TRIP & TREK โลกกว้างของคนเดินทาง

กระบี่ เมืองน่าอยู่ ผู้คนน่ารัก

เราตั้งใจไว้ตั้งแต่ปีที่แล้วว่า หน้าร้อนปีนี้ (2007) จะไปเที่ยวกระบี่ แต่หลังจากชวนคนในครอบครัวแล้วเขาปฏิเสธ เราก็เลยคิดจะไปเอง บังเอิญรุ่นน้องที่เคยเรียนด้วยกันโทรมาหา เธอกำลังคิดจะไปสมุยแต่ไม่ได้วางแผนอะไรจริงจัง เข้าทางเราพอดีเลยชวนน้องไปกระบี่แทน แต่เราลาพักร้อนกันคนละสัปดาห์ สรุปว่าพบกันคนละครึ่งทาง คือน้องยอมไปกระบี่แต่มีข้อแม้ว่าตัวเราต้องยอมเป็นคนไปขออนุมัติเลื่อนวันลาพักร้อนให้เร็วขึ้น 1 สัปดาห์ เราโอเคเลย สรุปว่าเราเดินทางกันคืนวันที่ 10 มี. ค . ไปรถปอ.ของบริษัทลิกไนท์ทัวร์

โปรแกรมนี้ของเราเกือบจะชวดซะแล้วเพราะว่าวันเสาร์ช่วงบ่ายดันรถติดมากแถว ๆ สุขุมวิท เราติดอยู่เป็นชาติ ขนาดรถออกตั้ง 1 ทุ่ม เราเรียกมอเตอร์ไซด์รับจ้างให้ไปส่งเราที่สายใต้ใหม่
ยังเกือบไปไม่ทัน เรานั่งมอเตอร์ไซด์ไปก็ลุ้นกันไป ทั้งคนขี่ทั้งผู้โดยสาร ลุ้นกันสุดตัว ดูนาฬิกาตลอดทาง เราบอก ถ้าทันเดี๋ยวติ๊ปพิเศษ น่าติ๊ปจริง ๆ นะ เพราะเขาลุ้นกับเรามาก สุดท้าย
เราก็ไปทันเวลารถออก แต่ขอบอกว่ารถลิกไนท์ทัวร์ ตรงเวลามาก ไม่มีเลทสักนาทีเดียว นี่ถ้าเราไปไม่ทันนะ น้องเราต้องกริ้วมากแน่ ๆ เพราะเธอมารอเราที่สายใต้ตั้งแต่เช้า ขนาดขึ้นรถ
ทันนะ เรายังเครียดจนเหนื่อยหอบเลย เพราะลุ้นมาก และโปรแกรมต่าง ๆ เราก็วางไว้หมดแล้ว แต่สรุปว่าสุดท้ายการเดินทางไปกระบี่ก็ราบรื่นดีสำหรับคืนนี้

ช้าวันอาทิตย์ที่ 11 ประมาณเกือบ 7 โมง เราก็มาถึงบขส .กระบี่ นั่งรถสองแถวเข้าไปที่พักที่โรงแรมแม่น้ำกระบี่ เสียค่ารถคนละ 30 บาท ระหว่างทางเราก็ผ่านเขาขนาบน้ำ
เราชอบมากเลย เมื่อมาถึงโรงแรมบรรยากาศที่โรงแรมก็ดีมากเลยเพราะอยู่ติดแม่น้ำและเราจองห้อง River View ไว้ ที่นี่อยู่ติดกับโรงแรมเคียงทะเล และโรงแรมที่เราเลือก
พักจะแพงกว่า แต่เราชอบเพราะบรรยากาศเหมือนบ้าน เพราะเจ้าของเขาบริหารเอง และเขาก็พักที่นี่ด้วย อัธยาศัยดีมากเลย แต่เรามาถึงเช้ายังเข้า check-in ไม่ได้เพราะแขก
ยังไม่เช็คเอาท์ เราจึงฝากของไว้ก่อน แต่เจ้าของก็ใจดีหาที่ให้เราอาบน้ำด้วย เช้านี้จึงได้อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าไม่ต้องตัวเหม็นไปเที่ยวแล้ว เย้ เย้

