TRIP & TREK โลกกว้างของคนเดินทาง

คนชอบถ่ายรูปก็คงอยากได้แบบที่หาของใ้ห้ถ่ายมากกว่า จะดำน้ำดูภาพมุมกว้าง

ขอแบบที่ หาฉลามวาฬให้ถ่ายได้ทุก trip จะดีมากเลย

สงสัยถ้าเป็นที่เกาะเต่านะ คงพี่แจ้อ่ะ คนอารายจะพาลงไปงมซากไฟฉายที่ระเบิดทั้งๆที่อากาศเหลือ 50 ><

ฝ่ายหญิง :D ประทับใจพี่จี๊ด ( อันดามันใต้ )
Dive Lead ที่คอยถ่ายรูปเราสองคนให้ตลอด ( เพราะกล้องตัวเองมักไม่มีรูปตัวเอง :-\ )
ชอบครูที่ใช้กล้องตัวเองถ่ายรูปให้ Diver เพราะมักจะได้มุมแปลกๆ สวยๆประทับใจ

ชอบความเป็นกันเองและความอึดในการอยู่ใต้น้ำนานๆของพี่เค้า เพราะเราก็ไม่ชอบรีบขึ้น ;)
( ไม่มีใครตายไม่ยอมพาขึ้น 555 )


ฝ่ายชาย : ( อันใดมันใต้เหมือนกัน แต่คนละทริป )
ประทับใจ "พี่เหนอแห่งเรือฟ้าใส" ฮีโร่ในดวงใจของน้ำผึ้งเลย
ตอนนั้นทำกล้องพร้อม Housing ปลิวหลุดจากข้อมือ ลอยเคว้งคว้างขึ้นไปจนถึงผิวน้ำ  ::) (จ๊าก)
ไม่มีกะใจจะดู Leopard ที่อยู่ตรงหน้าแล้ว :'( เส้นเลือดหน้าผากตึงเปรี๊ยะ เครียดจัด

ท่องในใจแต่ว่า ตายแล้วเราตายแล้วเรา (ตอนนั้นคุกเข่าอยู่พื้นทรายแล้วด้วย!)

 ซักพัก.. เห็นพี่เหนอตีฟินเสี่ยงชีวิตตามขึ้นไป (ท้งที่ไม่ใช่ Dive Lead ของเราทริปนี้)

 :-\ในใจตอนนั้นก็ลุ้นเพียงว่า โอยจะทันมั้ยน๊า..จะทันมั้ยน๊า  :-\ พี่เหนอจะตามมันขึ้นไปทันมั้ยน๊า


แว๊ก  ;)
ประทับใจมาก นาทีที่เห็นร่างผู้ชายคนนึงว่ายลงมาหา  ::)
พร้อมในมือ "มีกล้อง" (ของเรา)  :D
มันเหมือนเทวดาลอยลงมาจากฟ้ายังไงไม่รู้ 555
อยากจะร้องไห้ใต้น้ำ แต่ก็เอามือปาดน้ำตาไม่ได้ (ติดMask!) เลยไม่ร้อง  :D ได้แต่ดีใจ รักพี่เหนอๆ ขอบคุณนะคะ

ชอบไดฟ์ลีดเดอร์ที่มีเน้นเรื่องความปลอดภัยและการอนุรักษ์ธรรมชาติครับ
แล้วก็เป็นครู ให้ความรู้เยอะๆ ทั้งเกี่ยวกับสัตว์น้ำและทักษะการดำน้ำ
คอยสอนและคอมเม้นเกี่ยวกับการดำน้ำให้เราเป็นนักดำน้ำที่ดีครับ

คนแรกเลย "พี่เหนอ ณ บางกะปิ"  ;D ประสบการณ์ที่เกาะเต่าไม่ลืมเลย เพื่อฉลามวาฬที่น้อง ๆ ต้องการ

พี่เหนอ ทิ้งน้อง ๆ ให้รอ  :'( แล้วแหวกว่ายหายไปกับกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก แล้วกลับมาพร้อมกับฉลามวาฬ  :D

ฉายา "ฟินไร้เงา" ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย  ;D  ;D  ;D

ส่วนที่ประทับใจคือแม้ว่าจะมีกระแสน้ำพอสมควรแต่พี่เหนอก็ไว้ใจลูกทีมและมั่นใจว่าพวกเราสามารถฝ่าไปได้

ถ้าวันนั้นพี่เหนอคิดว่าพวกเราไม่ไหว ผมคงไม่ได้เจอประสบการณ์ดี ๆ มันส์ ๆ แบบนั้น


ส่วนไดฟ์ลีดอีกคนที่อยู่ในดวงใจ คือ "พี่ปุ้ม ณ ฟ้าใส" ครับ ทริปล่าสุดกลุ่มผมมีคนใหม่มาด้วย พี่ปุ้มดูแลดีมาก

