ทริปหัวใจเดินทาง #27 : GuiLin : Lost and Found [3]

[กระโจมไฟ]

LongJi : The Dragon's Backbone, 龙胜龙脊梯田

        เช้าตรู่วันใหม่หลังจากกาแฟร้อน ๆ พวกเราเร่งฝีเท้าเพื่อไปเจอพี่ตุ่มที่แบมบู เกสต์เฮาส์  ระหว่างทางไม่วายที่จะมองหา passport ด้วยความหวังเล็ก ๆ ว่าจะมีใครนำมาโยนไว้ใกล้ ๆ บ้าง    แต่ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง  ที่แบมบู เกสต์เฮาส์  คุณเด็บบี้รอพวกเราอยู่แล้ว  พี่ตุ่มออกไปเดินเก็บภาพรอบ ๆ ที่พัก  หลังจากนัดแนะรายละเอียดการกลับมาเจอกันอีกครั้ง  พวกเราก็แยกย้ายกันไป 

        วันนี้เราขึ้นรถบริเวณหน้าไปรษณีย์  มีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเต็มคัน  มีคุณไกด์สาวขึ้นมาบอกโปรแกรมคร่าว ๆ   สายฝนเริ่มพร่ำเป็นวันที่น่านอนอยู่ในห้องมากกว่าตะลอนไปเที่ยวที่ไหน ๆ รถบัสเคลื่อนออกไปจากสถานีช้า ๆ  ฝ่าทะลุม่านหมอกจางไปตามถนน 

        สองข้างทางมีบ้านเรือน  บ้างครั้งผ่านทุ่งหน้าที่มีภูเขาหินปูนสลับซับซ้อน  ใช้เวลากว่าชั่วโมงรถก็พาพวกเรามาแวะที่จุดพักรถ  มีห้องน้ำไว้บริการ   และมีร้านขายผลไม้เล็ก ๆ ใกล้ ๆ เราเดินสวนกับฝรั่งสองคน  ที่ทำหน้าตาบอกบุญไม่รับออกมาจากห้องน้ำ  ตามด้วยกลิ่นแอมโมเนียเข้มข้น

        จากจุดพักพวกเราเดินทางต่อ  ใช้เวลาร่วมสองชั่วโมงก็มาถึงหมู่บ้านเย้า, Yao, 瑤族  ไกด์สาวเล่ารายละเอียดของชนเผ่าเย้า  แถมกระเซ้าหนุ่ม ๆ ที่สวมแว่นว่ามีโอกาสโดนสาวเย้าตามจีบได้  เพราะสาวเย้าชอบผู้ชายใส่แว่นเนื่องจากดูเป็นผู้ที่มีความรู้นั่นเอง

         หมู่บ้านเย้าแห่งนี้คล้าย ๆ กับหลายชนเผ่าในจีน  ผู้หญิงทำงานนอกบ้าน  ทำไร่ทำนา  ผู้ชายอยู่บ้านเลี้ยงลูก ทำงานบ้าน     และ อีกสิ่งหนึ่งที่ค่อนข้างชัดเจนนั่นคือวัฒนธรรมการมวยผมของสาวเย้า  ที่จะมวยผมต่างกันไปตามสถานะ  โสด แต่งงาน และ หม้าย

        ที่นี่ไกด์ปล่อยให้พวกเราเดินชมหมู่บ้าน  สำหรับใครที่ต้องการชมการแสดงจากศูนย์วัฒนธรรมก็ต้องซื้อบัตรเพิ่ม  ใครที่ไม่อยากดูการแสดงก็สามารถเดินชมบ้านเรือนและวิถีชีวิตได้โดยรอบ  ใช้เวลาที่นี่ราว ๆ หนึ่งชั่วโมง

[กระโจมไฟ]

        จากนั้นพวกเรากลับขึ้นรถอีกครั้ง  มุ่งหน้าสู่ LongJi, 龙脊  จุดชม นาขึ้นบันได, Rice Terraces, 梯田 บันลือโลก 

        ที่ลานจอดรถพวกเราออกเดินเท้าพร้อมกระเป๋าสัมภาระ   มีสาวเย้าเข้ามาเสนอตัวช่วยแบกกระเป๋า  ไม่ต้องหรอกป้ากระเป๋าแค่นี้ไม่เท่าไหร่  เคยแบกเป้ใบใหญ่เดินข้ามเขาเป็นลูก ๆ มาแล้วที่เมืองไทย  แค่นี้สบายหายห่วง  ในที่สุดคุณป้าก็ล่าถอยไป   

        แรกๆ  ทางเดินราบเราสามารถลากกระเป๋าไปได้เรื่อย ๆ ต่อมาเป็นทางเดินที่ทำเป็นขึ้นบันได   จึงต้องขึ้นเป้หลังแล้วเดินตามคณะไป  ใช้เวลากว่าสิบห้านาที  อากาศเย็นสบาย  แต่เหงื่อท่วมตัว  นึกแค้นใจไกด์สาวที่ไม่ยอมแนะนำเรื่องการจัดการกระเป๋าสัมภาระ

       สำหรับเพื่อน ๆ ที่มีโอกาสไปเยือน LongJi, 龙脊 ถ้าหากสัมภาระเยอะ  แนะนำให้ใช้บริการแบกกระเป๋าจากสาวเย้าไปเลยค่ะ 

        คุณไกด์พวกเรามาหยุดที่ร้านอาหารแห่งนึง  ที่นี่เป็นร้านอาหารใหญ่ที่สุดในหมู่บ้าน  มื้อกลางวันพวกรสั่งอาหารมาทานได้และจ่ายเงินเองตามอัธยาศัย  จากนั้นคุณไกด์ก็มาแจ้งให้นักท่องเที่ยวออกไปเดินชมนาขั้นบันได, Rice Terraces, 梯田 ได้  แล้วกลับมาพบกันอีกครั้งที่ร้านอาหาร  ส่วนใครที่ค้างที่นี่ก็สลายตัวได้เลย