อาบน้ำเสร็จเราก็มารอรถของบริษัททัวร์ ที่จะมารับเราไปทัวร์ 4 เกาะ คือ แถว ๆ ทะเลแหวก ปรากฏว่า 8 โมงกว่าแล้วก็ยังไม่มา โทร .หาคนที่ติดต่อจองทัวร์ให้เรา
ก็ปิดเครื่อง ในเมื่อเรายังไม่ได้จ่ายตังค์อะไร พี่เจ้าของโรงแรมจึงแนะนำให้เราเดินไปหาสองแถวเพื่อที่จะไปท่าเรือที่อ่าวนาง และไปหาเช่าเรือที่นั่น เรากับน้องเดิน
ไปเรื่อย ๆ ถึงท่าเรือเจ้าฟ้า มีหนุ่มใต้มาดเข้มคนหนึ่ง เดินเข้ามาถาม "พี่จะไปไหนกันครับ" เราก็อธิบายไป และเขาก็ชวนเราให้เช่าเรือของเขา เขาจะพาเราไปเที่ยว
ไม่ต้องนั่งรถถ่อไปหาเรือถึงอ่าวนาง เราลังเล มองหน้ากับน้องเลิ่กลั่กอยู่พักหนึ่ง เราก็ต่อรองกับเขา เพราะเขาจะคิดเรา 2,500 บาท และจะพาเราเที่ยวให้ทั่วเลยแถว ๆ
ทะเลแหวกนั่น จนถึง 4 โมงเย็น เราก็ต่อรองให้เขาอยู่กับเราจนพระอาทิตย์ตก เพราะเรากะจะถ่ายภาพพระอาทิตย์ตก เขาก็โอเค แต่บอกว่าราคามันจะแพงขึ้นนะ
แต่เราก็ขอเขาว่าให้เขาคิด 2,500 แล้วกัน เขาบอก "ก็แล้วแต่พี่จะให้ก็แล้วกัน"

ตกลงว่าเราตกลงเช่าเรือเขา แต่ก่อนลงเรือก็เดินย้อนกลับมาเพราะตรงท่าเรือเจ้าฟ้ามีบู๊ทวันเดย์ทริปอยู่ เรากลับมาซื้อทัวร์วันเดย์ทริปวันต่อไป คือวันที่ 12 และ 13 คือ ไปหมู่เกาะพีพี และ หมู่เกาะห้องตามลำดับ สรุปว่าไปพีพีสปีดโบ๊ทหัวละ 1200 ไปเกาะห้องเรือหางยาวหัวละ 550 สรุปแล้วจ่ายไปเบ็ดเสร็จ 2 คน 3500 บาท จากนั้นเรากับน้องก็ลงเรือหางยาว ของคุณสมศักดิ์ หรือคุณหลีม โดยไม่ต้องถ่อไปถึงอ่าวนาง แต่ลงที่แม่น้ำกระบี่นี่เลย แค่ลงไปในเรือเราก็เริ่มรู้สึกประทับใจแล้ว เพราะเขาเป็นมิตร ผิดกับหน้าซึ่งถ้าเราไม่ได้คุยด้วยคงจะคิดว่าแกดุมาก เพราะผิวก็เข้ม ๆ และไม่พูดมาก แต่ถ้าคุยจะสนุกมาก แกเป็นคนมุสลิมนะ เราก็ถามอะไรแกไปเรื่อย ๆ ตามประสาคนเพิ่งเคยมาครั้งแรก หลีมบอกว่าเรือผมมีเบ็ดอยู่ด้วยเดี๋ยวผมจะตกปลาให้กินนะ เราก็ตกลง เรือแล่นเข้าเขตทะเลไปได้แป๊บเดียว หลีมตกได้ปลาสากตัวเบ้อเริ่มเลย ยาวราว 2 ฟุตกว่าแน่ะ ไปถึงแค่ครึ่งทางจะไปเกาะทับเท่านั้นเอง ได้ปลาตั้ง 2 ตัว เขาตะโกนบอก เย็นนี้ไปกินข้าวบ้านผม แต่สาว ๆ ไม่ต้องกลัวนะ ผมมีเมียแล้ว 1 มีลูกแล้ว 2 อย่าเสียดายล่ะ (แกเริ่มตลกล่ะ )จากนั้นเมื่อไปถึงทะเลแหวกตอน 9 โมงครึ่ง ก็จอดเรือและแนะนำให้เราเที่ยวยังไง แต่ก็บอกว่าตามใจเรานะจะอยู่นานเท่าไหร่ก็ได้ แล้วเขาก็รอในเรือให้เราสองสาวไปเที่ยวกัน