คำนึงถึงความปลอดภัยเป็นหลัก ไม่ลุย ไม่ฝ่ากระแส ไม่เหนื่อย โดยไม่จำเป็น คิดว่าถ้าเอาปลอดภัยต้องพี่ปุ้มครับ

ชอบแบบคนที่มองหาเราเจอเวลาเราหายไปไหน
ชอบแบบคนที่ว่ายช้าๆ เวลาเราถ่ายรูป
ชอบคนที่ใจเย็นๆ เวลาเรา Panic
ชอบคนที่อธิบายอย่างดีก่อนลงน้ำ และขึ้นมาคุยกับเราว่าเจออะไรบ้าง

- ชอบหลีด คนที่เราหลงแหละหาเราเจอ ใต้น้ำนะ
- ชอบหลีด ว่ายช้าๆ เพราะถ่ายรูป
- ชอบหลีด หาของเก่งๆ เจอตัวโนนตัวนี้
- ชอบหลีด อื่นๆมากมายคิดไม่ออก

ลอก ๆๆๆๆ.....

* ชอบหลีด คนที่หาของให้เราได้ถ่ายรูป
* ขอบหลีด คนที่ช่วยลากตรู เวลาว่ายกลับเรือ...(555  ตอนอื่นมะค่อยเป็นปัญหา ยกเว้นตอนกลับเรือ มะรุเป็นรัย)
* ชอบหลีด คนที่แบ่งอากาศให้ตรูสูบ...เวลาอากาศใกล้หมด
* ชอบหลีด คนที่ช่วยเราไม่ให้ panic
* เพิ่ม ๆๆๆๆ ชอบหลีด คนที่ช่วยพา น้องหลามวาฬ กะ น้องแมนต้า มาเยี่ยมเรา

ถ้า หลีด ที่เจอมาเมื่อเร็ว ๆนี้......ตอนนี้ ประทับใจพี่น้อย คับ.....

ไล่จาก dive หลังสุด มาเนอะ...

ประทับใจพี่น้อยมาก...
...ชม.ดำน้ำจะนานสุดเพราะพีน้อย..เพราะให้เราได้อยู่ใต้น้ำได้เกือบครบชั่วโมงตลอดเลย...ชอบมั่กๆ
...ได้เห็นอะไรที่หายาก จนเหมือนจะหาดูได้ง่าย ...พี่น้อยรู้ได้ไงว่ามันอยู่ตรงนั้นตรงนี้...นัดไว้ป่าวเนี่ย ^^
...มีบริการถ่ายรูปนอกสถานที่...ถ่ายรูปไม่สวยดั่งใจ พี่น้อยจะบริการถ่ายให้เรียบร้อย ชำนาญกับกล้องทุกชนิด เนื่องจากลูกทีมพี่น้อย มักจะมีกล้องเกือบครบทุกคนเป็นประจำ 555
...ตัวนิดเดียว แต่จัดการกะ diver ตัวโต ๆ ได้ ทั้งให้ปลาหมึกกินระหว่างทาง(octopus) ทั้งลากทั้งจูงตอนพักน้ำ อิอิ...สุดยอดอ่ะ \^0^/
...ดูแลลูกทีม ราวกับเป็นน้องเป็นนุ่ง เด๋วตักข้าวให้ เด๋วเก็บจานให้...(อยู่บนเรือ เกือบเป็นง่อยเรยอ่ะพี่) ดูพี่ไม่เหน็ดไม่เหนื่อยกะการลากจูงลูกทีมใต้น้ำเรย
...เป็นเจ้ามือป๊อกเด้ง ผู้ชำนาญการ อุ๊บส์..ส์..ส์... แต่ไม่ดีตรงที่พี่กินรอบวงตลอดเลย ...++"

คนที่ 2 ครูกบ แห่งชุมพรคาบาน่า...
...ครูสุดยอดเรย...ตอน dive ที่เรา tank ล็อค ไม่จ่ายอากาศที่ความลึก 20.4 เมตร เรามัวถ่ายรูปเลยอยู่ห่างกลุ่มมาก...ตอนมองไป เราก็ไม่เห็นครู แต่พอสั่น shaker รัวๆ สนั่น...แป๊บเดียว ครูมาถึงตัว แล้วเห็นสัญญาณมือปาดคอเท่านั้น regulator ของครู ก็มาอยู่ในปากเราแทน(ครูบอกว่าเห็นอาการแล้ว ถึง octopus ก็ไม่ทัน)...ตอนนั้นกลืนน้ำไปหลายอึกแล้ว...ครูต่อชีวิตให้เราเรยนะเนี่ย...เราประมาทเอง ไม่ได้เช็คแท็งค์เอง ทำให้เปิดแท็งค์ไม่สุด แล้วตอนลงไป ก็ยังไม่ได้มอง pressure guage เพราะเพิ่งลงไปได้ไม่ถึง 10 นาที...เหตุการณ์นี้ เรียกว่า "วินาทีชีวิต" ได้เลยนะเนี่ย ++"
...อีกทีนึง น้ำเย็น ๆ แต่ครูเลือดร้อนตลอด ตอนที่เราไปฟ้องว่า มี leader ของเรือลำอื่น กระชากเราออกมาตอนดูม้าน้ำ แล้วครูจะเข้าไปชกหน้า 555  เห็นแล้วหายโกรธเรย ^^ ขอบคุณค้าบ...

