TRIP & TREK โลกกว้างของคนเดินทาง

เมื่อมีเรื่องราวมากมายโถมประดังให้ขบคิด  ตรึกตรอง  ได้ตระหนัก  การที่จะอยู่ในสถานที่เดิมๆ กับสิ่งแวดล้อมเดิมๆ
ยิ่งทำให้สมองมึนงงโดยไม่ต้องกระแทกกับของแข็งหรือดื่มแอลกอฮอล์   บางคนเมื่อเจอปัญหามากมายอาจจะหาที่สงบๆ เพื่อตั้งคำถามกับตัวเอง   สำหรับผม...บอกกับตัวเองว่าไปสิ  ไปไหนก็ได้   หลุดออกไปจากวิถีประจำวัน
แต่อย่าเพิ่มปัญหากลับมา   จะเดิน  ขึ้นรถหรือลงเรือก็ได้ 
    วันนี้บังเอิญมีทีมงานเดินทางไปจังหวัดแพร่ประกอบรถมีที่ว่าง  เลยติดรถไปด้วย แต่ยังไม่รู้ไปลงที่ไหนรู้อย่างเดียวว่าไปได้ไกลตามที่กระเป๋ามีให้กลับสู่เรือนตนได้และต้องใช้เวลาไม่เกินสองวันกับหนึ่งคืน  รถวิ่งลงทางด่วนเข้าบางปะอิน ผ่านอยุธยา ถึงแยกบางปะหัน เหลือบเห็นพระพุทธรูปองค์ใหญ่ด้านขวามือ เอาหละลงที่นี่ก่อน จะไปไหนต่อ
ค่อยว่ากัน

(ขอบคุณเพื่อนๆที่ให้คนมึนนั่งรถมาด้วย)

ลงจากรถขึ้นสะพานลอยเดินย้อนกลับเลี้ยวซ้ายเข้าประตูวัดอินกัลยา

เห็นเจ้าผีเสื้อกลุ่มใหญ่บินวนอยู่ตรงดงหญ้าใต้ร่มไม้ใกล้ประตูวัด  แต่ผมกลับมองมันอย่างรำคาญใจ

วันนี้แดดแรงมากๆ  ว่าอึดๆแล้วยังต้องหาจุดที่มีร่มเงายืนถ่าย

เดินวนไปวนมาอยู่รอบๆองค์พระ  นั่งถ่ายมั่ง  นอนราบกับพื้นบ้างเพราะเลนส์ไวด์ไม่กว้างพอ จนทำให้สุนัขวัดเห่าลั่นเลยทีเดียว(สงสัยไม่ค่อยมีคนมาที่นี่รึเปล่า)

ดูกันหลายมุมนะครับ

 :)

 :)

 :)

 :)

มองๆหามุมสูง ไมเจอ

ดูมุมกว้างซักภาพ

เดินอยู่ในวัดนี้สองชั่วโมงเต็มๆ  แดดยิ่งแรงขึ้น  ท้องก็หิว แถมไม่ได้พกน้ำดื่มด้วย
เลยนั่งพักใต้ร่มไม้ ติดกันมีผีเสื้อดูดน้ำหวานอยู่ที่ดอกไม้ ดอกหญ้าสามสี่ตัว
ตัวนี้ชื่อไรไม่รู้พบได้ทุกที่  ทั้งในเมืองและชนบท

อีกภาพ

เดินออกจากวัดหาข้าวกลางวันกิน  เดินผ่านตลาดเทศบาลบางปะหันมีร้านก๋วยเตี๋ยวบ้างร้านตามสั่งบ้าง  แต่ไม่อยากนั่ง
นึกถึงร้านก๋วยเตี๋ยวในหมู่บ้านชนบทไปหาของกินแบบพื้นบ้านดีกว่า  ก็เลยเดินไปรอรถที่จะไปลพบุรีหวังจะไปวัดโบสถ์
โก่งธนู  ที่นั่นมีโบสถ์เก่าที่กรมศิลปากรขึ้นทะเบียนไว้เป็นสถาปัตยกรรมอนุรักษ์  นั่งรอรถยี่สิบนาทีไม่มีรถมาเหลือบไปเห็นร้านเป็นเพิงอยู่ปากทางออกจากพื้นที่เทศบาลเดินไปดูเห็นบรรยากาศแบบบ้านๆเลยสั่งผัดซีอิ้วกิน รสชาดพอไปวัดได้