ใส่รูปตะเองตรงซ้ายมือด้วยดิ้

เราสองคนก็วี๊ดว้ายกระตู้วู้ไปตามเรื่องตามราว ถ่ายภาพกันมันส์ระเบิด ทะเลกำลังแหวกพอดี ความจริงน้ำกำลังเริ่มขึ้นแล้วล่ะ นี่ถ้าเราไปถึง 9 โมงพอดี คงจะแหวกมากกว่านี้
เราก็แอ็คชั่นกันไปเรื่อย กลับถึงเรือราว 11 โมงครึ่งได้ หลีมบอกว่าเดี๋ยวจะพาไปดำน้ำดูปะการังและปลาแถว ๆ หลังเกาะไก่ และจะแวะไปเกาะปอดะ มีเพื่อนอยู่ที่นั่น ถ้าเจอ
เพื่อนจะให้เขาเอาปลาทำกับข้าว และหุงข้าวกลางวันให้กิน แล้วเราก็อำลาทะเลแหวกไปดำน้ำที่หลังเกาะไก่ ซึ่งไม่ค่อยมีอะไรโดดเด่น แต่ไหน ๆ มาแล้ว ก็อ้ะนะ ดำซะหน่อย
เจอแตนทะเลไปซะหลายจึ้ก

ขึ้นจากน้ำก็ไปปอดะเลย หลีมจอดเรือด้านหลังเกาะ เที่ยงพอดี ขอตัวเอาปลาไปให้เพื่อนทำกับข้าวให้เรากิน ปล่อยให้เราเดินไปเที่ยวเกาะด้านหน้า และบอกว่า 1 ชั่วโมง
คงกลับมากินข้าวได้ แต่เราไปเอ้อละเหย แถวหน้าเกาะถ่ายภาพ เราเจอนกเงือกด้วยนะ แต่เมื่อมันหันมาเห็นหน้าเงือก ๆ อย่างพวกเรา มันคงตกใจบินหนีทุกทีเลย เราก็เดิน
ถ่ายภาพไป น้องเราก็โทร .ไปคุยโวให้เพื่อน ๆ ฟังว่าที่นี่สวยยังไง กว่าเราจะเดินเลาะกลับมาหาหลีมได้ก็บ่าย 3 หิวจนตาลาย วันนี้หลีมมีแกงส้มปลา ปลาทอด และ ปูม้านึ่งตัว
ใหญ่ให้เรากิน เรากินข้าวแบบอิ่มมากเลย จากนั้น ก็เริ่มง่วงนอน เราเอาผ้าปูชายหาดมาด้วย ชวนกันไปนอนเล่นกับน้อง ขอบอกว่าเราชอบด้านหลังของเกาะปอดะมากนะ
เพราะทรายขาว ละเอียด เงียบ และลมพัดเย็นมากเลย เรานอนเล่น ถ่ายภาพ บางช่วงก็ลงไปเล่นน้ำ

4 โมง หลีมก็ชวนออกเรือไปอ่าวไร่เลย์ฝั่งตะวันตก ไปแวะถ่ายภาพอยู่พักใหญ่ 5 โมงก็อ้อมไปอ่าวพระนาง ซึ่งผู้คนน้อยแล้วช่วงนั้น เราก็ชอบที่นี่เช่นกัน
เพราะช่วงนี้คนน้อย และทรายก็ละเอียด เราถ่ายภาพไปเยอะพอสมควร

ราว ๆ เกือบ  6 โมงเย็น เราก็ขึ้นเรือ หลีมพาเราไปหามุมถ่ายภาพพระอาทิตย์ตก จนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า เราก็มุ่งหน้ากลับเข้าฝั่ง เรานั่งเรือผ่านโรงแรมที่พักด้วย
เปิดไฟสวยเชียว ความจริงเราจะขอลงด้านหลังโรงแรมเลยไม่ต้องเลยไปท่าเรือเจ้าฟ้าก็ได้ เพราะด้านหลังโรงแรมแม่น้ำก็มีท่าเรือเช่นกัน แต่เรากะจะเดินเข้าไป
ในตลาดหาอะไรกินซะก่อนค่อนเดินกลับโรงแรม เราลงจากเรือตอนจะจ่ายตังค์ เราถามคุณคิดพี่เท่าไหร่ "แล้วแต่พี่จะให้ผมก็แล้วกัน" เรายิ่งเป็นโรคแพ้น้ำใจคน
อยู่จึงยื่นเงินให้เขาไป 3,000 โดยไม่รู้สึกเสียดายเลย  (ใครจะว่าเราจ่ายแพงเราก็ไม่เสียดายหรอก เพราะเราถือว่าได้มิตรภาพ) จากนั้นเขาก็แนะนำสถานที่ต่าง ๆ
ในตัวเมืองกระบี่ให้กับเรา ทั้งที่เที่ยวที่กิน ก่อนจะทิ้งท้ายไว้ว่า รับรองว่าวันเดย์ทริปที่พี่จะไปพรุ่งนี้กับมะรืนนั้น ไม่ประทับใจเหมือนไปกับผมวันนี้แน่นอน พวกเรายิ้ม