คนที่ 3 ครูเบธ แห่งวาฮู
...เราว่ายน้ำไม่เป็น เลยกลัวน้ำ ...แต่ก็อยากดำน้ำ เพราะกลุ่มเพื่อน ๆ ดำน้ำกันทุกคน ++"  panic ตลอด จนได้ครูเป็น leader แล้วคอยบอก คอยชี้แนะตลอด...ตอนนี้ นู๋หายแล้วค่าคุณคู..อิอิ
...อีก dive ที่ประทับใจมาก ที่ตาชัย วันน้ำแรงสุด ๆ แต่ครูก็ให้คำแนะนำกับมือใหม่ ๆ อย่างเรา ว่ายน้ำ ให้กดตัวลง แล้วจะว่ายง่ายขึ้น ...คำพูดครู ยังจำได้ซาเหมอค่ะ ^^  วันนั้น ว่ายกดตัวลงแล้ว แต่น้ำแรงมาก จนต้องเอามือเกาะหินไป ตีขาไป เหมือนเป็นไอ้แมงมุม แล้ว dive นั้น ก็ยังอยู่ได้จนครบ 40 นาที...ครูชมว่า เก่งมาก อิอิ แต่เรารู้สึก มันส์มากอ่ะครู...\^0^/
...เทคนิคมากมายที่ครูสอน เช่น clear หูยาก เทคนิคการใช้อากาศ...ได้มาจากการเป็นลูกศิษย์ครูนี่แหละ...ขอบคุณค่า...^/\^

คนที่ 4 ครูพลัง แห่ง sport time
...ได้ความรู้เกี่ยวกับการดำน้ำมากมายจากครูค่ะ ตอนนี้ เราเลยกลายเป็นคนมีความรู้เกี่ยวกับการดำน้ำมากมาย เช่นการต้านกระแสน้ำ การเจอคลื่นใต้น้ำ ธรรมชาติของสัตว์ทะเล ข้างขึ้นข้างแรมกับกระแสน้ำ การดูตารางน้ำขึ้นน้ำลง
...ครูทำให้เราได้รู้ว่า ครูเป็นเครื่องวัดกระแสน้ำได้ 555 เห็นครูมักจะโดดน้ำลงไป แล้วเช็คกระแสว่าน้ำแรง หรือเชี่ยว หรือนักดำน้ำควรปฏิบัติตัวอย่างไร เมื่อลงน้ำ...เห็นครูอยู่ในน้ำแล้ว ครูเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของกระแสน้ำเลย สุดยอดค่ะ \^0^/
...สุดท้าย ขอบคุณครูที่ทำให้เราได้บัตรดำน้ำ แล้วได้ทำสิ่งที่ชอบ แล้วก็ได้สนุกกับการดำน้ำ ^/\^

dive leader ที่เข้าใจนักดำน้ำ...ว่ามาดำน้ำ แล้วอยากดูนั่นนู่นนี่ มากกว่า แค่โดดน้ำ แล้วตัวเปียกอ่ะ หรือหวงอากาศตัวเอง ไม่ยอมแบ่งลูกทีม ถ้าลูกทีมบางคน อากาศเหลือน้อย ในขณะที่คนอื่นๆ ยังสามารถอยู่ได้อีกนาน
dive leader ที่ไม่ใช่ทำเพราะเป็นหน้าที แต่ต้องเป็นคนที่ลูกทีม อยากว่ายตามเค้าตลอดเวลาที่อยู่ใต้น้ำ
dive leader ที่สามารถถ่ายทอดความรู้ ความสามารถ ให้กับลูกทีมสามารถดำน้ำได้อย่างสนุกสนานและปลอดภัย
dive leader ที่มีความเป็นกันเอง เหมือนเป็นพี่เป็นน้องกันในกลุ่ม

นิยามของเรา ยาวไปไหมเนี่ย... :-\

dive leader ในดวงใจของเรามี 2 แบบ
1. คือ คนที่พร้อมที่จะช่วยเราตลอดเวลา ตอนนั้นเรายังเช่าฟินอยู่ ซึ่งได้ฟินทั้งใหญ่ทั้งหนัก แล้วก็เป็นแผ่นแบนๆ เวลาตีนำต้องใช้แรงเยอะมาก แล้วเราก็กำลังขาไม่ค่อยจะมี (ตามประสาคนไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย) พอขึ้นวันที่ 3 (ประมาณ Dive 9, skip ไปหลาย Dive แหะ แหะ) เราไม่มีแรงตีฟินตั้งแต่ลงน้ำได้ไม่ถึง 10 นาทีเลย พอ dive leader หันมาเห็นเขายืนมือให้เราทันที แล้วก็ลากเราไปด้วยตลอกทั้ง Dive รวมทั้งอีกหลายๆ Dive ต่อมาโดยไม่บ่นสักคำ แถมตอนนั้นยังพักน้ำไม่ค่อยได้ตัวจะลอยตลอด  dive leader ก็คอยจับเราตลอดเลย รู้สึกปลอดภัยและสบายใจที่ได้ดำน้ำกับ dive leader ใจดีอย่าง ครูนึก ค่ะ

