบ้างยาวบ้างตามความเหมาะสม  สะพานทำด้วยเชือกแขวนไว้บนต้นไม้ใหญ่เป็นหลัก  พื้นเป็นกระดานแผ่นเดียว  แต่ด้านข้างทำตาข่ายไว้สูงเลยหัวไหล่ป้องกันไม่ให้หล่นลงไป  แต่ละช่วงของการเดินสะพานจะอนุญาตให้เดินพร้อมกันได้เพียงหกคนเท่านั้น   สำหรับหกคนในกลุ่มเรานั้นเจ้าหน้าที่ถึงกลับหันมามองด้วยสายตากังวลทีเดียว ฮ่า ๆ  เมื่อสะพานช่วงแรกโล่งเจ้าหน้าที่ส่งพวกเราค่อย ๆ ลงสะพานไปทีละคนพอลงครบหกคนนี่สะพานมันยวบลงไปเห็น ๆ เล่นเอาหวิว ๆ เหมือนกันแฮะ  มองไปข้างล่างก็จะเห็นเรือนยอดไม้เต็มไปหมด  สวยแปลกตาไปอีกแบบ  แต่ที่ความสูงระดับสิบกว่าชั้นนี้บางทีมันก็เสียวมากกว่าจะได้ชื่นชมศึกษาความงามเหมือนกัน

พาน้ำหนักกว่าร่วม ๆ ครึ่งตัน  ผ่านสะพานช่วงแรกมาได้    ก็มาถึงสถานีพักเล็ก ๆ ที่ทำไว้รอบต้นไม้ใหญ่ที่ผูกโยงสะพานไว้อีกฝั่งนั่นเอง  จุดนี้จะมองเห็นวิวไกล ๆ สวยมาก  แล้วพอพื้นมันไม่โคลงเคลงก็ทำให้มองลงไปเห็นพุ่มไม้ข้างล่างสวย ๆ  เมื่อสะพานช่วงต่อไปว่างก็เริ่มเดินทางแล้วก็ลุ้นกันต่อไป  ก่อนเดินทางไปที่คินาบาลูเคยอ่านเรื่องราวและดูภาพเกี่ยวกับ Canopy walkway มาบ้างแล้วนึกว่าจะไม่น่าสนใจเท่าไหร่  แต่พอได้มาเดินด้วยตัวเองนับเป็นความรู้สึกที่ดีและประสบการณ์ใหม่ ๆ อีกครั้งในชีวิตเลยค่ะ

เราจบเส้นทางบน Canopy walkway อีกด้านค่ะ  ขึ้นสะพานด้านนึงแล้วลงอีกด้านนึง  แล้วก็เดินกลับมาที่จุดจำหน่ายตั๋วอีกรอบเป็นเส้นทางวงกลม  ใช้เวลาทั้งหมดก็ราว ๆ หนึ่งชั่วโมงเศษ  กลับมาแวะที่สวนผีเสื้ออีกครั้ง  โชคดีที่ใกล้ค่ำแล้วเจ้า Rajah Brooke's Birdwing  คงบินจนเหนื่อยเลยร่อนลงเกาะบนใบไม้  พวกเราเลยได้เก็บภาพให้เสร็จภารกิจตามหา Rajah Brooke's Birdwing   ไปอีกหนึ่งภารกิจ  ก่อนอำลา Poring hot spring  พวกเราแวะแช่ขากันที่บ่อน้ำร้อน  ซึ่งส่วนมาจะมีแต่ชาวมาเลย์เท่านั้นที่มาใช้บริการ   ขอบอกว่าบ่อน้ำร้อนที่นี่มีให้เลือกหลายระดับ  ตั้งแต่ร้อนได้ใจ  ร้อนมากกกกกกกกกกก แล้วก็โคตะระร้อนเลยทีเดียว  จุ่มครั้งแรกผิดบ่อร้องเจี๊ยก  จนสาวชาวมาเลย์ขำกลิ้งเรียกให้เปลี่ยนบ่อกันแทบไม่ทัน