เช้าวันจันทร์ที่ 12 เราตื่นแต่เช้า มาถ่ายภาพพระอาทิตย์ตรงระเบียงหน้าห้อง และปลุกน้องเราเท่าไหร่มันก็ไม่ตื่น หาว่าให้พี่ไปกินข้าวในตลาด
คนเดียวก็แล้วกัน แล้วซื้อมาฝากหนูด้วย   เราเดินจากโรงแรมริมแม่น้ำเลียบทางสวนสาธารณะริมแม่น้ำกระบี่ไปกินข้าวกับเกาเหลาที่ตลาด
บรรยากาศดีมากเลย และซื้อ โรตีกับแกงมัสมั่นไก่มาฝากน้อง เรานึกถึงคำพูดของหลีมขึ้นมา และเราอยากไปล่องเรือชมเขาขนาบน้ำ เพราะ
แกก็จอดเรือแถว ๆ นี้อยู่แล้ว เราเลยโทร .หาแก ซึ่งแกก็ตกลงว่าวันนี้จะมารับเราที่ท่าเรือหลังโรงแรมไปล่องแม่น้ำกระบี่ตอน 4-5 โมงเย็น
หลังกลับจากพีพี

พอราว 8 โมงเช้า รถจากทัวร์วันเดย์ทริปที่เราซื้อไว้ก็มารับไปอ่าวนาง และแวะไปรับฝรั่งที่ไร่เลย์ตะวันตกอีก เกือบ 10 คน น่าแปลกที่พวกนี้ไม่รู้จักรักษาเวลา
ให้เรานั่งรอในเรือกันเป็นชาติ เมื่อครบองค์ประชุม เราก็ออกเดินทาง เรือสปีดโบ๊ทมันกระแทกมาก บางคนจุกท้องเลย เราแวะเกาะไม้ไผ่กันก่อน น้ำใสดี
เราชอบ แต่มาสายไปหน่อย แดดจ้ามากเลย แต่ละจุดเรามีเวลาจำกัดมาก ที่ละ 30-40 นาทีเท่านั้น เข้าทำนองชะโงกทัวร์ก็ไม่ผิด หนำซ้ำไกด์วันเดย์ทริปพวกนี้
ไม่ค่อยใส่ใจลูกค้าเท่าไหร่อีกด้วย บางคนก็ติดโม้มาก ชอบหลีลูกค้าฝรั่ง คนไทยเขาไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ และไม่เคยบอกอะไรลูกทริปเลยว่าเราผ่านเกาะอะไร
ต้องคอยจิกถามตลอด ดีว่าเราดูคู่มือ เราอ่านมาก่อน และเราก็เอาหนังสือเหล่านั้นมาเทียบก็จะรู้ว่าเราอยู่บริเวณไหน

จากนั้นเราก็ไปเล่นน้ำที่เกาะยูง น้ำใส ทรายขาวละเอียดค่ะ  (คนไทยเรียกเกาะยูง แต่ทำไมภาษาอังกฤษเรียก มอสกวิโต ไอแลน ที่แปลว่า ยุง ก็ไม่ทราบ)

และต่อไปพีพีดอน ไปทานข้าวเป็นบุฟเฟ่ต์ และชะโงกชมนั่นนิดนี่หน่อย และก็กลับออกมา

มุ่งหน้าไปพีพีเล หันหัวเรือโฉบเข้าไปในลากูน 1 รอบ ซึ่งความจริงที่นี่สวยและอลังการมาก คนจึงกรูกันไปหัวเรือ ดังนั้นรูปที่ถ่ายมาเลยมีแต่หัวคนเต็มไปหมด
วนแค่ 1 รอบเท่านั้นแล้วก็หันเรือกลับออกมา

ขอโทษกั๊บ ลืมโพสต์ภาพลากูน

จากนั้นเรือแวะให้เล่นน้ำที่อ่าวโละซามะ  30 นาที ปลาเยอะ น้ำสวย ใสมั่กมั่ก

ที่สุดท้ายของวันนี้คือ อ่าวมาหยา สวยมาก ๆ เลย น้ำก็ใสนะ แต่ไม่ใสเท่าโละซามะนะ อาจจะเพราะคนเยอะมั้ง ตบท้ายด้วยแตงโมคนละ 1 ชิ้น
แค่นี้ก็หมดแล้วสำหรับ 1200 บาท นั่งเรือหัวสั่นหัวคลอนกลับมาที่อ่าวนาง และมีรถสองแถวส่งกลับโรงแรม

