TRIP & TREK โลกกว้างของคนเดินทาง

มีคนบอกว่าถ้าต้องการบรรยากาศโรแมนติก ต้องมาที่ Sintra :D

เหมือนเคย จะไปไหนก็ต้องคำนวนเวลาที่ว่างให้เพียงพอที่จะเที่ยวได้สนุก วันนี้เราเลยต้องตื่นแต่เช้า กินอาหารเช้าแต่เช้า แล้วก็สอบถามทางก่อนไป คราวนี้เราจะได้นั่งรถไฟแล้ว เดินออกมานอกโรงแรมสักหน่อย ไม่มีใครสักคน เงียบมากแล้วก็หนาวมาก ในตอนเช้าๆแบบนี้ เรามองเห็นดอกหญ้าอันโตปลูกที่สวนเล็กๆหน้าบ้านเค้า อดไม่ได้เพราะเป็นโรคหลงรักดอกหญ้า เลยถ่ายมาดูซะหน่อย

ถนนที่ไม่มีคนตอนเช้า

คราวนี้เราต้องนั่งรถไปใต้ดินไปลงที่ Rosio แล้วก็ต้องไปหาสถานีรถไฟเพื่อไปต่อ พอมาถึงเมืองเค้าสวยอีกแล้ว ตรงนี้สามารถเดินกันต่อไปถึง Biaxa ได้ด้วย ตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอก มีความตั้งใจเพื่อไป Sintra ถามหาสถานีรถไฟ ทุกคนก็บอกว่าเดินข้ามถนน เลี้ยวขวา มองไปข้างหน้าจะเห็นตึกใหญ่ๆ เข้าไปข้างใน
เราก็เดินไปเรื่อยๆ ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ แล้วก็มาถึงร้านขนมอีกแล้ว ไม่มีร้านกาแฟยามเช้าเหมือนที่อื่น แต่มีร้านขนม แล้วคนก็ตรึม เมื่อวานยังตื้อตื้อกับ Plasta de Lebma อยู่เลย พักไว้ก่อนดีกว่า

ถ้าเป็นฝรั่งเศส ก็ต้องเป็นร้านกาแฟ กลิ่นหอมๆ นั่งมองบรรยากาศรอบตัว แต่ที่นี่ อึม อร่อย

เราเดินเลี้ยวขวามาเห็นตึกเนี่ย เลยไม่แน่ใจว่า มันคือสถานีรถไฟเหรอ

ดูประตูเค้าซะก่อน

พอดีมองเห็นป้ายขาวๆ เลยแน่ใจละ ว่าเป็นสถานีรถไฟ 555 :D
เข้ามาข้างในเห็นการตกแต่งที่บันไดเลื่อน สวยอะ

มาซื้อตั๋วไปกลับ ไม่แพงแหะ เค้าบอกว่าใช้เวลาประมาณ 30 นาทีก็ถึงแล้ว
รถมีวิ่งทุกๆ 20 นาทีจริงๆด้วยอะ มีนักท่องเที่ยวแยะเหมือนกัน เริ่มอุ่นใจแล้วว่า เอาเถอะ
เจออะไรก็เจอ ไม่ได้เจอก็ไม่ต้องเจอ 555
จากการนั่งรถไฟพบว่า คนที่นี้หน้าตาดีจริงๆ คนเก็บตั๋วรถไฟยังเท่ สุดๆ
 ไม่รู้เหมือนกันว่าไปถึงเมืองนี้แล้วจะได้เห็นอะไรบ้าง สุดสถานี เราเห็นคนเค้าเดินไปไหนก็ไปกับเค้าเลย เลยได้มาเห็นนี้

แล้วก็นี่

ระหว่างทางก็คุยกันว่า ดอกไม้บ้านเค้าเหมือนบ้านเราเลย เพียงแต่เค้าดอกใหญ่กว่า
คิดกันว่าเค้าเอาของบ้านเรามาปลูก หรือ เค้าเอาของเค้าไปให้เราปลูกกันแน่
หันมาอีกทีมาเจอรถม้า สองขบวนเลยอะ

