:. เรื่องเล่าคนเดินทาง .: | เรื่องเล่ายาวไกล.. จากมุกดาหารถึงหนองคาย

เราใช้เวลาอยู่ที่ลานดอกไม้นานพอสมควร จนมั่นใจว่าไม่มีมุมไหนที่เราลืมบันทึกภาพไว้บนฟิล์มและความทรงจำ พวกเรามุ่งหน้าไปยัง
ลานมุจลินทร์ ลานหินกว้างที่ได้ชื่อว่าเป็นลานดอกไม้ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของ อช. ภูผาเทิบ ที่ลานมุจลินทร์มีลานดอกสร้อยสุวรรณา และดุสิตาขึ้นอย่างหนาแน่น พวกเราเก็บภาพดอกไม้สวยนี้อย่างอิ่มเอมใจอีกครั้ง หนึ่งชั่วโมงผ่านไปพวกเรานั่งเหงื่อไหลไคลย้อยอยู่ใต้ร่ม ไม้เล็ก ๆ ข้าง ๆ ลานดอกไม้ ตอนนี้เพิ่งจะแปดโมงเศษ ๆ เท่านั้น แต่แดดแผดจ้าจนไม่อาจถ่ายภาพต่อไปได้อีก พวกเรานั่งชื่นชมลาน ดอกไม้ต่ออีกเพียงครู่เดียว ก็ตกลงใจจะกลับไปทำมื้อเช้าทานกัน

ตอนนี้ที่กลุ่มหินที่กลุ่มนักท่องเที่ยวจากทัวร์แห่งหนึ่ง เสียงไกด์พาเข้าไปชมลานดอกไม้ใกล้ ๆ กลุ่มหิน แล้วบรรยายถึงความพิเศษในการ หาอาหารของกลุ่มดอกไม้เหล่านี้ บนลานหินมีเศษดอกไม้ถูกเด็ดวางทิ้งไว้ ในขณะที่มีเสียงจากชายคนหนึ่งบอกลูกระวังไม่ให้เหยียบย่ำ ดอกไม้เล็ก ๆ ที่เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่หลากหลายแห่งนี้ ทำไมจิตสำนึกของนักท่องเที่ยวช่างต่างกันนัก พวกเราเก็บภาพกลุ่มหิน สวยแปลกตาอีกครั้ง ก่อนจะกลับไปบ้านพักเพื่อจัดเตรียมมื้อเช้า

:.> เรื่องเล่ายาวไกล.. จากมุกดาหารถึงหนองคาย

เรื่อง :.Joyful ภาพ :.Lighthouse

กว่าจะมีคนรับขึ้นรถ ก็เดินออกมาไกลโข

หน้าที่ผ่านมา

หน้าต่อไป

ถ้าใครได้เจอเหล่าดอกไม้เล็ก ๆ ที่ภูผาเทิบ รับรอง
ว่าต้องหลงเสน่ห์ดอกไม้หลากสี ไม่ต่างจากนาย Lighthouse เลย

ทิพย์เกสร กับ เอนอ้าขน ดอกเล็กจิ๋ว

ขบวนปราสาทโบราณ ที่ทำมาจากต้นกล้วย และดอกผึ้ง(ทำจาก
ขี้ผึ้ง ทำเป็นดอกบาง ๆ คล้ายกลีบดอกไม้)

เก้าโมงมื้อเช้าของพวกเราเรียบร้อย พวกเราจัดการมื้อเช้า กันอย่างเอร็ดอร่อย ก่อนจะแยกย้ายกันไปเก็บสัมภาระเพื่อ เดินทางไปยัง จ. สกลนคร พวกเราคืนกุญแจบ้านและจ่าย เงินบำรุง อช. กับเจ้าหน้าที่ แล้วออกเดินเพื่อไปรอรถ โดยสารประจำทางเพื่อกลับเข้าไปตัวเมือง โชคดีที่มี นักท่องเที่ยวกลุ่มนึงขับรถกระบะผ่านมาและรับพวกเรามาส่งยัง บขส. มุกดาหาร น้ำใจคนไทยไม่เคยเหือดแห้งจริง ๆ

พวกเราขึ้นเป้หอบเอาสัมภาระกองกลางเดินไปตามถนน เสียงสามล้อบ่นตามหวังว่าเรางก

พี่สาวคนนี้เปลี่ยนฟิล์มบ่อยสุด แถมได้ภาพลูกกบ
น่ารัก ๆ มาด้วย :)

น้ำค้างบนขนเล็ก ๆ ของต้นหญ้าน้ำค้าง

12.15 รถโดยสารประจำทาง มุกดาหาร-นครพนม-สกลนคร รถบขส.แดง คันเล็ก ๆ พาพวกเรามุ่งหน้าไปยังจังหวัดสกลนคร พวกเราเพลิดเพลินกับ ทิวทัศน์สองข้างทาง ที่ส่วนมากจะเป็นทุ่งข้าวเขียวขจี บ้างครั้งลมพัดเอา กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของใบข้าวโชยมาให้ชื่นใจ พี่ ๆ สองคนหลับไปแล้ว แต่เรายังง่วนกับการดูภาพผ่านทาง LCD ของกล้องดิจิตอล บ่ายโมงเศษ ๆ พวกเราเข้าสู่ตัวอำเภอธาตุพนม ซึ่งตอนนี้สามารถมองเห็นองค์พระธาตุ อยู่ไม่ไกลนัก พวกเราไม่มีเวลามากพอที่จะแวะนมัสการองค์พระธาตุ เลยได้แต่ยกมือไหว้ทั้ง ๆ ที่อยู่บนรถประจำทาง

รถเข้าจอดที่ท่าไม่นานก็พาเรามุ่งหน้าต่อไปยังสกลนคร ซึ่งกินเวลาอีก ชั่วโมงเศษ ๆ ราวบ่ายสามโมงเรามาถึงตัวเมืองสกลนคร รถไม่สามารถ เข้าไปส่งที่บขส.ได้ เพราะว่าติดขบวนแห่ปราสาทผึ้ง งานประจำปีของจังหวัดสกลนคร พวกเราลงจากรถประจำทาง เหล่าสามล้อ ก็เข้ามารุมทึ้งพวกเราอีกรอบ แต่เด็กรถบอกว่าเดินไปไม่ไกลนักก็จะถึง บขส.