2. ส่วน dive leader อีกแบบที่เราชอบ คือ เขาอาจไม่ได้คอยทำให้เราทุกอย่าง แต่เขาจะสอนให้เรารู้จักช่วยตัวเอง คอยให้คำแนะนำแล้วสังเกตอยู่ห่างๆ ถ้าเราทำได้ก็ปล่อย แต่ถ้าเห็นท่าไม่ดีจะเข้ามาช่วยทันที ดำน้ำครั้งนั้นตอนแรกนึกว่าจะชนโน่นชนนี่ หรือไม่ก็ไปไม่รอด เพราะ dive leader ลองให้ช่วยตัวเองดู ที่ไหนได้เราไม่เคยชนอะไรเลย เพราะพอกระแสเริ่มแรง เราเริ่มคุมการลอยตัวไม่ได้ ไม่รู้dive leader มาจากไหน ช่วยเรารอดพ้นหิน และหอยเม่นทุกครั้ง แถมตอนนี้เราพักน้ำเองได้แล้ว ทำให้มั่นใจในการลงดำน้ำมากขึ้น และหากเกิดเหตุการณ์คับขันอะไรคงช่วยตัวเองได้มากขึ้น ขอบคุณ คุณออย  มากที่ทำให้เราได้เรียนรู้และพัฒนาตัวเอง


มีครั้งหนึ่งเราเห็นเหตุการณ์ที่ตอนแรกดูเหมือนเป็นเรื่องคับขัน แต่จริงๆแล้วเป็นเรื่อง panic มากว่า อันนี้เห็นเองกับตาอย่างใกล้ชิดเพราะอยู่ติดกับเหตุการณ์เลย มี Dive หนึ่งพวกเราเห็นแมนต้าจากบนเรือ ทุกคนรีบโดดลงไปจะไปดูแมนต้า ซึ่งน้ำแรงมาก แต่พวกเราใช้วิธีเกาะเชือกทุ่นไต่ลงไป เราไต่ถัดจากdive leader  ไต่ได้สักพัก dive leader เห็นมีคนพยายามว่ายเข้ามาเชือกทุ่นแต่ว่ายไม่ถึง ก็เลยช่วยดึงเขามาเกาะเชือกทุ่น พอเขาเข้ามาเกาะได้เท่านั้นก็เอาพยายามคว้าเอา Regulator จาก dive leader โดยไม่ส่งสัญญาณอะไรเลย ซึ่งdive leader เราตอนแรกก็ต้องพยายามถอยหนีรัศมีมือเขาก่อนเนื่องจากไม่รู้ว่าเขาจะpanic มากขนาดไหน เดี๋ยวพาลดึงโน่นดึงนี่จะพากันแย่ไปทั้งคู่ จากนั้นก็ส่ง octopus ให้แล้วขอดู Guage ซึ่งปรากฎว่าจริงๆเขามีอากาศเหลือเกิน 100 แต่เหมือนกับว่าเขาพยายามใช้แรงในการว่ายเข้าหาทุ่นมากเกินไปทำให้หายใจไม่ทัน พอเห็นแบบนี้คิดถึงตอนเรียนเลยว่าต้องมีสติ แล้วหากเพื่อน panic เราก็ต้องระวังในการเข้าช่วยเหลือด้วย เพราะเราไม่รู้ว่าคนที่panic เขาจะทำอะไรได้บ้าง หากเราไม่มีสติไม่ระวัง ก็อาจทำให้อันตรายกันทั้งคู่ และหากใครเห็นอาจมองว่าคับขันมาก แต่จริงๆแล้วถ้ามีสติสักนิดมันก็ไม่คับขันอย่างที่คิด

ที่แอนเล่าให้ฟังนี่เรื่องของพี่อธิศหรือเปล่า ::)พี่เขาไม่ได้panicนะแต่แทงค์เขาเปิกไม่สุดอากาศเลยไม่ออกน่ะ

