" แก่งเสือเต้นอีกแล้วเหรอพี่ เต้นมาสามวันแล้ว " พวกเราถามแทบจะพร้อมกัน























        แก่งเสือเต้นแม่จริม :. แก่งความยากระดับ 2-3 ที่ไม่มีความอันตราย มีแต่ความมันส์ที่รอให้ทุกคนไปค้นหา

อาทิตย์ 3 พฤศจิกายน 2545

        เช้าวันใหม่กับกาแฟหอมกรุ่นพร้อมแคร็กเกอร์ แต่ละคนหามุมสบายนั่งมองบรรยากาศดี ๆ ข้างหน้า คุ้งน้ำหน้าแคมป์โค้งหายไปทางขวามือ

         สายหมอกยังลอยอ้อยอิ่งคลอเคลียยอดเขาไม่ห่าง บางครั้งมีเสียงนกร้องมาให้ได้ยินบ้าง สาย ๆ

         พวกเราเริ่มเก็บสัมภาระและเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดลุยอีกครั้ง กับข้าวมื้อเช้าถูกนำมาวางไว้ให้เรียบร้อย

         พี่หอยนายท้ายสุดซ่าส์ประกาศให้พวกเรากินกันให้อิ่ม หลังมื้อนี้เราจะทุบหมอทุบไหแล้วเข้าไปตีร้านก๊วยเตี๋ยวที่แม่จริมกัน

        อิ่มมื้อเช้าทุกคนถูกเรียกรวมให้วอร์มร่างกายที่กำลังระบมอีกครั้ง หลายคนเริ่มอิดออดไม่อยากจับพายอีก เราเองเป็นหนึ่งในนั้นด้วย

        แต่ก็ถูกเรียกขึ้นเรือเพื่อออกจากฝั่งเป็นลำแรก วันนี้ดูพี่หนานจะคึกคักเป็นพิเศษ ทันทีที่หลุดคุ้งน้ำหน้าแคมป์ เราก็เจอแก่งแรกแล้ว

        "แก่งเสือเต้นครับ" พี่น้อยบอก

        "แก่งเสือเต้นอีกแล้วเหรอพี่ เต้นมาสามวันแล้ว" พวกเราถามแทบจะพร้อมกัน

        "นี่เสือเต้นแม่จริมครับ ช่วงนี้น้ำไม่เยอะไม่ค่อยอันตราย ถ้าน้ำเยอะละก็ไฮโดรตัวละห้าพัน" พี่น้อยบอก

        แล้วพี่หนานก็ให้จังหวะพวกเราพายส่งเรือ เรือกระโจนลงแก่งที่ทิ้งตัวลงไปสูงราว ๆ เมตร ก่อนจะกระดอนไปตามลูกคลื่นพร้อมกับเสียงเฮเอาชัยรับวันใหม่