คันนี้มีดอกไม้ตรึม :D :D :D

เดินไปเรื่อยๆ มองเห็นภูเขาไกลๆ ป้ายบอกที่เที่ยวแยะไปหมด แต่ไม่รู้จะไปไหนดี ก็เดินเรื่อยๆก่อนแล้วกัน

ร้านขายของที่ระลึกข้างทาง สวยดี 8)

ระหว่างทางมีปฏิมากรรมเต็มไปหมด

ฝั่งตรงข้ามถนน มีอ่างน้ำไว้ให้ใช้ด้วย สมัยก่อนคงไว้เป็นน้ำดื่มนะ ;)

ปฏิมากรรม ต่อ ::)

มาถึงจนได้ ที่เค้าบอกว่ามีร้านขายของที่ระลึกเป็นหมู่บ้านเล็กๆบนเขา

เดินซะเหนื่อยเลยปรากฏว่า เห็นรถเมล์วิ่งมา อ้าว นักท่องเที่ยวญี่ปุ่นที่อยู่บนรถไปกะเรานั่งสบายใจเฉิบเลยอะ

เฮ้อ เหนื่อยนะเนี่ย แวะดูร้านขายของที่ระลึกดีกว่า

ได้กลิ่นหอมๆ ควันโขมง เลยมุดหัวเข้าไปดูสักหน่อย ฮ้าเกาลัดคั่ว คนเข้าแถวรอยาวเลย

เดินขึ้นมาสักหน่อยก็เห็นป้ายสถานที่ท่องเที่ยวแล้วละ รอรถเมล์นานเหมือนกัน ส่วนใหญ่จะเต็ม

สายที่เราจะไปคือ 434 รอผ่านไปประมาณ 2 คันถึงจะได้ขึ้น ค่าโดยสาร 1.4 ยูโร ก็โอ

ตอนยืนบนรถ ถนนแคบมากถึงมากที่สุด เหมือนไปปางอุ๋งเลย :o แต่รถบัสวิ่งฉิ่วอะ
น่ากลัวชะมัด มีจุดจอดตามปราสาทเก่าของชาวมัวร์แล้วก็มองเห็น  De Pena อยู่ไกลๆ
ยอดเขาที่มีหมอก เห็นอยู่ลิบๆ

แผนที่ทางเข้าปราสาท ค่าเข้าประมาณ 20 ยูโร

เดินวนๆบนเขาประมาณ 20 นาทีก็มองเห็นปราสาททั้งอัน ถ้าเดินไม่ไหวมีรถรางบริการคนละ 2 ยูโร

ทางเข้าปราสาทสังเกตว่า มีกระเบื้องสวยๆแบบนี้ ชอบมากๆ

ตรวจตั๋วก่อนเข้า อีกรอบ

ช่วงนี้เดินทางบ่อย เดี๋ยวว่างแล้วจะมาลงต่อให้นะค่ะ

เดินเข้าไปข้างในแล้ว

ลายกระเบื้องสวยมาก

นี่ก็สวย

 ;)

ด้านในเป็นพิพิธภัณฑ์ สังเกตได้ว่าเค้ามีข้าวของที่เป็นของประเทศอื่นๆมาสะสมไว้แยะ สมกับเป็นเมืองที่มีการเดินทางท่องไปทั่วโลก เรายังรู้สึกว่า ไม้แกะสลักบางอย่างเหมือนมาจากบ้านเรา ตุ๊กตาบางตัวน่าจะเป็นของที่มาจากเมืองจีน

วิวที่เรามองเป็นจากปราสาท ด้านนอกเป็นป้อมปราการแขกมัวร์มาสร้างไว้เพื่อป้องกันศัตรู