อืม...ไม่รู้เหมือนกันนะพี่เอก แต่ว่าถ้าเปิดไม่สุดจริงแล้วเขาสามารถว่ายต้านน้ำแรงแรง ไปเกาะหินอยู่ใต้ท้องเรือซึ่งลึกมากได้นานกว่า 5 นาทีโดยที่อากาศยังออกดี มันแปลกๆอยู่ (อันนี้รู้จากพี่กุ้งว่าก่อนที่เขาจะว่ายมาเกาะเชือกทุ่นเขาทำอะไรอยู่) เพราะถ้าเปิดไม่สุดจริงลงไปที่ลึกๆและว่ายฝ่านำแรงๆมันก็น่าจะไม่ออกตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว แต่กลับมาอากาศไม่ออกเอาตอนอยู่ลึก 8-10 เมตรมันเลยรู้สึกแปลกๆ หรือว่าจริงๆแล้วแอนเข้าใจอะไรผิดเกี่ยวกับอาการเวลาเปิดแทงค์ไม่สุด ถ้ายังไงก็ให้ความรู้กันบ้างนะคะ จะได้คอยสังเกตและระวังตัวเองไว้ด้วย ขอบคุณค่ะ

เดี๋ยวเป็นว่า กุ้งจะหาใครที่ตอบคำถามเรือ่งการเปิดแทงค์มาตอบให้เคลียร์ดีกว่าเนาะ  ให้กระทู้นี้ได้เป็นบทเรียนของพวกเรา  แต่อย่าให้เป็นชนวนที่ทำให้พวกเราไม่เข้าใจกันนะคะ 