น้องเราเกเร กลับถึงเธอไม่ยอมอาบน้ำ นอนเลย อ้างว่าปวดหัว เราเลยอาบน้ำและหลีมมารอเราที่ท่าเรือ เราก็เลยไปล่องเรือชมป่าชายเลน
ชมนก ชมไม้ คนเดียว ไปถ่ายภาพเขาขนาบน้ำ บางช่วงก็ใช้ให้หลีมถ่ายให้ ไปชมถ้ำแถว ๆ นั้นมาด้วย

พอขาล่องเรือกลับ หลีมพาเราไปชมกระชังปลา เห็นปลาช่อนทะเล และได้ถ่ายภาพปลาปักเป้าด้วย ตัวที่มันมีหนาม ๆ พอง ๆ หลีมจับให้
และให้เราถ่ายรูป ส่วนตัวที่มันไม่มีหนามเขาให้เราลองจับเอง มันน่ารักมากเลย เราถ่ายรูปมาด้วย

วันนี้หลีมพาเราไปทานข้าวที่บ้านเขา ซึ่งเป็นชุมชนริมคลองบริเวณนั้น ล่องเรือพักเดียวก็ถึง ไปถึงตอน 6 โมงกว่า ๆ ได้ยินเสียงละหมาดดังทั่วหมู่บ้านเลย
จึงทราบว่าเป็นมุสลิมทั้งหมู่บ้าน เราเจอแม่กับน้องสาวหลีมด้วย เขาขอตัวไปทำละหมาด ให้เราอ่านหนังสือรออยู่ พ่อของเขาเป็นประธานชุมชนกลุ่มอนุรักษ์
ป่าชายเลน และมีความชำนาญเรื่องดูนก มีกล้องส่องนกอะไรเต็มไปหมด เขาเล่าให้ฟังนะ และยังให้น้องสาวหยิบหนังสือให้เรามาอย่างละเล่ม เกี่ยวกับพันธุ์
ไม้ป่าชายเลนปากแม่น้ำกระบี่เล่มหนึ่ง อีกเล่มเป็นคู่มือดูนกบริเวณปากแม่น้ำกระบี่เช่นเดียวกัน ที่บ้านของเขายังทำธนาคารขยะด้วย โดยจะรับซื้อขยะจาก
เด็ก ๆ และผู้คนละแวกนั้น เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่ง ที่ทำให้ทุกคนช่วยกันกำจัดขยะ ซึ่งทางการสนับสนุนด้วย เราก็เพิ่งเคยเห็น ปกติเราเคยเห็นโครงการพวกนี้
แต่ในรายการทีวีเท่านั้น วันนี้เราได้กินปลาทอด กับแกงส้มอีกมื้อ แถมด้วยแกงไตปลา น้ำขลุกขลิกที่อร่อยมากเลยขอบอก

หลีมบอกว่าคืนนี้มีฝรั่งว่าจ้างให้ไปส่งที่ฝั่งไร่เลย์ เพราะเขาจะไปทานข้าวและดูแสงสีฝั่งโน้น หลีมชวนให้เรานั่งเรือไปเที่ยวด้วยกัน ใจจริงอยากไปดูแสงสีฝั่งโน้นยามค่ำคืนเหมือนกัน
แต่เราขอตัวกลับ เพราะน้องเราปวดหัวอยู่ที่ห้อง เขาเลยมาส่งเราที่ท่าเรือหลังโรงแรม เราถามเรื่องค่าใช้จ่าย หลีมบอกไม่คิดเงินบอกพามาเที่ยวฟรี แต่เราไม่ยอม เพราะไม่ชอบ
เอาเปรียบใคร อีกอย่างเขาก็ดีมีน้ำใจกับเรามากเลย เราบอกเป็นมิตรเป็นเพื่อนกันได้ แต่เพื่อนก็ต้องกินต้องใช้ เราบอกเรือคุณไม่ได้เติมน้ำนะ และให้เงินเขาไป 500 เขายืนงง ๆ
แต่ก็ต้องรีบไปรับฝรั่ง เพราะใกล้เวลาแล้ว