ด้านในเค้าไม่ให้ถ่ายรูป เราเดินกันจนเหนื่อยแล้วก็แวะทานอาหารบนปราสาท วิวสวยมาก เวลาประมาณ 4 โมงเย็นแต่ร้อนมากๆ ฟ้าใส เราเดินลงมาเรื่อยๆ ถ้ามีเวลาสามารถเดินได้ทั่ว และ ก็ไปเดินที่ป้อมปราสาทของแขกมัวร์ได้ แต่ด้วยความที่มีเวลาจำกัด เราจำต้องกลับลงไปที่หมู่บ้านเนินเขา รถบัสจะจอดเป็นเวลา เราก็เข้าแถวรอจนรถมาแล้วก็วิ่งลงเขาไปด้านล่าง

ด้านล่างหมู่บ้านมีร้านอาหารมากมายให้เราเลือก เป็นร้านขายของที่ระลึกบนเนินเขา เราสามารถเดินชมได้ทั่วเหมือนกัน

มีกระเบื้องสวยงามมากมายวางขาย แต่เราก็ไม่แน่ใจว่าเราจะแบกกลับมาบ้านเราได้อย่างไร

กลัวขนมาแล้วแตก สนนราคาก็ไม่ได้ถูกจนน่าซื้อ เลยถ่ายรูปเอากลับมาดูดีกว่า  ;)

ขากลับ เราก็นั่งรถไฟ แล้วมาลงตรงสถานี Rossio เหมือนเดิม คราวนี้มีเวลาชื่นชมสถาปัตยกรรมรอบๆสถานีนี้มากขึ้น

ลิฟต์ที่เค้าใช้มานานกว่าร้อยปี ตั้งอยู่ใจกลาง  Rossio เราสามารถเดินไปได้จนถึง Baixa เลยทีเดียว
คนมาเดินกันล้นหลาม ของฝากที่ระลึก ร้านอาหาร มีมากเต็มจัตุรัส เลยทีเดียว

ร้านขายดอกไม้สวยๆ มีให้เห็นบริเวณจตุรัส ผู้คนเดินกันขวักไขว่

ร้านอาหารสองข้างทางเป็น Sea food น่าสนใจมาก คิดถึงอาหารบ้านเรามากที่สุด

เราสามารถมองเห็นอนุสาวรีย์ข้างหน้าได้  :-*
ตอนนี้เกือบหกโมงเย็นแล้วแต่ท้องฟ้ายังใสอยู่ ทำให้เรามีกำลังใจแวะตลอดสองข้างทาง
ตรวจสอบราคาของฝาก รู้สึกว่าถามไปเรื่อยๆ จะถูกลงเรื่อยๆ
คนขายเป็นคนอินเดียซะส่วนใหญ่ ราคาตามร้านใกล้เคียงกัน
ถ้าเจ้าของร้านเป็นคนโปรตุเกส ราคาจะไม่ถูกเหมือนร้านอินเดีย

สองข้างทางมีศิลปินมาวาดรูปขาย คนวาดดูมีสมาธิดีที่เดียว เราก็เดินชื่นชมไปเรื่อยๆ ราคาภาพก็ต้องแต่10 ยูโรขึ้นไป ขึ้นอยู่กับความพอใจของคนซื้อและคนขาย

เราเดินมาถึงถนนที่มีรถรางสาย 23 ที่อ่านตามอินเตอร์เน็ตบอกว่าเรามานั่งชมเมืองสักครั้ง
วันนี้เวลาเราไม่พอ วันพรุ่งนี้ค่อยมานั่งดีกว่า

เราเดินออกมาที่อนุสาวรีย์ตอนเกือบจะทุ่มหนึ่งแล้ว ฟ้ายังเป็นสีฟ้า  :D
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เริ่มเดินหาร้านอาหารที่ตนเองพอใจ เราก็เหมือนกันมองซ้าย มองขวา
คิดถึงปูตัวใหญ่ๆ ที่โชว์หน้าร้าน มาดหมายว่าจะไปชิมปูเค้าสักหน่อย ถ้าไม่มีนัดกับเพื่อนร่วมงานประเทศอื่นซะก่อนนะ

รูปสุดท้ายก่อนจะรีบเดินแกมวิ่งกลับไปให้ทันเวลานัดอาหารเย็น