   สวัสดีครับทุกคน  ก่อนอื่นขอโทษก่อนนะครับที่เป็นตัวต้นเหตุจนมีการโต้แย้งและอคติต่อกัน ขอโทษจริง ๆ ใจจริงจะรอให้คุณกุ้งนำข้อมูลเกี่ยวการที่แท้งค์อากาศเปิดไม่สุดมาอธิบายก่อน ไม่นึกว่าจะรุนแรงถึงกับแบ่งข้างกัน พึ่งทราบจากพี่หญิง และเรื่องมันก็ยาวไปถึงพี่ขวัญ เลยต้องรีบชี้แจงก่อน ดังนี้นะครับ
   วันนั้นผมแต่งตัวเกือบจะเสร็จแล้ว (เพราะแต่งพร้อมกลุ่มอาจารย์เหนอ) แมนต้าว่ายผ่านใต้ท้องเรือ ผมมองเห็น เด็กเรือก็ตะโกน ทุกคนก็รีบลง  ช่วงนั้นมันไม่เป็นกลุ่ม ผมกระโดดลงก่อน แล้วก็เกาะเชือกไปแต่ยังเคลียหูไม่ค่อยได้ และไม่รู้ว่าลึกเท่าไร มองไปอีกทีเห็นครูกอล์ฟลงไปรออยู่ข้างล่างแล้ว  ทันใดก็เห็นแมนต้าว่ายผ่านมา เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น และรู้สึกว่ามันไปแล้วจะไปลับก็เลยแอ๊กว่ายตาม  คิดว่าตีฟิน 3 – 4 ที มั้งก็ว่ายเข้าหาเชือกแต่น้ำแรงมากว่ายไปไม่ถึงเชือก (คิดว่าตีฟิน 3 – 4 ทีนั้น น้ำได้พัดออกไปห่างเลย ) แต่ไปอยู่ไม่ไกลจากก้อนหิน จึงว่ายเข้าหาก้อนหินเกาะไว้ (ก็ยังไม่รู้จนเดี๋ยวนี้ว่าก้อนหินนั้นลึกเท่าไร แต่คิดว่าไม่เยอะเพราะเป็นคนเคลียหูยาก และยังไม่รู้สึกปวดแต่อย่างใด) เริ่มรู้สึกหายใจขัด ๆ ยก Guage ขึ้นดูแล้วงง  เพราะว่าเข็มมันไม่อยู่นิ่ง เวลาหายใจเข้ามันจะลดลงไปอยู่ที่ 50 หายใจออก มันก็ขึ้นไป 150  แต่ยังหายใจเข้าออกได้แต่ขัด ๆ ชักไม่แน่ใจผมจึงพยายามว่ายเข้าหาเชือก (เพราะเห็นมีคนเกาะเชือกอยู่หลายคนแต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร)  กระแสน้ำแรงมากผมเริ่มรู้สึกเหนื่อยและหายใจยากขึ้น ขอบอกว่ายังหายใจได้อยู่ไม่ถึงกับไม่ออกเพียงแต่มันไม่พอกับที่ร่างกายต้องการ (เคยดูดน้ำจากหลอดไหม เวลาที่ดูดน้ำแล้วมีน้ำแข็งไปติดหลอด ดูดจนหลอดแฟบน้ำก็ไม่ค่อยจะขึ้นไม่ดับกระหาย นั่นละไม่ต่างกันเลย ) แต่ยังพอหายใจได้ขอย้ำว่ายังหายใจได้  Panic ไม่มีแน่ สติยังมั่นคง มั่นใจในตัวเองว่าว่ายไปถึงแน่ ๆ ผมตีฟินอย่างแรงจนเข้าไปใกล้เชือกก็มีมือของนักดำน้ำคนนั้นช่วยดึงเข้าไป ผมมองดูแล้วก็รู้ว่าเป็นครู จึงส่งสัญญาณปาดคอไป 1 ครั้ง ครั้งเดียวเท่านั้น แล้วก็ชี้ไปที่ Octopus ของครู  และอาจจะไม่ชัดเจนหรือจังหวะนั้นตาครูอาจจะไม่ได้มองก็เป็นได้ จึงเห็นแต่ผมชี้ไปที่ Octopus และครูก็จับอย่างงง ๆ (คงสังเกตอาการผมปกติ ตาไม่ลอย สื่อสารรู้เรื่อง ที่สำคัญฟองอากาศก็ยังลอยออกมา) ผมนึกถึงครูเสนอและอยากลองใช้วิธีการของอาจารย์เหนอดู จึงเอา Octopus ของตัวเองออกแล้วก็ตะโกนว่า “หายใจไม่ออก” ไม่มันสิ้นเสียงดี Octopus ของครูก็เข้ามาอยู่ในปากผม  ผมลองหายใจ O.K หายใจสะดวกแฮะ จึงลองเของตัวเองมาลองใหม่ ไม่ค่อยออก จึงส่งไปให้ครูลองหายใจดู ครูเขาก็พยักหน้า ผมจึงเอามาลองอีกครั้งไม่ค่อยออก ยังเหมือนเดิมจึงเอา Guage ให้ครูดู และส่งสัญญาณว่าจะกลับขึ้นสู่ผิวน้ำ ครูเขาก็มาส่งโดยค่อย ๆ ไต่เชือกขึ้นมา เมื่อถึงประมาณ 5 เมตร ผมเอา Octopus ของผมมาลองดูใหม่ปรากฏว่าหายใจสะดวก   ผมจึงบอกว่าจะกลับขึ้นเรือ ผมสาวเชือกค่อยขึ้นไปเด็กเรือมารับ  เมื่อขึ้นไปบนเรือ เด็กเรือก็ถามว่า “ทำไมกลับมาเร็วจังครับ” ผมบอกว่า “ไม่รู้เป็นอะไรหายใจไม่ค่อยออก เข็มมันไม่นิ่ง  เลยไม่รู้ว่าอากาศเหลือเท่าไร” เด็กเรือจึงเข้ามาดูแท็งค์และบอกว่า “แท็งค์เปิดไม่สุด”  จากนั้นมันก็เป็นเรื่องฮา ๆ ของทุกคนรวมทั้งตัวผม ก็ยังขอบคุณน้ำใจครูที่ดึงเราเข้าหาเชือกและพามาส่งแล้วจึงกลับไปดูแลกลุ่มของตัวเองที่รออยู่ด้านล่าง  มันก็แค่นี้ dive ต่อมาไปดำที่เกาะบอนผมตั้งว่าจะ skip เพราะไม่มั่นใจเรื่องการพักน้ำด้วยตัวเอง  แต่ครูนั่นแหละที่บอกว่าไม่เป็นไรหรอกลงเถอะเราขึ้นมาอย่างช้า ๆ ปลอดภัยไม่เป็นไร ผมจึงลง dive นั้น ถ้าครูไม่แนะนำการันตีผมคงไม่มีโอกาสพบแมนต้าอย่างเต็ม ๆ ตาแบบนี้เป็นแน่ อาจจะผูกคอตายไปจริง ๆแล้วก็ได้
   ขออย่าขัดแย้งกันเลยนะครับ  มุมมองของคนเรามันต่างกันได้ แต่ขออย่าขัดแย้งจนไม่เข้าใจกันเลย บนเรือผมอาจจะเล่าข้ามรายละเอียดบางอย่าง (ก็มันเป็นเรื่อง ฮา ๆ ไปแล้ว) จะเล่าเป็นเรียงความแบบนี้มันก็ยาว และมันก็ไม่ต่อเนื่องด้วย เพราะจะมีคนแซวตลอดเวลาจนฮาทุกจุด โดยเฉพาะการส่งสัญญาณแบบอาจารย์เหนอ ทุกคนจะยิ้มหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน จนไม่คิดว่ามันจะเป็นความขัดแย้งกันไปได้ เอาเป็นว่ามันเป็นการเรียนรู้ก็แล้วกันว่า ถ้าเข็ม Guage ไม่นิ่ง เวลาหายใจเข้ามันลดลงไป – หายออกมันเพิ่มขึ้นมา  สันนิษฐานได้เลยว่าเป็นเพราะ “แท็งค์อากาศเปิดไม่สุด” ผมมาคิดทีหลังว่าสาเหตุที่ผมหายใจไม่ค่อยออกคงเพราะผมเหนื่อยกับการว่ายเข้าหาเชือก ส่วนครูที่เอา Octopus ของผมไปหายใจออกปกติคงเพราะไม่เหนื่อยอะไร ซึ่งถ้าเปิดสุดเหนื่อยแค่ไหนคงจ่ายอากาศให้ทัน และตอนส่งสัญญานนั้นผมไม่เห็นตาของครูแสดงว่าครูไม่เห็นแน่ ๆ เห็นแต่ที่ผมชี้นิ้วไปที่ Octopus ของครู และผมก็ไม่คิดที่ส่งสัญญาณซ้ำด้วย (เพราะอยากลองใช้เสียง.....)
   สุดท้ายผมต้องขอโทษอย่างแรงกับครูและทุกคนด้วยครับ ที่เป็นต้นเหตุให้เกิดการขัดแย้งกันขึ้นในประเด็นนี้ มันกลับเป็นว่าผมไปทำลายเกียรติ และความเชื่อถือในอาชีพของครู  ผมขอบอกว่าครูทำดีที่สุดแล้วและก็ทำดีมาก ๆ ด้วยในการช่วยคน ๆ หนึ่งให้พ้นความวิกฤต ถ้าเป็นผมเกาะเชือกอยู่แล้วมีคนเกิดอาการเดียวกับผม ผมจะคิดได้หรือเปล่าในยื่นมือออกไปช่วยดึง อาจจะงงเกาะเชือกอย่างเดียวก็ได้ ผมต้องขอบคุณอีกครั้งขอบคุณจริง ๆ และโทษด้วยที่ทำให้มีคนเกิดอคติกับครู จนอาจจะกระทบกับงานของครู ผมผิดเองที่เล่าไม่ละเอียดแต่แรกต้องขอโทษด้วยและจะจำไว้เป็นบทเรียน ขอโทษด้วยครับ
   