เพิ่งเลือกตั้งใหญ่ผ่านไปเพียงสองวัน  ในร้านนี้เลยมีแต่เสียงวิพากษ์ถึงการเมือง 
..."ได้เพื่อไทยเป็นรัฐบาลก็ดีนะ  เงินค่าแรงขั้นต่ำก็ขึ้น  เศรษฐกิจคงดีขึ้นแน่ๆ" เสียงจากแม่ค้าก๋วยเตี๋ยว
..."ได้ใครเป็นรัฐบาลแล้วมึงไม่ต้องขายก๋วยเตี๋ยวหรือไงอีเห้.. " เสียงฉุนเฉียวของแม่ค้ากล้วยแขก
ที่ขายอยู่ในเพิงเดียวกัน  ทำเอาทุกคนที่กำลังนั่งกินอยู่หันขวับไปมองพร้อมกัน
     หลังจากนั้นทั้งสองก็เถียงกันยกใหญ่  ผมต้องรีบกินแล้วหละไปดีกว่าขี้เกียจเป็นพยาน
ถ้าเกิดน้ำมันในกะทะกล้วยแขกกระจายขึ้นมาไม่สนุกแน่ๆ
     จ่ายตังเสร็จเดินออกมาเห็นรถเมล์จอดอยู่พอดีเดินขึ้นรถ  รถออกพอดี

รถออกเลี้ยวซ้ายไปทางลพบุรี  เอะไมไม่ขึ้นสะพาน  ลอดใต้สะพานกลับรถเลยถามคนขับว่านี่รถไปไหน
คับคนขับไม่ตอบย้อนถามว่าแล้วเอ็งจะไปไหนหละ  ผมจะไปวัดโบสถ์โก่งธนู   เอ็งต้องกลับไปรอที่ท่ารถเมื่อกี้
รถคันนี้ไปอยุธยา  พร้อมจอดรถให้  ผมคิดแว้ปหนึ่งตอบเขาว่าไม่ไปแล้ว  ไปอยุธยาก็ได้ 
เขามองผมด้วยแววตาขุ่นพร้อมออกรถ
   พอรถวิ่งมาได้หน่อยมีคุณยายคนหนึ่งขึ้นรถเห็นทักทายกับคนขับอย่างสนิทสนม คุณยายบอกรอนานมากๆ
คนขับบอกว่า โอ้ย..เดี๋ยวนี้ไม่มีใครอยากวิ่งแล้ว  มันไม่คุ้มค่าสึกหรอ ไหนค่าน้ำมันก็แสนจะแพง คนโดยสารแทบไม่มี
มีแต่คนใช้รถส่วนตัว   ยายบอกงั้นคนแก่ๆก็ลำบากนะซี่จะไปไหนมาไหน ขับรถไม่เป็นให้ลูกหลานไปส่งมันก็ไม่ว่าง
...คงไม่นานก็เลิกเหมือนกันหาอย่างอื่นทำอยู่ .คนขับบอก
   ..ต่อไปจะไปไหนแบบเรื่อยเปื่อยคงจะลำบาก  เลยนึกไปถึงตอนไปขนอม  ระบบขนส่งเปลี่ยนไปมากจริงๆ

ในที่สุดมาถึงอยุธยา  จะไปไหนดีหละที่นี้นอกจากเมืองเก่า   ลงจากรถที่เขาบอกว่าป้ายสุดท้ายแล้วตรงหน้าเทศบาล
เดินตากแดดเปรี้ยงๆ ตรงไปที่แรกไม่พ้นวัดมหาธาตุ

เดินอ้อมไปหาทางเข้าข้างในวัด

วัดนกอยู่ด้านข้างวัดมหาธาตุ

 :)

ภายในวัดมหาธาตุ

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

ออกจากวัดมหาธาตุ

อันนี้วัดหลังคาดำ

อันนี้บนเกาะพระราม

 :)

 :)

บึงพระราม

 :)

 :)

วัดพระราม

ศูนย์วัฒนธรรมเฉลิมพระเกียรติ

วัดราชบูณะ

 :)

 :)

นั่งคิดอะไรเพลินๆอยู่ในวัดราชบูรณะ  พลันประโยคหนึ่งก็ก้องมาในหู
                    ...กรุงศรีอยุธยาไม่เคยสิ้นคนดี...

...........กลับกรุงรัตนโกสินทร์ดีกว่า  ออกจากวัดราชบูรณะเดินย้อนกลับทางเดิมขึ้นรถตู้  อยุธยา-อนุสาวรีย์ชัยฯ
ท่ารถอยู่ไม่ไกลจากสำนักงานเทศบาลพระนครศรีอยุธยา  วันนี้ตากแดดเสียแสบหน้าไปหมด ถึงบ้านสองทุ่มอาบน้ำ
รู้สึกแสบไปทั่วตัว  ตาก็พร่าด้วยเหงื่อเข้าตาทั้งวัน  กินข้าวเสร็จกินพาราตามสองเม็ดเพื่อไม่ประมาทนอนหลับเป็นตาย
ตื่นเช้ามาอาการทุเลาลงเล็กน้อยแต่โชคดีไม่มีไข้   ปัญหาต่างๆเหลือเท่าเดิม  แต่มีกำลังใจมากขึ้น 

"เติมพลังแบบคนบ้า"  555+