ก่อนกลับเข้าที่พักที่ D’villa ใกล้ ๆ กับที่ทำการอุทยานคินาบาลู  พวกเราแวะกันที่ตลาดผักผลไม้ Kundasang  ที่นี่มีพักและผลไม้พื้นเมืองสด ๆ ให้เลือกซื้อกันหลายชนิด  รวมไปถึงดอกไม้  น้ำผึ้ง เกสรผึ้ง  และที่แม่ค้าภูมิใจนำเสนอมากคือ ลำไย  ที่หิ้วมาบอกว่าอันนี้นำเข้าจากไทยแลนด์เชียวหนา   สุดท้ายพวกเราก็ได้ Salak หรือสละกรอบ ๆ เสียดายติดฝาดมาหน่อยนึงเลยซื้อแค่โลเดียว  นอกจากนั้นมีส้มโอ  และ สตอเบอรี่ที่คุณเพื่อนซื้อมาด้วยราคาแสนแพง  แต่รสชาติเมื่อลองลิ้มแล้วขอบอกคำเดียวว่าคิดถึงเมืองไทย อิ ๆ 

กลับเข้าสู่ที่พักที่มีระเบียงหลังห้องมองเห็นทะเลภูเขาใกล้สุดสายตา  ที่สำคัญที่ระเบียงห้องพักมีเก้าอี้หวายเลยได้ระลึกความหลังครั้งวัยเยาว์  เก็บภาพกันเป็นที่ระลึกเหมือนเก็บภาพในสตูดิโอของร้านถ่ายภาพสมัยโบราณไม่มีผิด   ปิดท้ายคืนนี้ที่ร้านอาหารในที่พักมีต้มยำ ผัดผักให้อิ่มท้องไปได้อีกมื้อ  คืนนี้ปรับตัวให้ชินกับสภาพความสูงที่ 1500 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล  ซึ่งเป็นการดีสำหรับการป้องกันอาการ High altitude sickness หรืออาการแพ้ที่สูงนั่นเอง  พรุ่งนี้ค่ะ

[Joyful]

สภาพวันนี้ทุกคนยังสดใสกันอยู่ ที่จุดชมวิวนาบาลู

[Joyful]

ระหว่างนั่งรอขึ้นสะพาน Canopy walkway  และต้นไม้ยักษ์ระหว่างทางเดินสู่ Canopy walkway  ดอกปุดสีเหลืองที่พบระหว่างทาง

[Joyful]

ทางเดินบนยอดไม้สูงกว่า 41 เมตร  เสียววววววววววววววว

[Joyful]

ต้นไม้ใหญ่ที่ใช้ยึดสะพานแต่ละช่วงเข้าด้วยกัน

[Joyful]

Canopy walkway เป็นกิจกรรมท่องเที่ยวที่แปลกใหม่ที่มอบอีกประสบการณ์ท่องเที่ยวที่น่าจดจำ   แนะนำไม่ควรพลาดค่ะ

[Joyful]

ตัวอย่างผีเสื้อและแมลงในอาคารแสดง บริเวณสวนผีเสื้อ

1 Rajah Brooke's Birdwing
2 ผีเสื้อร่อนลม
3 ผีเสื้อใบไม้
4 จั๊กจั่นงวงช้าง

[Joyful]

มาถึงคินาบาลู  ต้องเจอเจ้าตัวนี้ค่ะ Rajah Brooke's Birdwing  ผีเสื้อประจำชาติมาเลย์เซีย

[Joyful]

เจ้าผีเสื้อร่อนลมมลายู  เคยเจอที่เขาหลวงนคร  ท่าบินเค้าสวยมาก ๆ น่าตวัดมากิน อิ ๆ

[Joyful]

ไปเดินล่นในสวนผีเสื้อกันค่ะ 

[Joyful]

Rajah Brooke's Birdwing ตัวจริงในสวน  และ ผีเสื้อถุงทอง  ที่อยู่ในตระกูลเดียวกัน  ท่าเกาะนี่หุบปีกคล้ายกันมาก

[Joyful]

ผีเสื้อใบไม้ใหญ่อินเดีย  ที่เวลาหุบปีกจะคล้ายใบไม้มาก  แต่เวลากางปีกออกมาสีสันสวยงามมาก

[Joyful]

ร่อนลมมลายู  ที่ชอบบินสูง และ เกาะบนกิ่งไม้สูง ๆ

[Joyful]

ผีเสื้อช่างร่อนที่เวลาเกาะแล้วกางปีกสวยตลอดเวลา