ครูไม่ผิด ผมไม่ผิด แล้วใครผิด .............. :(  น้ำมันไบโอดีเซลผิด (มุกนี้ฮามากนะ 2 ปีก่อน)
นี่แหละชีวิต  บางครั้งเปรี้ยวเหมือนมะนาว บางครั้งหวานปานน้ำผึ้ง (ณัฐริกา) ;D ;D

คุณกุ้งเอาเรื่องแท้งค์เปิดไม่สุดมาอธิบายหน่อยซิครับว่ามันเป็นอย่างไร ถ้าลึกมาก ๆ จะเป็นอย่างไร
อยากรู้ อยากศึกษาเพิ่มเติมครับ

ครู....ในมุมมองของครูล่ะเป็นอย่างไร  ช่วยอธิบายมาบ้างซิครับ

ไม่เอาน่า...อย่าคิดมากกก ;Dไม่มีใครมีอคติหรอกครับพี่แค่สงสัยก็เลยถกเถียงกันนิดหน่อย เอ่อว่าแต่ว่าทริปหน้าก่อนลงเราต้องเช็คอุปกรณ์ของตัวเองก่อนลงทุกครั้งนะไม่ใช่ว่าเจอแมนต้า ,หลามวาฬ ก็ตั้งหน้าตั้งตาแต่งตัวแล้วโดดตูมๆๆที่พูดนี่ไม่ได้ว่าพี่นะเพราะผมเองก็เหมือนกัน :Pโดลงไปทั้งๆที่ไม่ดูเลยว่ามีอากาศเหลือแค่ 50 bar เกือบซวยแล้วซิเรา :'( ยังไงก็จำไว้เป็นบทเรียนแล้วกันนะครับ

ได้ฟังครั้งแรกบนเรือ ฟังไป ขำไป เหมือนคนเมายาอี ยาบ้า เพราะคนเล่าๆได้ฮาสุดๆ  ;D
ฟังอีกครั้งแบบไม่เมายาเนี่ย...ขำไม่ออกจริงๆ ถ้าเกิดกะตัวเอง จะมีสติ เอาตัวรอดปลอดภัยมั๊ยนะ

อาทิตย์หน้าก็จะไปอันดามันใต้แล้ว แต่มีข่าวเรือดำน้ำล่มให้ทางบ้านกังวลจนได้
น้าชายที่ชอบตกปลา เขาแนะนำว่า ควรจะ้ห้อยนกหวีดไว้ที่คอตลอด เผื่อเดินๆตกเรือจะได้ใช้เรียกให้คนช่วยได้
และตอนนอนก็ควรมีไฟฉายไว้ข้างกาย เผื่อฉุกเฉินยามกลางคืน อืม...ไปคราวนี้จะนอนกอดไฟฉายเลย  ;)

พี่หญิงนอนกอดแทงค์เลยดีกว่าครับเผื่อจะได้แต่งตัวทัน ;D ลอ้เล่งน่า....

อืม...แต่แทงค์มันไม่นุ่มเหมือนหมอนข้างนี่นา ไม่งั้นก็ไม่เลวนะ...นอนกอดแทงค์เนี่ย

น่าอิจฉาพี่หญิงจังเลย ได้ไปดำน้ำอีกแล้ว เอ...เมื่อไหรเราจะได้ไปอีกนะ ???