เช้าวันอังคารที่ 13 มี.ค . วันนี้เราตื่นเช้า และน้องเราตื่นสายอีกตามเคย เราก็ไปตลาดหาซื้อของให้น้องเรากิน เราเดินไปตลาดทุกวัน เดินสำรวจมันทั่วไปหมด
ถ้าเรามาอยู่สัก 1 สัปดาห์ เราคงไปมันทั่วเมืองแน่เลย วันนี้ รถจากทัวร์ก็มารับเราไปลงเรือหางยาวไปเกาะห้อง เราก็เจอทั้งคนไทยทั้งฝรั่ง เราเจอพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง
กับลูกชายและน้องสาว เธอพักโรงแรมเคียงทะเลติด ๆ กับเรา แต่น้องสาวของเธอตัวอ้วนมาก น้ำหนักคงประมาณร้อยกว่ากิโล แต่เราเฉย ๆ ว่าน่ารักดี เธออัธยาศัยดีด้วย

วันนี้ฝรั่งเต็มเลย มีคนไทยราว 7 คน ได้ ไกด์วันนี้ยิ่งน่าเกลียดกว่าวันที่ไปพีพีอีก รูปชั่วตัวดำ แถมยังนิสัยแย่มาก ๆ อีกด้วย เริ่มจากจบใหม่ เพิ่งมาเป็นไกด์ที่นี่ได้ 5 วันวันนี้
ถามอะไรเกาะไหนไม่รู้เรื่องเลย พูดนินทาลูกค้าคนไทยที่ตัวอ้วน ๆ กับพวกฝรั่งอย่างคึกคะนองปาก พูดไปหัวเราะไป ให้พวกยูรักษา Balance ของเรือ แล้วขำกันสนั่น
เราเชื่อว่าแม้แต่เด็กอนุบาลยังฟังออก แต่เธอทำเป็นไม่สนใจมากกว่า ลืมบอกไปว่าวันนี้มีเด็กฝึกงานไกด์มาฝึกงานด้วย 1 คน พอดีกัน เอาเด็กมาฝึกงานกับไกด์อุบาทว์มัน
คงจะยิ่งไปกันใหญ่ ไกด์ 2 คนนึ้ไม่คุยกับคนไทยเท่าไหร่เลยนะ เราพยายามจะชวนคุย แต่ก็ถามคำตอบคำ อาจจะเป็นเพราะเราอ่านหนังสือมาก เราก็รู้มาก ถามมาก ๆ ตอบไม่ได้
ก็เลยไม่ค่อยอยากคุยกับเรา หันไปหลีฝรั่งแทน เจอสาว ๆ ฝรั่งที่หาดไหน ผิวปากวี้ดวิ้ว แซวเขาไปทั่ว น่าเกลียดจริง ๆ หนำซ้ำนั่งอยู่หัวเรือยังสูบบุหรี่ทั้งคู่ เรากับน้องเป็นโรคแพ้ควัน
แต่แกก็ยังสูบกันตลอดเส้นทาง อีกอย่างคือยังทำงานไม่เป็น สน็อกเกิ้ล ก็ไม่ตรวจสอบให้ดีตั้งแต่แรกว่าเอามากี่อัน นับขาดแล้วก็เที่ยวไปโบ้ยฝรั่งในเรือไปทั่วว่าใครทำหาย
จะไปเก็บตังค์กับเขา พอกลับมาถึงฝั่ง ไม่มีรถไปส่งเราที่โรงแรมอีก ต้องนั่งรอเป็นชาติ ต้องไปวีนกันถึงจะได้กลับ

ลืมเล่าไปเพราะมัวแต่บ่น  วันนี้เราไปดำน้ำจุดแรกที่เกาะแดง ไม่ค่อยมีอะไรหรอก น้ำก็เชี่ยว  จากนั้นก็ไปเกาะเหลาลาดิง สวยนะ รู้สึกจะมีสัมปทานรังนกด้วย
ตอนหลังหลีมเล่าให้เราฟังว่าที่นี่จะเป็นที่ที่พวกที่ทำผิดแล้วหนีมากบดานอยู่ด้วยนะ  มาที่เกาะนี้สาว ๆ ชาวแคนาดา มาชวนเราคุยเป็นคุ้งเป็นแคว  แต่เราก็ชอบคุย
กับพวกเธอนะว่าเธอสวยน่ารักและอัธยาศัยดี และที่สำคัญพวกเธอชอบเมืองไทย เราฟังแล้วประทับใจ

ออกจากเกาะเหลาลาดิง เราก็ไปเกาะผักเบี้ย และแวะทานข้าวกลางวัน เป็นข้าวกล่องกันที่นี่

ทานข้าวเสร็จ ถ่ายภาพกันพอหอมปากหอมคอ แล้วก็ออกเดินทางไปหมู่เกาะห้อง  เข้าไปในห้องยังไม่ทันถ่ายภาพเลย เรือก็เลี้ยวออกมาแล้ว รู้สึกน้ำจะลดด้วยนะ
ภาพที่ได้มาไม่รู้ว่าใช่ห้องหรือเปล่า ฤาจะเป็นกำแพงก็ไม่ทราบ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วย เพราะไกด์ไม่ได้เรื่องจริง ๆ คราวหน้าจะไปแก้ตัวใหม่คงไม่นาน
เกินรอ

