เที่ยวใต้...เปิดลิ้นชักความจำ

[Asusing]

นานแล้วที่ไม่ได้ไปที่แห่งนี้ทั้งๆเป็นจังหวัดภูมิลำเนาแท้ๆ

[Asusing]

เมื่ออาทิตย์ต้นเดือนมีภาระกิจต้องไปทำที่ใต้ ประกอบกับอาทิตย์นั้นมีวันหยุดคั่นเลยลาพักรอ้นตลอดอาทิตย์
มีเวลาได้ไปรื้อฟื้นความจำในอดีต เมื่อเสร็จภาระที่บ้านอำเภอชะอวดในวันที่3พค.วันที่4พค. เลยจับรถตู้โดยสารเข้า
ไปอำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช
....แน่นอนครับ เมื่อมาถึงตัวจังหวัดอันดับแรกต้องไปกราบพระมหาธาตุ เพื่อเป็นมงคลแก่ชีวิต เจดีย์ทรงระฆังคว่ำ ที่วัดพระบรมมหาธาตุวรมหาวิหารหรือเรียกสั้นๆจนติดปากว่า "วัดพระธาตุ" ตอนสมัยเรียนอยู่ที่วิทยาลัยศิลปหัตถกรรมนครศรีธรรมราช  เมื่อมีเวลาว่างหรือใคบเรียนวิชาสามัญ มักจะชวนกันมานั่งดรออิ้งหรือเพ้นสีน้ำ ที่ในวัดนี้อยู่เสมอๆ
เพราะในวัดนี้มีมุมให้เขียนได้เป็นปีๆก็ไม่ซ้ำมุม

[Asusing]

ภายในพิพิธภัณฑ์ของวัดจะมีเข้าของเครื่องใช้ที่เป็นงานศิลปะล้ำค่าจำนวนมหาศาลและเรืองราวต่างๆเกี่ยวกับจังหวัดและภาคใต้ เดินดูครึ่งวันยังไม่ถี่ถ้วน
ห้ามคับ ..ห้ามถ่ายรูปโดยเด็ดขาด (ขอบคุณมากนะครับที่ให้ความร่วมมือ)

[Asusing]

ตอนแรกว่าจะเที่ยวในตัวเมืองอีกซัก 2-3 แห่ง เช่นกำแพงเมืองเก่า  เจดีย์ยักษ์ ฯ
แต่กระเป๋าสัมภาระหนักอึ้ง เลยตัดสินใจเรียกสองแถวที่หน้าวัดให้ไปส่งท่ารถตู้ไปอำเภอสิชล
อำเภอสิชลอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัดนครศรีฯ  ระยะทางจากอำเภอเมือง 70 กิโลเมตร
ค่ารถตู้คนละหกสิบบาท จุดหมายคือหาดหินงาม (อำเภอเล็กๆแต่เซ่เว่นฯบานเป็นเห็ดหน้าฝน)

[LightHouse]

รอๆๆๆๆ...

[Asusing]

ลงจากรถตู้เรียกมอไซไปหาดสิชล เรียกราคาคนละ 40 บาท ระยะทางประมาณ 8 กิโล

คืนนี้พักที่นี่คับ ประสานสุข บังกาโล จุดแรกของหาดสิชล  ที่นี่ไม่แพง หลังเล็กพักได้ไม่เกิน 4 คน ราคา 550บาท
ส่วนหลังนี้ 1400 บาท พักไม่เกินแปด

[Joyful]

ขอตั้งฉายาให้พี่ Asusing  เป็น

Asusing 1 วัน 1 ภาพ  

[Asusing]

หลังจากเก็บของเข้าห้องพัก ใจไปถึงปลายแหลมโน่นแล้วคับ  ที่ที่เคยมานอนพักโดยเอาใบมะพร้าวมากันลมเพียงอย่างเดียว ไม่มีอุปกรณ์อื่นนอกจากเสื้อผ้าที่สวมมา   มาเพ้นสีน้ำมันภาพทิวทัศน์ทะเลตามอาจารย์สั่ง  ให้เวลาสามวันแต่ผมกับเพื่อนๆร่วมอุดมเกินนอนอยู่ที่นี่หนึ่งอาทิตย์พอดี  ที่นี่ยังดิบอยู่ตอนนั้นสวยมากๆ

[Asusing]

ขอตั้งฉายาให้พี่ Asusing  เป็น

Asusing 1 วัน 1 ภาพ  

โอเชเลยคับ 555+

[Asusing]

จากปลายแหลมที่เห็น  ถ่ายย้อนไปทางปากแม่น้ำสิชล 

[Asusing]

เดินข้ามปลายแหลมไปอีกหาดระยะทางประมาณ 500 เมตร หาดที่เคยมาบันทึกไว้ด้วยปลายภู่กัน
หาดหินงามตามที่บอกไว้แต่ต้น  ที่มาของชื่อหาดที่นี่ คือเมื่อก่อนชายหาดนี้มีแต่ก้อนหินกลมบ้างรีบ้างคล้ายกับหินในแม่น้ำ  (เหมือนหินที่เค้าขายใช้ตกแต่สวนหย่อมในร่มหรือกระถางต้นไม้) ยาวหลายกิโล ยามต้องแสงอาทิตย์ยามเช้าและเย็นจะมองเห็นแวววาวงดงามเหมือนอัญมณี (เว่อนิดหน่อย ) แต่เดี๋ยวนี้ดูดิ ดำปึ๊ด  ก้อนหินก็ไม่เหมือนเดิมเป็นเหลี่ยมๆ

[Asusing]

นั่งมองอยู่พักหนึ่งก็เลยเดินกลับนึกถึงแต่ภาพเก่าๆที่ไม่หลงเหลือให้เห็น แม้กระทั้งโขดหินที่เขียนเป็นโฟกราว ก็โดนถมสร้างศาลาชมวิวยื่นไปในทะเลพร้อมกับบังกาโล โกโรโกโสเต็มไปหมด (ใช้สิทธิตรงไหนสร้างไม่รู้)

[Asusing]

กลับไปอาบน้ำพักผ่อนเตรียมตัวนั่งเสวนากับเจ้าลีโอดีกว่า

[Asusing]

ชายหาดที่นี่ได้รับผลกระทบจากน้ำหลากตอนเดือนมีนาพอสมควร  บางช่วงเศษดินยังเกลื่อนชายหาด
แน่นอนคับน้ำขุ่นอยากโดดน้ำทะเลให้หายอยากกลับหมดสนุกเลย  คิดถึงโลมาสีชมพูขึ้นมา  แต่ขนอม
ก็ไม่เข้าไปนานพอๆกับสิชลเลยโทรขอข้อมูลที่พักกับคุณกุ้ง (ขอบคุณมากนะคับที่แนะนำที่พักได้ถูกใจ
แล้วก็ได้พบความประทับใจอีกอย่างกลับมา)

[Asusing]

ตอนเช้าก่อนเดินทางต่อไปขนอมลงมาเดินเล่นชมชีวิตเล็กตามโขดหินหน้าบังกาโล