        เราใช้เวลาหลังมื้อกลางวัน  เดินหาที่พักไต่ขึ้นเขาลงเขา  สุดท้ายก็พักใกล้ ๆ กับร้านอาหารนั่นเอง  เจ้าของบ้านพักเป็นชาวจ้วง, Zhuang, 壮族  ซึ่งทำให้เราแปลกใจเมื่อเค้าพูดศัพท์ภาษาไทยบางคำได้ 

        ห้องพักวันนี้อยู่ชั้นบนสุด  ทำให้มองเห็นทิวทัศน์ได้ไกล  คุ้มค่ากับการเดินขึ้นบันไดถึงสี่ชั้น เก็บสัมภาระเรียบร้อยพวกเราออกเดินเที่ยวชมนาขั้นบันได, Rice Terraces, 梯田  ที่ทำให้ LongJi, 龙脊 มีชื่อโด่งดังติดอันดับแหล่งท่องเที่ยวของมลฑล GuiLin, 桂林 ไปอีกแห่ง 

[กระโจมไฟ]

        ช่วงบ่ายพวกเราเริ่มต้นเดินเที่ยวจากด้านที่เรียกว่า Seven Star Accompanying Moon, 七星伴月 โชคไม่ดีที่เพิ่งผ่านพ้นฤดูเก็บเกี่ยวไปเดือนเศษ  ทำให้นาขั้นบันไดตอนนี้เหลือเพียงตอซังข้าวเท่านั้น  แต่กระนั้นนักท่องเที่ยวก็ยังเดินทางมาเก็บภาพที่นี่ตลอดทั้งปี   

       ว่าไปแล้วนาขั้นบันได, Rice Terraces, 梯田 ที่นี่ก็ไม่ได้สวยงามมากมายอะไรนัก  แต่คงผนวกเข้ากับวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของชาวเย้า, Yao, 瑤族 และ ชาวจ้วง, Zhuang, 壮族  จึงดึงดูดนักท่องเที่ยวมาที่นี่ได้มากขึ้น

       เราใช้เวลาทั้งบ่ายเดินเก็บภาพทุ่งนา  เส้นทางที่นี่เป็นหินเรียบทำให้เดินสบาย  แต่ระยะทางไม่น้อยทีเดียว  ถ้าจะเดินให้ครบรอบใหญ่ ๆ คงใช้เวลาหลายชั่วโมง  แต่วันนี้เมื่อยขามากแล้วและแสงสุดท้ายกำลังจะลาลับขอบฟ้าพรุ่งนี้เช้าค่อยเริ่มกันใหม่

        คืนนี้อากาศค่อนข้างหนาวทีเดียว  น่าจะต่ำกว่าสิบองศา   พวกเรากินข้าวที่ร้านอาหารเมื่อกลางวัน  ลองสั่งอาหารพื้นเมืองสามอย่าง  อร่อยใช้ได้ทั้งหมด  หลังมื้อเย็นเรากลับที่พักแล้วหลับไปกับอากาศที่หนาวเหน็บ โชคดีจริง ๆ ที่เกิดเป็นคนไทย

[กระโจมไฟ]

        เช้าวันใหม่พวกเรารีบเร่งเตรียมกล้องออกเดินเท้าไปยังจุดชมวิวที่เรียกว่า  Nine Dragon and Five Tiger, 九龙五虎  จุดชมวิวนี้มองเห็นทิวทัศน์ได้กว้างไกล  และ สวยงามว่า Seven Star Accompanying Moon, 七星伴月 มาก  แถมเช้า ๆ มีทะเลหมอก และ เมฆลอยคลอเคลียยอดเขา  สวยงามจริง ๆ 

        ใช้เวลาไปร่วมสามชั่วโมงพวกเราก็กลับมาที่พัก  เช้านี้เรากินบะหมี่สำเร็จรูปกันง่าย ๆ แล้วออกเดินทางสู่ LongSheng, 龙胜 เพื่อจับรถกลับไปยัง GuiLin, 桂林  ที่ลานจอดรถมีร้านขายของที่ระลึก รวมไปถึง Postcard และ สมุดรวมภาพถ่าย ซึ่งภาพทุ่งนาท่ามกลางหิมะ  ซึ่งต้องเป็นช่วงเดือนมกราคม – กุมภาพันธ์  หวังว่าจะมีโอกาสกลับมาที่นี่อีกครั้ง

        จาก LongSheng, 龙胜 ชั่วโมงเศษพวกเรากลับมาถึง GuiLin, 桂林 หลังจากฝากกระเป๋าเรียบร้อย  ก็ออกไปหาอะไรร้องท้อง  เป็นร้านบะหมี่น่ากินที่เดียวอยู่หน้าสถานีขนส่งนั่นเอง  จากนั้นก็ออกไปเดินเล่นรอเวลารถออก

        GuiLin, 桂林 เป็นเมืองใหญ่การจราจรพลุกพล่าน  ผู้คนขวักไขว่ไปหมด  แต่ไม่มีโอกาสเดินไปไหนไกลจากสถานีมากนัก   

        เมื่อถึงเวลารถนอนแสนสบายก็พาเราออกจากสถานี  รถแวะรับคนที่ YangShou, 阳朔 ซึ่งสองในนั้นก็มีพี่ tooom และ คุณ Ducky ด้วย  ลาก่อน GuiLin, 桂林