แล้วเรือก็แล่นอ้อมออกไปอช.ธารโบกขรณี ที่นี่สวยมากเลย มีเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติช่วงสั้น ๆ ด้วย แต่มันหน้าแล้งเลยไม่ค่อยมีอะไรให้ดูเท่าไหร่ 
ตรงธารสวยมาก คนลงเล่นน้ำกันเยอะ เราถ่ายภาพมาเยอะเหมือนกัน เพราะหาดสวย น้ำใส  รู้สึกว่าที่นี่จะแวะอยู่นานหน่อย พอกลับออกจากนี่ก็กลับฝั่งอ่าวนางเลย

สรุปว่าถ้าใครมีสมาชิกน้อย ก็ต้องเลือกทัวร์ประเภทวันเดย์ทัวร์และต้องทำใจหน่อยนะ  แต่จะดีหน่อยถ้ากรุ๊ปที่ไปเป็นเฉพาะกลุ่มเรา    ความจริงมันก็ไม่ถึงขนาด
ทำให้เราหมดสนุกหรอกนะ แต่เราจ่ายเงินทั้งที เราก็ต้องการบริการที่ดี แล้วมันก็เสียความรู้สึกด้วย แต่สำหรับเราเราคิดว่าถ้าใครพอจะมีทุนทรัพย์และมีกรุ๊ปสัก
4 คนขึ้นไป เราว่าเช่าเรือหางยาวไปเที่ยวนะ รับรองมันส์และได้รสชาติกว่ากันเยอะ

นนี้กลับจากเกาะห้องน้องเราไม่ขี้เกียจ ชวนไปทานอาหารเย็นแถว ๆ สวนสาธารณะติดแม่น้ำกระบี่ เรากินจนพุงกางเลย น้องเราเอ็นจอยมาก เธอสั่ง “หอยชักTeen”
มากิน 2 จานเลย และอื่น ๆ อีกตั้งหลายอย่าง ทานเสร็จเราก็เดินเลียบแม่น้ำกลับโรงแรม

วันพุธที่ 14 มี.ค. วันนี้หลีมหารถเช่าให้พาเราไปเที่ยวสระมรกต น้ำตกร้อน และท่าปอมคลองสองน้ำ เขายอมสละรายได้จากการขับเรือ ไปเที่ยวเป็นเพื่อนเรากับน้อง
คนขับก็เป็นมุสลิม และเขาก็ดีกับพวกเรามากเลย คอยปล่อยมุขตลกหน้าตายให้เราขำกันตลอดทาง และเดินไปเที่ยวกับพวกเราด้วยทุกที่เลย เราชอบน้ำตกร้อน ไปแช่นานมากเลย

เรามาน้ำตกร้อนแต่เช้า จึงปลอดคนและโล่งสบายมากเลย พอเริ่มมีน้กท่องเที่ยวมา เราก็กลับออกมาเพื่อไปสระมรกต ระหว่างเดินเข้าไปก็สวยมาก ๆ เลย
มีธารใสแจ๋วไปตลอดทาง แต่ที่นี่ผิดกับน้ำตกร้อนเพราะเรามาค่อนข้างสายแล้ว คนจึงค่อนข้างเยอะมากเลย แต่ก็สวยมั่ก มั่ก น้ำใส และคงเป็นมุมหักเห
ของแสงด้วยมั้ง น้ำในสระเป็นสีเขียวคล้ายมรกต ยังกะน้ำในสระว่ายน้ำตามโรงแรมหรู ๆ ก็ไม่ปาน

ภาพ...มา

ซะหน่อยนะ ชอบมาก

มาสระทั้งทีขาดนางแบบได้ไง

ออกจากสระมรกต เราก็ไปท่าปอมคลองสองน้ำ  เราทานข้าวเที่ยงกันที่นี่   ก็ร่วมทานข้าวกัน 4 คน เรารับเป็นเจ้ามือเอง 
ที่ท่าปอมนี้มีร้านอาหาร และร้านขายของที่ระลึกเยอะแยะเลย  แต่เราประทับใจอยู่ร้านขายขนมอยู่ร้านหนึ่ง เราอ่านแล้ว
อดยิ้มไม่ได้ 

เขาขายขนมจาก ก็ขนมที่ห่อใบจากแล้วปิ้ง ๆ ที่ขายตามตลาดหนองมนเยอะ ๆ น่ะ  แต่ที่กระบี่ร้านนี้เขาติดป้ายว่า   "ขนมจากใจ"