นึกว่าไปดำน้ำที่ออสเตรเลียมาแล้วนะเนี่ย หรือพึ่งกลับ บอกบ้างนะเมื่อไหร่

ไปสิ้นเดือนนี้ครับพี่แต่คงไม่ได้ดำน้ำ แต่ก็ไม่แน่นะอาจจะไปดำที่อควาเรี่ยมถ้าราคาไม่หฤโหดเกินไป :D

เที่ยวเผื่อด้วยนะ

อาทิตย์ก่อนโน้น  มีโอกาสไปชุมพร  เตี๊ยมกับเพื่อนในทริปว่า จะขอลองลงไปปิดแทงค์ เปิดใหม่ดู  แล้วจะลองเปิดแทงค์ไม่สุด  เพื่อจะเอาผลมารายงาน  จะได้เกิดจากประสบการณ์ตรงบ้าง   แต่ปรากฎว่าลงไดฟ์แรก  ปลาวัวบ้า  มันซัดซะหัวแหก  เลยดำน้ำระแวงไปทั้งทริป  ไว้คราวหน้าจะทดสอบด้วยตัวเอง  แล้วกลับมารายงานค่ะ   ขอบคุณ คุณอธิศที่เข้ามาให้ความกระจ่างกับทุกคนค่ะ  ไว้คราวหน้าเจอกัน  ;D

เพิ่งเข้ามาเป็นสมชิกใหม่ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวตัว เผื่อได้ไปเที่ยวด้วยกัน

แสดงความเห็นหัวข้อในกระทู้นะคะ เราชอบ Dive leader ที่ว่ายช้าๆ และพากลับมาใกล้ๆเรือในกรณีเรือจอดรออยู่ที่เดิม   

ส่วนได้อ่านเรื่องราวเหตุการณ์ ของคุณ Athis ขอชมที่ไม่ panic และยังหาหินเกาะอีกด้วย เป็นอุธาหรณ์อย่างนึงเลยนะคะว่า

1) รีบร้อนยังไง ก็ต้อง buddy check ก่อน หรือ check air ตัวเองก่อนลงน้ำ (ส่วนตัวจะเปิดแท้งค์ตลอดเวลา ไม่เคยปิดเลย มันรั่วออกนิดหน่อย ช่างมัน เพราะเป็นคนปอดเล็ก อากาศพอตลอด)

2) มีอุปกรณ์ของตัวเองไปเลย เราจะมั่นใจมากขึ้น เพราะชินกับอุปกรณ์ อย่างที่คุณ Athis สูดอากาศไม่สะดวก แต่ครูสูดแล้วโอเค ก็อาจเป็นเรื่องของอุปกรณ์ (หรือเปล่าไม่รู้... เพราะอย่างเราลองใช้ regulator ของเพื่อน เราว่าหนักไป แต่เพื่อนผู้ชายคนนี้ บอกว่าโอเคไม่มีปัญหา) 

ขอบคุณ คุณ Athis อีกทีนะคะ ที่นำประสบการณ์มาแชร์กัน เป็นตัวอย่างที่ดีมากๆ   

ได้อ่านข้อความมานานแย้ว..แต่ไม่ได้ตอบ ยินดีที่มีสมาชิกเพิ่ม
คงมีโอกาสได้ดำร่วมร่วมกันนะครับ  คุณ Aeh
เดี๋ยวนี้กระทู้แต่ละอย่างเงียบเหงา....นะ ไม่มีอะไรมาเพิ่มเล้ย

สวัสดีค่ะ คุณ Athis

ก่อนอื่นขอบคุณมากมากค่ะ ที่ยินดีต้อนรับ ตอนนู้นก็เข้ามาอ่านบ่อยๆ พอกระทู้เงียบเหงาก็เลยไม่ได้เข้ามาอีกเลย ลืมไปเลยหล่ะว่าเคยมาเขียนไว้ที่นี่ ฮ่าๆๆ username/passward ก็ลืม แฮ่ะๆๆ

ได้ไปดำน้ำที่สวยๆ ตื่นตา ตื่นใจที่ไหนเพิ่มบ้างหล่ะคะ เอามาเล่าสู่กันฟัง...

Aeh  :D

สวัสดีครับ...คุณ Aeh  นึกว่าเลิกดูกันไปแล้ว
ผมเวลาว่าง ๆ ไม่มีโอกาสไปดำน้ำก็อาศัยดูเรื่องราวเก่านี้แหละแก้เหงา แก้คิดถึง..ทะเล
กะว่าปลาย ๆ กุมภา ถึงต้นมีนาเนี่ยะจะไปดำน้ำกะเรือฟ้าใสสักกะนิดนึง
คุณ Aeh มีทริปที่ไหนบ้างครับ  ในเวลาที่จะถึงนี้
เผื่อว่างตรงกันก็ไปลงทะเลด้วยกันเลย