ความหมายมันคนละขั้วกันเลยนะ  เราอยากนำไอเดียนี้มาบอกแม่ค้าแถวตลาดหนองมนบ้านเราจังเลย  แต่เกรงว่ามันจะเกร่อ

เสียดายเราลืมถ่ายภาพมาให้ดู  ครั้งหน้าล่ะกันนะ

ทานข้าวเสร็จเราก็เดินเข้าไปเที่ยวคลองสองน้ำน้ำใสมากขอบอก แต่คนเยอะไปหน่อย วัยรุ่นงี้โดดน้ำกันตูม ๆ ยังคิดอยู่เลยว่าจะหาโอกาสมาเที่ยวอีก
แต่ไม่รู้วันไหนที่นักท่องเที่ยวจะน้อยบ้างนะ  เดินกลับออกมา หลีมซื้อขนมจากใจฝากให้เราเอากลับมาทาน  เราปลื้มชื่อขนมนี้มากเลย  และเขาคง
ได้ยินเราบ่นว่าอยากกินมะพร้าวอ่อน ก็ไปซื้อมะพร้าวมาให้พวกเราทานอีก  เราปรึกษาน้องเราว่าหลีมมีน้ำใจกับเราขนาดนี้ ยอมสละรายได้จากการให้
เช่าเรือทั้งวันมาเที่ยวกับเรา ตอนแรกกะจะให้เงินเขา แต่คิดไปคิดมา เรากลัวจะไปทำลายน้ำใจของเขาที่ไปตีมิตรภาพเขาเป็นตัวเงิน  เรากะน้องเลย
แอบซื้อเสื้อเพ้นท์บาติกสวย ๆ เก็บไว้  1 ตัว

มื่อกลับจากท่าปอม เราต้องรีบกลับมาอาบน้ำ ซึ่งความจริงเรา check out ตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ฝากของไว้ที่โรงแรม แต่จ้าของก็ยังหาที่ให้เราอาบน้ำจนได้
หลีมมาส่งเราอาบน้ำ และไปส่งเราขึ้นรถทัวร์ตอน 5 โมงครึ่ง และเชื้อเชิญให้พวกเรามาเยือนกระบี่อีก เขาจะพาไปทัวร์ให้ทั่วเลย จะพาไปทุกเกาะที่เรามา
ครั้งนี้แล้วไม่ได้ไป หรือไปแบบชะโงก ๆ ทั้งหลายนั่น เราคิดในใจ ไม่ต้องชวนหรอก พวกเราคิดกันไว้แล้ว ก่อนขึ้นรถพวกเรายื่นของฝากที่แอบซื้อไว้ให้เขา 
ดูเขาอึ้งไปพักใหญ่  จนพวกเราขึ้นรถกลับออกจากบขส.

ตลอดระยะเวลา 3 คืน กับ 4 วัน เราประทับใจเมืองกระบี่มากเลย ขั้นแรกแค่ขึ้นรถทัวร์ก็รู้สึกดีแล้ว เจ้าของโรงแรมก็เป็นมิตร แม่ค้าในตลาดก็อัธยาศัยดีทุกคน
เราเดินไปร้านไหนเขาก็พูดจากับเราอย่างเป็นมิตรมากเลย เมืองก็เงียบ ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณหลีม ที่ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะดีกะพวกเราขนาดนี้   เรากลับถึงบ้านวัน
พฤหัสที่ 15 ตอนเช้า  พอ 9 โมงหลีมก็โทร.มาถามว่าพวกเรากลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพหรือเปล่า  สรุปว่างานนี้เราได้เพื่อนใหม่ที่กระบี่เพิ่มมาอีกคนหนึ่ง ครั้งหน้ามา
เราไม่อดตายแล้ว เราสัญญาว่าจะกลับมาแก้ตัวที่พีพีเล กับ เกาะห้องอีกครั้ง พี่หมานโชเฟอร์เจ้าของรถเช่าวีออสบอกว่า ครั้งหน้ามาจะพาไปธารโบกขรณี และพายคายัค
ที่ท่าเลนด้วย น่าสนใจแฮะ ฝากไว้ก่อน ...กระบี่  ;D ;D ;D

ใครสนใจเที่ยวกระบี่แบบลุย ๆ สอบถามมาได้นะคะ  จะแนะนำให้ค่ะ   

รูปสวยมากๆๆๆ   รูปเจ้าของกรทู้อะครับ 55  คิดถึงพี่เฟื่องครับ